Rozwój rzeźby po kredzie a przed tortonem
częściowo zniszczone erozją wsteczną okresowej Strugi Śladowskiej. Zbocza i dno padołu buduje margiel kredowy. Padół jest odwadniany okresowo w dwóch przeciwnych kierunkach — ku zachodowi
1 ku wschodowi.
Padół zbigalski przebiega z WNW na ESE. Głębokość jego dochodzi do 40 m. Padół rozszerza się ku wschodowi, w związku z czym szerokość jego w części zachodniej wynosi 1 km, a w części wschodniej
2 km. Od północy padół jest ograniczony garbem o wysokości 290 m, od
południa — garbem 319,3 m n.p.m., od zachodu wzniesieniami o wysokości od 307 do 273 m n.p.m., a od wschodu o wysokości do 255 m n.p.m. W dnie padołu zostały wycięte nieckowate doliny odwadniane okresowo. Padół jest odwadniany ku północy przez dwie strugi: Zagórzańską
(w części wschodniej) i Zbigalską (w części zachodniej). Zarówno dno, jak i zbocza padołu zbudowane są z marglu kredowego.
Padół radziemicki znajduje się w obrębie międzyrzecza Strugi Muniakowickiej i Scieklca a przebiega w kierunku ESE. Padół ten jest płytki, gdyż głębokość jego nie przekracza 30 m. Szerokość jego jest różna — w części zachodniej dochodzi do 0,5 km, w części wschodniej wynosi 1,5 km. Północne zbocze padołu, ograniczone garbem o wysokości od 318 m do 313 m n.p.m., jest dobrze zachowane. Natomiast zbocze południowe zostało ponacinane przez erozję strug okresowo płynących i dlatego garb, ograniczający padół od południa, jest znacznie niższy (296 m do 266 m n.p.m.). Płaskie dno padołu rozcinają nieckowate doliny. Dno i zbocza padołu buduje margiel kredowy, a w Dodowie na północnym zboczu padołu ocalał przed zniszczenieną płat osadów mioceńskich.
Uważam, że padoły są pochodzenia tektonicznego. Świadczą o tym następujące fakty:
1. Przebieg padołów pokrywa się z przeważającymi kierunkami spękań tektonicznych podłoża kredowego (N 60°—70° W).
2. Padoły są ograniczone bardzo wyraźnymi krawędziami o charakterze tektonicznym.
3. Szerokie płaskie dna padołów są ostro odgraniczone od stromych zboczy.
4. Padoły są zamknięte ze wszystkich stron, toteż nie mogły powstać wskutek erozji rzecznej. Erozja wsteczna dotarła do nich znacznie później.
Wszystkie padoły powstały później aniżeli sieć przedtortońskich dolin, ponieważ doliny te nie nawiązują do przebiegu i rozmieszczenia padołów, a przed utworzeniem sieci dolin potortońskich (o przebiegu południkowym), których górne odcinki sięgnęły dzięki erozji wstecznej w obręb padołów. O tym, że padoły są wieku przedtortońskiego świadczy też położenie utworów serii gipsowej na tej samej wysokości w obrębie padołu