7862365990

EP 2 034 830 BI

rycznym lub humanizowanym. Jak tu omówiono, przeciwciała mogą być z wszczepionymi CDR, humanizowanymi, lub bardziej ogólnie, przeciwciałami mającymi regiony CDR z innego niż ludzkie przeciwciało i region zrębowy, który wybrano jako mniej immunogenny u ludzi, np. mniej antygenowy niż mysi region zrębowy, w którym mysi CDR występuje naturalnie.

[0045]    W korzystnym wykonaniu przeciwciało anty-VLA-1 jest niewystępującym naturalnie przeciwciałem, np. chimerycznym, z wszczepionym CDR lub humanizowanym przeciwciałem mającym co najmniej region CDR3 łańcucha ciężkiego, a korzystnie wszystkie regiony CDR łańcucha ciężkiego, a bardziej korzystnie wszystkie trzy CDR łańcucha ciężkiego i wszystkie trzy CDR łańcucha lekkiego z przeciwciała nie będącego ludzkim, np. opisanego tu przeciwciała nie będącego ludzkim. W korzystnym wykonaniu CDR mogą różnić się od CDR tu opisanych 1,2 lub 3 resztami aminokwasowymi, np. CDR3 łańcucha ciężkiego może pochodzić z opisanego tu źródła, ale w innym przypadku inny CDR może się różnić od tu opisanego.

[0046]    Korzystne przeciwciała anty-VLA-1 obejmują np. humanizowane przeciwciało AQC2 (np. wytwarzane przez hybrydoma mającą nr depozytowy ATCC - PTA-3274), AJH10 (ATCC PTA-3580), hAQC2 (ATCC PTA-3275), haAQC2 (ATCC PTA-3274), hsAQC2 (ATCC PTA-3356), mAQC2 (ATCC PTA-3273) i przeciwciało monoklonalne 1B3 (ATCC HB-10536). W niektórych wykonaniach przeciwciało anty-VLA-1 może wiązać się z tym samym epitopem, co AQC2, AJH10, hAQC2, haAQC2, hsAQC2, mAQC2 i/lub 1B3. W niektórych wykonaniach przeciwciało anty-VLA-1 konkuruje z AQC2, AJH.10, hAQC2, haAQC2, hsAQC2, mAQC2 i/lub 1B3 o wiązanie z VLA-1.

[0047]    W niektórych wykonaniach przeciwciało anty-VLA-1 wiąże się z podjednostką a1 z VLA-1, np. domeną a1-z I VLA-1.

[0048]    W jednym wykonaniu przeciwciało anty-VLA-1 lub jego fragment wiążący antygen ma być podawany w ilości i/lub przez czas wystarczający do leczenia SCI, np. do przywracania zdrowia, przywracania dobro-stanu, łagodzenia, zmniejszenia, zmienienia, naprawienia, polepszenia, poprawy lub działania na SCI, np. jednego lub więcej opisanych tu objawów SCI.

[0049]    Osobnikiem jest zazwyczaj ssak, np. człowiek, pies, kot, małpa, królik lub ssak gospodarczy (np. koń, krowa, Świnia i tak dalej). Na przykład, osobnikiem jest człowiek, np. człowiek płci męskiej lub żeńskiej. Osobnik może mieć co najmniej 18, 25, 30, 45, 50, 55, 60 lub 70 lat.

[0050]    W niektórych wykonaniach przeciwciało anty-VLA-1 lub jego fragment wiążący antygen ma być podawany w celu leczenia pierwotnego SCI. W niektórych wykonaniach przeciwciało anty-VLA-1 lub jego fragment wiążący antygen ma być podawany w celu leczenia lub zapobiegania wtórnemu SCI.

[0051]    W jednym wykonaniu, osobnik doświadczył SCI w ciągu 48 godzin, np. w ciągu 2, 3, 5, 8,12, 20 lub 30 godzin leczenia. W innym wykonaniu osobnik doświadczył TBI ponad 48 godzin przed, ale w ostatnich trzech lub dwóch tygodniach leczenia.

[0052]    W jednym wykonaniu przeciwciało anty-VLA-1 lub jego fragment wiążący antygen ma być podawany w ilości wystarczającej do złagodzenia objawów w jednym lub więcej kryteriów oceny SCI, np. kryteriów tu opisanych, w co najmniej 5,10,15, 20, 40, 50, 60, 70, lub 80% lub więcej.

[0053]    W jednym wykonaniu przeciwciało anty-VLA-1 lub jego fragment wiążący antygen ma być podawany w dawce od 0,025 mg/kg na dzień do 30 mg/kg na dzień, np. od 0,1 do 5 mg/kg, np. od 0,3 do 3 mg/kg. W jednym wykonaniu przeciwciało anty-VLA-1 lub jego fragment wiążący antygen ma być podawany co najmniej dwa razy w ciągu okresu 14 dni po udarze, np. co najmniej 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9,10,11, 12,13 lub 14 razy w okresie 14 dni po udarze. Przeciwciało lub jego fragment wiążący antygen można podawać, na przykład, raz dziennie, co drugi dzień, dwa razy w tygodniu, raz w tygodniu, albo raz dziennie przez 1 dzień, np.

7