9621686689

Polskie fonematy spólgl. w oświetleniu historycznem. 187

Pol. rąkaj/rące, stbułg. ręka//ręce; poi. wilkf/wilcy, stbułg. ufato H ulzći; poi. dziewica, stbułg. devica\ poi. mszyca, stbułg. tmśica; poi. ou>c<r, stbułg. oyóca; poi. miesiąc, stbułg. mcsęcb; poi. 2a;qc, stbułg. zajęcb; poi. piec, stbułg. pes^ < prasłow. *pekti; poi. «oc, stbułg. < *noktis (por. litewsk.    poi. świeca,

stbułg. suśsta < *suśłja.

Polskie	3		D
i Prasłowiańskie	d < ^(f e i < oi	3* <9'vobiq	dj

Pol. noga//nodze, stbułg. noga // no$e; poi. ubogi//ubodzy, stbułg. ubog7j // ubop; poi. ksiądz, stbułg. Hnęgb] poi. pieniądz, stbułg. penęgb; poi. miedza, stbułg. mezda < *medja\ poi. rydz, <^*rudjds (por. poi. rudy, litewsk. raudónas < ^mrond-)-_t poi. rdza < *r~odja,

Uwaga. Różność pochodzenia wpłynęła na jakość wymian, jakim ulegają współczesne polskie c a - mianowicie, * < V // c < kf V tj // c; tak samo y < tf // ale $ < dj // Np. chłopiec // chłopczyk, kolec // kolczyk, ale piec // piecyk; ksiądz// księiyk, ale rydz // rydzyk. Postać świeczka zamiast prawidłowego fonologicznie *świecka powstała analogicznie pod wpływem znacznej liczby rzeczowników z tym przyrostkiem, utworzonych od rdzeni na -k-, np. rączka, sroczka...

§ 129. Pochodzenie współczesnych polskich spółgłosek ś z.

Polskie

ś' < y przed pierwot.

e e ę b i i et

Prasłowiańskie

s' <y przed e i <W

Polskie	S	V s	w	ś(ć)
Prasłowiańskie		ś' < *j	Q(f \ s{k) przed j ^SW) lub e e ę i b