00:02:34:Luis.
00:04:57:Hey, oddajcie to!
00:05:15:Hey, Frank!|Frank, tutaj!
00:05:31:Frank, tutaj!
00:05:34:- Szukasz tego, Frank?|- Bardzo śmieszne.
00:05:39:Dean czeka na was chłopcy|wróćcie do swojego pokoju.
00:05:41:Miło było poznać.
00:05:53:Ci dwaj panowie są|z federalnego biura śledczego.
00:05:56:Mają parę pytań|do ciebie, panie Donoghue.
00:05:59:- Do mnie?|- Mm-hmm.
00:06:02:Wy możecie wyjść.
00:06:06:I zamknijcie za sobą drzwi.
00:06:16:To tylko ostrożność, sprawdzamy...
00:06:18:wszystkich zamieszanych w sprawę Enrique Cali.
00:06:21:Szczególnie twojego ojca|dlatego że prowadził ta sprawę.
00:06:24:Moj ojciec jest sędzią federalnym|odkąd miałem 5 lat.
00:06:29:- Co on mowi?|- Widziałeś co się stało.
00:06:33:Mowią o ojcu Phila .
00:06:35:- Jest sędzią prawda?|- Tak.
00:06:37:Było na wszystkich trzech programach.
00:06:39:Chłopcom nie wolno|mieć w pokojach telewizorów.
00:06:42:Luis Cali, jego syn...
00:06:44:jest emocjonalnie zwiaząny|ze swoim ojcem.
00:06:47:Przejął władanie nad Pałacem Sprawiedliwości|i zażądał uwolnienia swojego ojca.
00:06:51:Sędzia i dwóch innych|zostało zabitych.
00:06:53:- Czy on ma kłopoty?|- Nie.
00:06:57:- Mowią coś o Kolumbii.|- Dobra kawa.
00:07:00:Teraz już wiesz dlaczego|ta ostrożność.
00:07:02:Cała twoja rodzina zostanie umieszczona|w bezpiecznym miejscu.
00:07:05:Zabierają go dzisiaj.
00:07:10:Gdzie?
00:07:12:Nie możemy ci tego powiedziecć synu|ale to bedzie tajne wojskowe miejsce.
00:07:19:Ci panowie mogą już wejść,|pomożecie koledze spakować się.
00:07:27:- Do zobaczenia wkrótce.|- Będziemy oczekiwali twojego powrotu.
00:07:29:- Dziekuję, panu. Tobie też.|- W porządku.
00:07:37:- Billy.|- Do zobaczenia wkrótce, Phil. Rock 'n' roll.
00:07:39:Czy byłeś poza kampusem wczoraj?
00:07:43:Nie mam pozwolenia, proszę pana.|Nie mogę opuszczać kampusu.
00:07:45:A tak. Zapomniałem.
00:07:47:Wiesz, ktoś wczoraj pomalował sprayem|samochód szeryfa.
00:07:49:- Wymalowali napis "Wyrzutki".|- Serio.
00:07:54:Dobra, tym razem|ci się upiekło.
00:07:56:Ale pamiętaj,|gasić światła, chlopcy.
00:08:19:Nie pieprz, panie Peterson.!
00:08:25:Idzie Dean|i dyrektor.
00:08:32:Nie moge iść.|Muszę to oddać z samego rana.
00:08:35:No dalej. Są gotowi.|ćhodź, chodź. idziemy.
00:08:38:Idziemy! Chodź.
00:08:40:Billy, to twoja praca domowa.
00:08:43:To dobrze. To dobrze.|idziemy. chodź.
00:08:55:Spokojnie, człowieku.|Spokojnie bo wybijesz szybe.
00:08:57:Nie wybije.
00:09:13:- Zamknij sie, Snuffy!|- Skocz mi.
00:09:21:Uwaga na głowy.
00:09:23:- To jak rana kręgosłupa, czlowieku.|- Cicho.
00:09:27:Wiem, że masz świra, bracie.
00:09:30:Ładna dziura, Billy.
00:09:32:Jeśli mowa o dziurach, czy|ktoś ma siostre? Zadzwoń do niej.
00:09:34:- Widziałem mamę Joey'a w centrum handlowym.|- Widziałeś jego mamę?
00:09:36:Z siostrą.
