7862365974

EP 2 034 830 BI

OPIS RYSUNKÓW

[0065]

FIG. 1A jest wykresem oceny zachowania po MCAO.

FIG. 1B jest wykresem odsetka myszy traktowanych kontrolą i przeciwciałem anty-VLA-1 po MCAO z zawałem półkuli.

FIG. 1C jest wykresem objętości zawału u myszy traktowanych kontrolą i przeciwciałem anty-VLA-1 po MCAO.

FIG. 1D jest wykresem odsetka myszy z obrzękiem traktowanych kontrolą i przeciwciałem anty-VLA-1 po MCAO.

FIG. 2A jest wykresem objętości zawału u myszy traktowanych kontrolą i przeciwciałem anty-VLA-1 po MCAO.

FIG. 2B jest wykresem odsetka myszy z obrzękiem traktowanych kontrolą i przeciwciałem anty-VLA-1 po MCAO.

SZCZEGÓŁOWY OPIS

[0066]    Przedstawione tu wyniki pokazują, że blokujące przeciwciałem VLA-1 może zmniejszyć rozmiar zawału in vivo w modelu niedokrwienia mózgowego. Wyniki pokazują, między innymi, że podawanie antagonisty VLA-1, np. przeciwciała N/LA-1, może zmniejszyć uszkodzenie niedokrwienne w OUN, zwłaszcza urazowe uszkodzenie niedokrwienne. W związku z tym antagonista VLA-1, np. przeciwciało VLA-1, można podawać przy leczeniu udam, urazowego uszkodzenia mózgu (TBI) i uszkodzenia rdzenia kręgowego (SCI), np. samo lub w kombinacji z innymi sposobami leczenia, jak również przy innych urazach niedokrwiennych. VLA-1

[0067]    Integryny są nadrodziną receptorów powierzchniowych komórki, które pośredniczą w adhezji komór-ka-komórka i komórka-macierz. Białka te znane są z dostarczania zakotwiczenia, jak również jako sygnały dla wzrostu, migracji i różnicowania komórkowego podczas rozwoju i naprawy tkanek. Zostały one zaangażowane w procesy odpornościowe i zapalne.

[0068]    Integryny są heterodimerycznymi białkami składającymi się z dwóch niekowalencyjnie połączonych łańcuchów polipeptydowych a i p. Aminowy koniec każdego łańcucha tworzy globularną głowę, która przyczynia się do międzyłańcuchowego łączenia i do wiązania liganda. Globularne głowy przyłączone są nóżkami do segmentów transbłonowych. Długość ogonów cytoplazmatycznych jest zwykle mniejsza niż 50 reszt aminokwasowych. Podrodziny integryn były pierwotnie określone na podstawie tego, która podjednostka p została użyta do utworzenia heterodimerów. Integryny zawierające p1 są także nazywane cząsteczkami N/LA, odnosząc się to do antygenów "bardzo późnej aktywacji". N/LA-1 do N/LA-6 odnosi się do członków podrodziny p1 zawierających, odpowiednio, a1 do a6 (tj. CD49a do CD49f). Dla ogólnego przeglądu, patrz Cellular and Molecular Immunology, wyd. Abul K. Abbas i wsp., W. B. Saunders Company, Philadelphia, PA, 2000.

[0069]    Kolagen (zarówno typu I jak i IV) i laminina są znanymi ligandami aipi integryny (tj. VLA-1). VLA-1 odgrywa rolę w adhezji i migracji komórek na kolagenie (Keely i wsp., 1995, J. Celi Sci. 108: 595-607; i Go-twals i wsp., 1996, J. Clin. Invest. 97: 2469-2477); w promowaniu skurczu i reorganizacji matryc kolagenowych, krytycznym komponencie gojenia się ran (Gotwals i wsp., j/w ; i Chiro, 1991 ,Cell 67 : 403-410); i w

10