76179

Narodziny filozofii politycznej w Grecji. Zwrot humanistyczny w filozofii greckiej - istota i reprezentanci.

-narodziny filozofii związane są z rozwojem miasta-polis -w polis nabiera kształtu isonomia-zasada równości wobec prawa -monarchia została zastąpiona przez isonomię

-V wiek p.n.e. wraz z pojawieniem się sofistów rodzi się filozofia polityczna (współgra to z przemianami demokratycznymi zachodzącymi w grec. poleis). Przed nimi filozofowie przyrody -dochodzili do różnorodnych, odmiennych konkluzji, stąd m.in. sceptycyzm wobec ich osiągnięć, brak satysfakcji z obrazu świata; rozwój cywilizacyjny i przede wszystkim chęć innego spojrzenia na filozofię, by kształtowała praktyczną mądrość życiową, by była bardziej dostępna uwarunkowały ZWROT HUMANISTYCZNY

-Istota zwrotu humanistycznego- umieszczenie człowieka na pierwszym planie (Jończycy natomiast umiejscawiali go w ramach ogólnego porządku natury, poprzez naturę. Teraz to człowiek jest w punkcie wyjścia: antropologia zdecydowanie ważniejsza od kosmologii. Następuje, więc odwrócenie filozoficznych priorytetów - rzeczywiste jest to, co dotyczy człowieka bezpośrednio. On sam jest rzeczywistością, a nie odzwierciedleniem kosmosu. Charakteryzuje go silny indywidualizm o wymiarze anty tradycyjnym - człowiek powinien decydować sam o swoim położeniu a, nie ulegać wyznacznikom tradycji, takim jak konwenanse, ustroje.

-Przedstawiciele: sofiści

- Protagoras z Abdery- człowiek jest miarą wszystkich rzeczy, istniejących, że istnieją i nie istniejących, że nie istnieją; o każdej rzeczy istnieją dwa sądy sprzeczne, cnoty można się nauczyć przez wpojenie antylogii, o bogach nie mógł powiedzieć, że istnieją, ani że nie istnieją

-Gorgiasz- nie istnieje byt, to znaczy, że nic nie istnieje, a nawet gdyby istniał, nie mógłby być poznany, a gdyby nawet uznać, że mógłby być poznany, to nie mógłby być wyjaśniony- nie można, więc osiągnąć obiektywnej wiedzy, nie istnieje prawda wszystko jest fałszem, nie definiuje cnót, ale ogranicza się do ich wymienienia (gdyby zdefiniował uznałby je za coś absolutnego)

-Trazymach-(erysta)- to, co leży w interesie mocniejszego, jest sprawiedliwe

-Kallikles- (erysta)- natura pokazuje, że sprawiedliwe jest, aby jednostka silniejsza, miała więcej niż słabsza, prawo ma wartość negatywną, bo broni słabych przed mocniejszymi

-Hippiasz- natura łączy ludzi, prawo ich dzieli; wszyscy ludzie są równi; dobro- przyjemne i użyteczne, zło- bolesne i szkodliwe -Sokrates