SPRAWA POKUCKA ZA ALEKSANDRA. 379
gdyż już 26 kwietnia wystawiono na właśnie się odbywającym sejmie radomskim glejt bezpieczeństwa, dla mających byc przezeń wysłanych posłów Iskaka i Wisternika.
Ci posłowie przybyli jeszcze na ów sejm, na którym i Aleksander się znajdował. Propozycye jednak Bogdana co do małżeństwa napotkały na trudności. Zdaje się, że stanowczo sprzeciwiała się zawarciu takiego małżeństwa, królowa matka, córka cesarska, Elżbieta. Uważać ona musiała podobne małżeństwo dla swej córki za zbyt poniżające.
Sprawa ta z powodu tego przeciągnęła się. Nie załatwiono też jej na sejmie radomskim. Posłowie wołoscy musieli dla dalszych układów wraz z Aleksandrem udać się do Krakowa, gdzie 2 czerwca 1505 r. stanęli1. Ale i tu nie postępowała sprawa naprzód. Miechowita twierdzi; że do małżeństwa z Bogdanem czuła odrazę i królewna Elżbieta, dlatego, że był greckiego obrządku a nadto jednookim.
Tymczasem 13 sierpnia 1505 r. umiera królowa matka.
Z powodu żałoby odłożono układy o małżeństwo ale ich nie zerwano. Aleksander począł się skłaniać i zgadzać na owe małżeństwo, jakkolwiek było ono poniżającem dla domu Jagiellonów. Honor i godność państwa polskiego domagały się jednak koniecznie odebrania Mołdawii Pokucia. Powaga bowiem Polski w obec sąsiadów i Europy upadłaby była zupełnie, gdyby pozwalała na bezkarne zabieranie tak wielkich obszarów z jej posiadłości przez tak nieznacznych książąt, za jakich uchodzili hospodarowie mołdawscy.
O odebraniu siłą Pokucia przestał już myśleć Aleksander: sprzeciwiał się temu Władysław, a nadto mogła mu w takim razie zagrozić Turcy a.
Rad nie rad zgodził się wreszcie na propozycye Bogdana.
Już więc 10 lutego 1506 r. na sejmie w Lublinie wystawiono kontrakt małżeństwa między Bogdanem a Elżbietą 2 3.
Ucieszony Bogdan oddal zaraz potem Pokucie i inne zdobycze Stefana Polakom
Miechowita 1. c. str. 367 — 308.
- Rykaczewski: Inwentarium. Jabłonowski: Akta i Listy I, str. 14, nr 58.
Patrz poselstwo senatorów polskich do króla Władysława podczas bezkrólewia. Acta Tomiciana. Tom I. str. 6—7, nr. III i IV.