6740342556

106

MALI BRACIA

stajnią, potem składem, wreszcie pokojem. Z tyłu druga izba, którą przepołowimy, by zrobić kuchnię i kaplicę. Dzielnica stara, bardzo uboga. Lokal kwalifikuje nas do kategorii ludzi źle mieszkających, i tak właśnie jest dobrze.”

MALI BRACIA DUSZPASTERSTWA EWANGELICZNEGO. Placówki, czerpiąc ducha z życia w Nazarecie, wykonują pracę przedmisyjną. Dalsza praca musi być uzupełniona przez kapłanów poświęcających się duszpasterstwu i ludzi mogących przyjmować obowiązki duszpasterzo-wania zorganizowanego wśród chrześcijan. Czy nie jest zatem pożądane, aby to oddziaływanie dokonywało się jako następstwo poprzedniego w duchu ubóstwa ewangelicznego a zwłaszcza z taką samą miłością braterską i pełną uszanowania, jaka przygotowała drogi Pańskie? Oto, co spowodowało ustanowienie „Małych Braci Duszpasterstwa Ewangelicznego”, którzy stanowią poniekąd nową kategorię Małych Braci (w roku 1958 było ich piętnastu na trzech placówkach).

Placówki duszpasterskie są podobne do placówek nazaretańskich pod względem ducha i życia zakonnego, ale różnią się zasadniczo pod względem działania: powołanie Małych Braci od Ewangelii jest całkowicie różne z powodu ich celu, którym jest przyjęcie obowiązków duszpasterskich 'w imieniu Kościoła, wraz z podjęciem się wykonania wszelkich zadań związanych z pracą duszpasterską jak kaznodziejstwo, nauczanie, udzielanie Sakramentów świętych i wszelka działalność potrzebna do rozwinięcia życia chrześcijańskiego w powierzonych im duszach. Te nowe placówki mają poświęcić się duszpasterstwu w środowiskach nędzarzy, ludzi opuszczonych lub trudnych: mają pozostać wierne ubogim środkom ewangelicznym nawet w wykonywaniu duszpasterstwa. Nie wolno im zatem przyjmować odcinków pracy, których rozmiar uniemożliwiałby im ustosunkowywanie się pełne prostoty i bezpośredniości, które są sprawą zasadniczą w ewangelizowaniu.

MAŁE SIOSTRY OD JEZUSA

Fierwsza placówka Małych Sióstr od Jezusa została założona 8 września 1939 r. w Tuggurt (na Saharze), w* celu poświęcenia się ludności mahometańskiej przez życie wzorowane na życiu Brata Karola od Jezusa; Siostry zamieszkały w namiotach, podobnie jak koczownicy sa-haryjscy. Wkrótce napłynęły nowe powołania, i od roku 194C zaczęły się rozszerzać jak Mali Bracia. 13 czerwca 1947 r. zostały zatwierdzone jako Zgromadzenie zakonne diecezjalne przez ks. Arcybiskupa de Pro-vencheres, ordynariusza diecezji Aix-les-Bains. Jednak cel pierwotnie wytknięty utrzymał się i w roku 1949 zostały włączone przez Ojca św. Piusa XII do św. Kongregacji Kościoła Wschodniego, co zostało zatwierdzone ponownie przez Papieża 23 kwietnia 1955 r. a to z powodu przyjęcia przez placówki obrządków wschodnich i szczególnego poświęcenia się Małych Sióstr krajom mahometańskim.