2964938925

SPRAWA POKUCKA ZA ALEKSANDRA, 367

skich. W razie potrzeby ma też byc wystawiony i przez Aleksandra takiż glejt dla bojarów mołdawskich, wyznaczonych na zjazd, jakoteż i dla samego Stefana , jeżeliby własną osobą chciał wziąść udział w zjeździe ^ł.

Oto był rezultat poselstwa Andrzeja Róży do Węgier.

Miały się więc dalej ciągnąc tak nieszczęśliwie i nieporadnie prowadzone przez Polskę układy. Udało się jednak Róży przynajmniej to uzyskać, iż sami Węgrzy musieli uchwalić, że przed zjazdem miał Stefan zwrocie zupełnie kraj zajęty.

Aleksander zajął się teraz energiczniej tą sprawą. Zanim wyprawił poselstwo do Węgier, przysłał był przez sekretarza swego Mroczka panom ruskim zebranym pod Lwowem projekt silnej or-ganizacyi wojennej ziem krakowskiej, sandomierskiej i Rusi przeciw Tatarom i Wołochom ^{1 2}. Sejm piotrkowski z marca 1503 r. ogłosił nadto na dzień św. Stanisława tegoż roku powszechny popis rycerstwa ziem małopolskich, przyczem dla ziemi krakowskiej wyznaczył jako miejsce popisu Wojnicz. Zgromadzone tu rycerstwo uchwaliło organizacyę wojenną ziemi swej podobną do tej, jaką Aleksander panom pod Lwowem przysłał był. Różniła się ona od tej ostatniej tylko w niektórych szczegółach. Aleksander sam zorganizował przy tern silniej rządy senatu. Mianował też Mikołaja Kamienieckiego , kasztelana sandomierskiego i generał-starostę krakowskiego , naczelnym wodzem czyli hetmanem³. Andrzej Róża i Sieklicki, kasztelan wojnicki, wysłani potem do Budy, zdołali, jak widzieliśmy, i tam sprawę pokucką wprowadzić na lepsze tory.

Wojna z Moskwą się skończyła. Aleksander każdej chwili spodziewał się powrotu swych posłów z Moskwy, wraz z głęboko

Papiery Szujskiego.

Papiery Szujskiego i w bardzo krótkiem streszczeniu u Vljunickiego 1. c. str. 222 — 223. Poselstwo to Mroczka mylnie zresztą jest podanem pod r. 1502, mowa w niem bowiem już o powrocie starosty od Iwana, który doń posłował w r. 1503. Ponieważ poselstwo to Mroczka wspomina też, że Aleksander dopiero wysyła poselstwo do Węgier, poselstwo więc to ostatnie miało miejsce też dopiero w r. 1503 i to dopiero po sejmie piotrkowskim, w którym Róża bierze jeszcze udział.

Mich. Bobrzy ński. Sejmy polskie za Olbrachta i Aleksandra (Ateneum r. 1876. Tom II. str. 39).