SPRAWA POKUCKA ZA ALEKSANDRA. 1 ' >
mieć na później jakiś powód do usprawiedliwienia swego kroku, zanim zajął Pokucie, czekał jeszcze spokojnie przez 5 tygodni po św. Michale na przybycie posłów polskich 1.
W Polsce tymczasem dowiedziano się, źe napad tatarski odbył się za wolą Stefana. Dlatego też kardynał Fryderyk natychmiast po otrzymaniu wieści o napadzie Tatarów i udziale w nim Stefana, wysyła gońca z listami w pogoń za wyprawionym przezeń przed kilku dniami z poselstwem do Władysława węgierskiego, Andrzejem Kościeleckim, marszałkiem dworu swego. W liście donosi mu o owym napadzie Tatarów połączonych z Wołochami. Napad ten, pisał mu, przyszedł do skutku z pewnością za namową Stefana, o czem jak najpewniej od schwytanych jeńców się dowiedział. Doniesiono mu przytem, źe Stefan pod pretekstem układów z Polską o granice z licznem wojskiem i armatami na granicy bawi i myśli
0 zdobywaniu fortec i zajęciu Podola. Tatarów wysłał naprzód, by przeszkodzili przybyciu panów wysłanych do układów o grauice. Wie o tern dobrze, źe Stefan nigdy by się na coś podobnego nie odważył, gdyby nie miał tajnego pozwolenia węgierskiego. Każe przytem Kościeleckiemu udać się do brata swego królewicza ks. Zygmunta, bawiącego wówczas na dworze węgierskim, i z nim razem prosie Władysława, by nie pozwolił na podobne zachowanie się i napady Stefana. W razie gdyby Kościelecki wówczas, kiedy go listy dojdą, już wracał do Polski, ma się wrócic napowrót do Władysława2. A był on wysłany przez kardynała Fryderyka właśnie w sprawie wołoskiej do Władysława. Popierać go miał kardynał Regino, legat papieski na dworze węgierskim, do którego też wysłał był Fryderyk list z prośbą o poparcie żądań Koście-łeckiego 3. Ten ostatni oddał też i Władysławowi list przyniesiony mu przez gońca od Fryderyka, w którym mu kardynał mniej więcej to samo co i jemu donosił4.
Fryderyk zaś w kilka dni po odesłaniu listów Kościeleckiemu zjeżdża się z senatorami i częścią szlachty w Nowym Korczynie
1 tu odbywa z nimi narady, dotyczące ubezpieczenia Rusi przeciwko
3 Ibidem.
4 Ibidem.
Patrz wielokrotnie juz cytowane poselstwo wołoskie z r. 1503. (Papiery Szujskiego).
Papiery Szujskiego.