00:09:42:Chłopaki lepiej zostawcie moją mamę w spokoju.
00:09:44:- Kocham swoją mamę.|- I też możecie za 12 dolców.
00:09:47:Jak długo nie gadacie|o mojej mamie, wszystko jest w porzo.
00:09:50:Rozgośćcie się.|Bar otwarty :).
00:09:52:- Panie Trotta, pan obsługuje bar?|- Płyn do płukania ust?
00:09:54:Tak, Płyn do płukania ust. Albo nie.
00:09:57:Do czego pijesz, Billy?|Chcesz mi wmówic, że mam nieświeży oddech?
00:10:00:Nie mówię że ci śmierdzi oddech.|Dlaczego bierzesz wszystko do siebie?
00:10:08:Nie wiem czy palenie|przy twojej astmie|to taki dobry pomysł.
00:10:10:- Palenie to zły pomysł, i kropka.|- Panowie.
00:10:14:- Pokłony dla Pana Donoghue.|- Tak, za Phila.
00:10:16:- Niech szaleje póki jest na wolności.|- Amen.
00:10:19:- Żeby to tylko nie był płyn do płukania ust.|- Zaufaj mi.
00:10:25:"Zaufaj mi." Dupek.|To jest płyn do płukania ust.
00:10:29:- Nie, to nie jest.|- Smakuje jak płyn do płukania ust. Co to jest?
00:10:32:4 ćwiartki 100% wódki...
00:10:34:2 ćwiartki peppermint schnapps,|do tego trochę fluoru...
00:10:36:i jedna ćwiartka creme de menthe,|żeby było zielone.
00:10:38:Jesteś chorym człowiekiem.|Mam nadzieję, że wiesz o tym.
00:10:39:To jest urok tego specyfiku.|Wygląda, pachnie, smakuje jak płyn do płukania ust.
00:10:43:Możemy trzymać ten likier na widoku|w naszych pokojach, prawda?
00:10:46:Najlepsze, że sprzedałem 8 butelek|tego specjału za 35 dolców każdą.
00:10:49:Jesteśmy bogaci.
00:10:50:Jesteś geniuszem.|Szaleniec, ale geniusz.
00:10:53:Nalej mi następnego kielicha.|Pracuję nad rozrywką.
00:10:55:Ten towar jest świetny. Rozszerza mi płuca,|od razu mi się lepiej oddycha.
00:10:58:- I łatwiej sie po tym pierdzi.|- Nie pierdnąłem.
00:11:00:Pierwsza zasada|szkoły wyrzutków:
00:11:02:Kiedy jestes w piwnicy|gdzie nie ma okien, nie pierdź.
00:11:05:Nie, pierwsza zasada to udawać spanie|kiedy twój współlokator wali konia .
00:11:09:Nie, pierwsza zasada jest, żeby poczekać...
00:11:11:dopóki twój współlokator nie zaśnie|zanim zaczniesz trzepać konia.
00:11:13:Czy to aluzja|skierowana do mnie, współlokatorze?
00:11:15:- Ty sprawdź swojego ptaka. Jest twój.|- Walisz gruchę cały czas.
00:11:19:Nie moge spać w nocy.
00:11:21:Mowiąc o trzepaniu konia.
00:11:23:Ja będę gadał.
00:11:29:Tu Jennifer.|Jak sie nazywasz?
00:11:32:Steve.
00:11:34:Więc, cześć, Steve.
00:11:37:Och, lubię to imię.|Powiedz mi jak wyglądasz.
00:11:44:Więc, mam bląd włosy...
00:11:46:i noszę kolczyk w lewym uchu.
00:11:51:Mam okolo 59 lat, i 80 kilogramów.
00:11:54:A wspomniałem, że jestem czarny?
00:11:57:Brzmi bardzo seksownie, Steve.
00:11:59:Och, lubię długie, bląd włosy|na czarnym meżczyźnie.
00:12:04:Och, ja też mam długie, bląd włosy.
00:12:06:Nie jestem czarna,|ale jestem bardzo, bardzo opalona.
00:12:09:Mam na sobie czarny stanik i majtki|wyglądają bardzo sexy na mojej skórze.
00:12:15:Czy chcesz, żebym zdjęła stanik?
00:12:17:Tak.
00:12:19:Tak, proszę.
