PAUL KONRAD KURZ SJ
(Z KSIĄŻKI „O LITERATURZE WSPÓŁCZESNEJ. STANOWISKA I INTERPRETACJE")
Tworzenie literatury nie jest w żadnym wypadku dozwolone jedynie w celu odpierania ataków pogańskich. Na tej ważnej, niestety już nie dowiedzionej, tezie urywa się 57 list Doktora Kościoła, św. Hieronima, o Najlepszym sposobie przekładu. Doktorowi Kościoła na przełomie IV i V wieku przesadny wydawał się ów wyłącznie apologetyczny stosunek chrześcijaństwa do literatury świeckiej. Prawie tysiąc lat później, pod koniec średniowiecza, profesor uniwersytetu bolońskiego, Giovanni del Virgilio. ułożył sentencję nagrobkową na cześć Dantego, rozpoczynającą się w ten sposób: „Theo-logus Dantes. nullius dogmatis expers,, (Dante, któremu żadna nauka teologiczna nie była obca)1 2. Taka literacka forma nagrobka nie
1101
PAUL KONRAD KURZ SJ jest niezmordowanym czytelnikiem, zbieraczem i recenzentem. Jego czterotomowa praca z zakresu krytyki literackiej: Ober modernę Literatur. Standorte und Deutungen jest owocem jego wielostronnej działalności jako referenta na posiedzeniach Akademii i w kotach dyskusyjnych, jako wykładowcy na uniwersytecie monachijskim, jako publicysty w różnych czasopismach. Jego filozoficzno-teologiczne wykształcenie pozwala mu na stawianie problemów jednocześnie pod antropologicznym, etycznym i teologicznym kalem widzenia. Tak więc rysuje on „świadomość siebie samego i świadomość świata u człowieka w liryce niemieckiej po roku 1945”. obraz człowieka we współczesnej literaturze. Pyta o percepcję i przetworzenia pojęć zła i winy w dzisiejszej poezji, o obraz kapłana we współczesnej powieści, o nową powieść o Jezusie, o istnienie i możliwości literatury chrześcijańskiej dzisiaj.
Za swoją działalność recenzenta otrzymał Kurz „Złote Pióro”, tzn. nagrodę dla krytyków za rok 1972, przyznawaną przez „Bucherkommentare” we Freiburgu
Br.
Paul Konrad Kurz stoi w szeregu następców Carla Matha (1867—1944) i o. Friedricha Muckermanna (1883—1946), którzy starali się wyprowadzić katolicką i chrześcijańską literaturę i krytykę literacką z getta myślowego XIX wieku bez utraty tego, co w niej jest istotne.
1 E. R. Curtius, Europdische Literatur und lateinlsches Mittelalter, Bern 1958, ss. 446 , 219.