2964938739

186 SPRAWA POKUCKA ZA ALEKSANDRA.

Postępowanie jego nadto musiało mieć tajemną sankcyę ze strony Węgier. Władysław wprawdzie starał się oczyścic z podobnego podejrzenia, ale w Polsce panowało takie ogólne przekonanie, a przy tern, jak zobaczymy, sam Stefan głośno się z tern odzywał. Władysław musiał przecież przynajmniej udawać, że postępku tego Stefana, nietylko że nie pochwala, ale że dołoży wszelkich ze swej strony starań, by nakłonić Stefana do wycofania się z zajętego kraju. Podniesiono bowiem przed nim ze strony Polski okrzyk oburzenia, na dotychczasowe jego postępowanie w sprawie, w której się sam narzucił na pośrednika i naciskano nad, ażeby w obec Stefana wystąpił stanowczo, użył całej swej powagi i wpływu i nie dopuścił na podobne postępowanie Stefana względem Polski. Pisał do niego w tej sprawie kardynał Fryderyk, przyczem wyraźnie rzuca mu owo podejrzenie w oczy, że Stefan za jego pozwoleniem tak postępuje h Na dwa dni jeszcze przed Fryderykiem pisała do Władysława również w tej sprawie królowa matka, wdowa Elżbieta, która, jak się z tego pokazuje, wpierw dowiedziała się o napadzie Tatarów i postępowaniu Stefana. Władysław odpowiedział na otrzymane listy. Pisze tedy Fryderykowi 4 listopada 1502 r., że go bardzo nieprzyjemnie dotknęły wieści odeń i od matki otrzymane o postępku Stefana. To, co Stefan uczynił, stało się bez jego wiedzy i woli. Wysłał był przecież do Stefana list z wezwaniem, by rewizyą spornej ziemi do innego czasu odłożył. Ten jednak dotychczas nic nie odpowiedział. Dlatego on po naradzie z panami węgierskimi wysyła do Stefana znaczne poselstwo, któremu polecił pośpiech i nakazał stanowczo wezwać Stefana do wycofania swych wojsk z zajętego kraju. Obiecuje nawet Fryderykowi za pomocą siły zbrojnej zmusić Stefana do oddania zajętej ziemi. (Dok. nast.)

Antoni Borsemski.

¹ Papiery Szujskiego.