HISTORYCZNA PRASA WIELKOPOLSKA
pozostającego poza kontrolą, użytkowania przekazu transmitowanego przy pomocy hipertekstu. Gajda przypomina, iż w tym modelu edukacji ciągle czai się niebezpieczeństwo, że odbiorcy mogą zatracić poczucie granicy między fikcją a rzeczywistością. Również możliwość zalewu przez obce kultury użytkowników sieci będzie narażać ludzi uczestniczących w tych procesach edukacji na wyobcowanie z własnego kontekstu kultury i poczucia własnej tożsamości.
Praca Gajdy nie opisuje w sposób ekscytujący świata mediów. Jej wartość polega głównie na tym, że posiada wiele walorów dydaktycznych, z wielką prostotą i bardzo logicznie wprowadza czytelnika w świat mediów, podpowiadając drogi do działań praktycznych w procesie samoedukacji.
Ignacy S. Fiut
SPIS ZAWARTOŚCI PRASY WIELKOPOLSKIEJ, zeszyty 1-19, Prace Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu nr 22, Poznań 1997-2003.
Od 1997 roku w ramach „Prac Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu” ukazuje się seria zatytułowana „Spis zawartości prasy wielkopolskiej”, przygotowywana przez Krystynę Jazdon i Hannę Wieland. Głównym powodem podjęcia prac nad tym zestawieniem, przydatnym dla studentów, prasoznawców, historyków, filologów, kul-turoznawców i przedstawicieli innych dyscyplin naukowych był pogarszający się stan rzadkich i unikatowych roczników periodyków wielkopolskich, przechowywanych w niewielu bibliotekach. Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu, posiadaczka bogatej kolekcji czasopism wielkopolskich, zdając sobie sprawę z możliwości utraty na zawsze czasopism znajdujących się w jej zbiorach, postanowiła zabezpieczyć przechowywane w jej magazynach tytuły mikrofilmując je i prezentując w odrębnych wydawnictwach treści zawarte na ich łamach, co ułatwić powinno prowadzenie poszukiwań naukowych.
Przygotowywane tomy poświęcone poszczególnym czasopismom, jak napisano we wstępie „Od redakcji” „nie pretendują do miana - w pełnym tego słowa znaczeniu - bibliografii ich zawartości”. Nie podjęto prac naukowych dotyczących periodyków wielkopolskich, a celem publikacji stało się jedynie „podanie, poprzedzonego bardzo ogólnym wstępem informacyjnym, szczegółowego spisu zawartości danego tytułu oraz stworzenie aparatu pomocniczego ułatwiającego szybkie docieranie do wybranych przez użytkowników fragmentów”. Cechą charakterystyką sporządzonych opisów, odzwierciedlających tematykę podejmowaną w poszczególnych czasopism, stała się kompletność. Autorki założyły rozpisanie treści każdego tytułu, z uwzględnieniem nawet najdrobniejszych notatek i reklam, a uzupełnieniem ich stały się adnotacje przygotowywane z myślą o przyszłych użytkownikach „Spisu”. Idea słuszna dla periodyków ukazujących się krótko, niezbyt często, o sprecyzowanych i ograniczonych treściach. Z pewnością gazety i czasopisma ogólnoinformacyjne sprawią Autorkom więcej trudności od tych, opisanych w dotychczas istniejących 19 zeszytach.
Konstrukcja każdego tomu powstała w oparciu o układ treści istniejący w opisywanych periodykach. To bezpośrednie odniesienie do analizowanych czasopism wydaje się jak najbardziej słuszne, bowiem czytelnik nie tylko poznaje zawartość treściową poszczególnych periodyków, ale widzi również ich strukturę.
Każdy zeszyt uzupełnia krótka informacja o prezentowanym piśmie oraz indeksy tworzone w zależności od charakteru opisywanego w tomie czasopisma. Dla niektórych periodyków ograniczono się do indeksu przedmiotowego, inne zaopatrzono też w indeks autorski.
Całość wydawnictwa rozpoczął w 1997 roku zeszyt poświęcony wydawanemu w Poznaniu w latach 1848-1850 Wielkopolaninowi. Następne tomy uwzględniły: Pismo dla Nauczycieli Ludu i Pismo dla Ludu Polskiego z 1845 roku (z. 2); Tygodnik Poznański. Pismo Naukowo-Literackie z lat 1862-1863 (z. 3); Wiarusa z lat 1849-1850 (z. 4); Lecha. Tygodnik Ilustrowany z lat 1878-1879 (z. 5); Rozrywki Literackie