EP 2 034 830 BI
[0078] "Humanizowany" immunoglobulinowy region zmienny jest immunoglobulinowym regionem zmiennym, który jest tak modyfikowany, że postać zmodyfikowana wywołuje mniejszą odpowiedź odpornościową u człowieka niż postać niezmodyfikowana, np. jest zmodyfikowana tak, że zawiera wystarczającą liczbę pozycji aminokwasowych ludzkiego regionu zrębowego tak, że immunoglobulinowy region zmienny nie wywołuje odpowiedzi odpornościowej u zdrowego człowieka. Opisy "humanizowanych" immunoglobulin obejmują, na przykład Pat. US nr 6,407,213 i 5,693,762. W niektórych przypadkach, humanizowane immunoglobuliny mogą zawierać inny niż ludzki aminokwas, w jednej lub większej liczbie zrębowych pozycji aminokwasowych.
[0079] Przeciwciała anty-VLA-1 mogą być przeciwciałami chimerycznymi, np. wytworzonymi przez modyfikację pokrewnego przeciwciała (np. mysiego, szczurzego lub króliczego). Na przykład, pokrewne przeciwciało można zmienić za pomocą technologii rekombinacji DNA tak, że część lub wszystkie regiony zawiasowe i/lub stałe łańcuchów ciężkich i/lub lekkich zostały zastąpione przez odpowiadające elementy przeciwciała z innych gatunków (np. ludzkiego). Ogólnie, domeny zmienne zmodyfikowanego przeciwciała pozostają identyczne lub zasadniczo takie same jak domeny zmienne pokrewnego przeciwciała. Takie zmodyfikowane przeciwciało jest nazywane przeciwciałem chimerycznym i jest mniej antygenowe niż przeciwciało pokrewne po podaniu osobnikowi z gatunków, od których pochodzi region zawiasowy i/lub stały (np. ludzkie). Sposoby wytwarzania przeciwciał chimerycznych są znane w dziedzinie. Korzystne regiony stałe obejmują, ale nie wyłącznie, te pochodzące z lgG1 i lgG4.
[0080] Przykładowe przeciwciała anty-VLA-1 użyteczne w sposobach tu opisanych obejmują, na przykład, przeciwciało monoklonalne AJH10 (ATCC PTA-3580; zdeponowane 2 sierpnia 2001 roku w American Type Culture Collection, 10801 University Boulevard, Manassas, VA 20110-2209), hAQC2 (ATCC PTA-3275, zdeponowane 18 kwietnia 15 2001), haAQC2 (ATCC PTA-3274, zdeponowane 18 kwietnia 2001), hsAQC2 (ATCC PTA-3356, zdeponowane 4 maja 2001 roku) i mAQC2 (ATCC PTA-3273). Wszystkie te przeciwciała zostały zdeponowane zgodnie z Traktatem budapeszteńskim. Inne przeciwciała anty-VLA-1 obejmują np. przeciwciało monoklonalne 1B3 (ATCC HB-10536), opisane w patentach US 5, 391,481 i 5,788,966 i Ha31/8.
Wytwarzanie przeciwciała
[0081] Przeciwciała, które wiążą się z VLA-1 mogą być wytwarzane za pomocą różnych środków, w tym immunizację, np. z wykorzystaniem zwierzęcia lub sposobami in vitro, jak np. prezentowanie na fagu. Całość lub część VLA-1 może zostać zastosowana jako immunogen albo jako cel dla selekcji. Na przykład, jako immunogen może być stosowane VLA-1 lub jego fragment, np. całość lub część podjednostki a1 VLA-1, np. domena a1-l. W jednym wykonaniu immunizowane zwierzę zawiera komórki wytwarzające immunoglobulinę z naturalnymi, ludzkimi, lub częściowo ludzkimi, loci immunoglobuliny. W jednym wykonaniu zwierzę inne niż człowiek zawiera co najmniej część genu ludzkiej immunoglobuliny. Na przykład, możliwe jest wytworzenie szczepów myszy z niedoborem wytwarzania mysich przeciwciał z dużymi fragmentami loci ludzkiej Ig. Stosując technologię hybrydoma można wytworzyć i wybrać swoiste wobec antygenu przeciwciała monoklonalne pochodzące od genów o pożądanej specyficzności. Patrz, np. XENOMOUSE™, Green i wsp. (1994) Nat. Gen. 7:13-21; US 2003-0070185; Patent US Nr 5,789,650; i WO 96/34096.
[0082] Przeciwciała inne niż ludzkie przeciwko VLA-1 mogą również być wytwarzane, np. u gryzoni. Inne niż ludzkie przeciwciała mogą być humanizowane, np. jak opisano w EP 239 400; US Pat. Nr 6602503.;
13