2964938938

378 SPRAWA POKUCKA ZA ALEKSANDRA.

która w połączeniu z królestwem węgierskiem mogła mu dac silny punkt oparcia przeciw Turcyi.

Przyjaźń ta jednak musiała byc okupioną wydaniem, Pokucia.

Szukał więc sposobu wyjścia z tej alternatywy. I znalazł go. Oto wynagrodzeniem za Pokucie miała byc ręka królewnej polskiej , siostry króla Aleksandra, Elżbiety. Małżeństwo takie pochlebiałoby ogromnie jego dumie i ambicyi, i łączyłoby go ściślej z Polską tak, że ta musiałaby się czuć obowiązaną do bronienia go w obec Turcyi.

Myśl tego małżeństwa opanowała go też silnie. Znalazła ona zapewne poparcie i w narodzie. Bezpośrednim powodem do przy-stąpienia do natychmiastowego zrealizowania tej myśli, było, jak się zdaje, przybycie poselstwa od sułtana i hana Tatarów perekop-skich Mendli-Gireja, które zapewne przyniosło i nowe uroszczenie i stanowcze warunki od Turków.

Przestraszony Bogdan wysyła zaraz potem Łukasza Draczę do starosty lwowskiego.

Ten miał starostę w imieniu Bogdana i panów mołdawskich prosie, by w celu widzenia się z nim przybył na Wielkanoc (23 marca 1505 r.) do Suczawy, i zakląć go na miłość boską, by nie odmawiał tej prośbie. Sprawa bowiem, dla której go wzywa, jest nadzwyczajnej wagi i dotyczy dobra obu państw. Glejt bezpieczeństwa, jakikolwiek sobie życzy, zaraz mu wystawi. Nie chce bowiem już wojny z Aleksandrem , lecz pragnie przyjaźni i poczyni nawet takie ustępstwa, których Polacy nie mogą się ani spodziewać h

Gdy zaś starosta w odpowiedzi danej Dracze, w obecności panów przy nim wówczas się znajdujących, wyraził swą obawę, żeby na darmo nie jechał, zaklinał go Dracza w imieniu własnem na Boga, by spieszył, bo sprawa jest ważna.

Nie zwlekał też starosta, lecz wkrótce wyjechał, o czem uwiadomił Aleksandra^{1 2}.

Po naradzie ze starostą postanowił Bogdan wysłać do Aleksandra posłów z prośbą o rękę Elżbiety, ofiarując mu w zamian cale zajęte przez Stefana Pokucie. Spieszył się widać z tą sprawą.

Papiery Szujskiego.