00:12:35:Moje sutki są ciemnoczerwone .
00:12:37:Och, bardzo duże, bardzo twarde.
00:12:42:Masuję sobie piersi.
00:12:43:Och, jak mi dobrze.
00:12:47:Steve, kieruje teraz ręce|wzdłuż mojego ciała.
00:12:53:Wsuwam kciuk pod majtki.
00:12:55:Wsuwaj, wsuwaj.
00:12:57:Jestem kompletnie naga z wyjątkiem|czarnych pończoch i szpilek.
00:13:01:Chcesz żebym w nich została|czy mam je zdjąć?
00:13:04:Ściągnij je. Teraz.
00:13:06:Nie, nie, nie. Zostań w nich.
00:13:09:Dlaczego nie posuniesz się dalej|i zostaniesz w nich?
00:13:13:Steve, och, jesteś taki zakręcony.
00:13:17:Lubię to.
00:13:19:Lubi to.
00:13:20:Jest taki miękki, taki duży.
00:13:23:Och, chcę go dotknąć.
00:13:26:Chcesz, żebym go dotknęła,|nieprawdaż, Steve?
00:13:28:Tak. Ależ oczywiście, dotknij go.
00:13:31:- "Och, Steve. Och, moj Boże.!"|- Dotknij go, baby, Dotknij go.
00:13:34:- Niesamowite!|- "Och, Steve."
00:13:40:Chować się. Ruszać się.
00:13:55:Pan Tepper.
00:13:58:Dlaczego nie jestem zdziwiony?
00:14:04:To jest genialne.
00:14:06:Dziekuję.
00:14:08:Co to jest?
00:14:10:- Płyn do płukania ust?|- Och, przestań, panie Tepper.
00:14:13:Myślisz, że uwierzę, że zszedłeś do piwnicy,|żeby się napić płynu do płukania ust?
00:14:17:Próbuję zwalczyć próchnicę.
00:14:19:Próchnica. Kamień mnie nęka.|Mam mało...
00:14:23:- Jesteś tu sam?|- Tak, proszę pana.
00:14:27:- Gdzie jest twój współlokator?|- W swoim pokoju, tak myślę.
00:14:31:- Cholera.|- Wyrażaj się.
00:14:33:Proszę wyjść, panie Bradberry.
00:14:42:Pan też, panie Trotta.|Może pan rownież wyjść.
00:14:47:On blefował.
00:14:52:- Na zdrowie.|- Dziękuję.
00:14:54:Panie Giles i panie Montoya,|proszę wyjść Natychmiast.
00:14:56:Albo postawię strażnika przy piwnicy,|i zarządzę sprawdzenie łóżek w całej szkole.
00:15:06:Panowie, chcę was wszystkich widzieć|jutro w moim biurze...
00:15:09:o 9:00 rano.
00:15:12:Idźcie do swoich pokoi.|Ruszać się!
00:15:16:Nie ty, Billy.
00:15:22:To...
00:15:25:Wiesz, to jest naprawdę, naprawde genialne.
00:15:27:Nie, nie... po prostu trzeba wcisnąć ten mały...
00:15:31:- Skąd masz ten sprzęt?|- Sklep radiowy.
00:15:34:Naprawdę? Było drogie?
00:15:38:Nie, nie, kupiłem z przeceny.
00:15:40:Z przeceny. Dobrze. Masz.
00:15:43:- Rozbij to.|- Co?
00:15:45:Rzuć to na ziemię.|Zmiażdż to.
00:15:51:Użyj nóg.
00:15:54:Dalej, dalej. użyj nog.|Wyobraź sobie że to moja noga. Zmiażdz to.
00:16:05:Wystarczy.
00:16:09:Idziemy.
00:16:44:Tu Amerykańska Straż Graniczna!
00:17:38:Myślisz ze jesteś pierwszym dzieciakiem,|który dolewał likier do płynu do płukania ust?
00:17:41:To się już działo za moich czasów.
00:17:43:Ja sam tak robiłem.
00:17:51:Panie Kouf, panie Greenwalt.
00:17:56:Pan Tepper sprzedał wam wczoraj butelkę|płynu do płukania ust z wódka w środku?
00:18:01:Nie zostaniecie ukarani,|jeżeli oddacie to w przeciągu 5s.
00:18:09:Dobrze. Dobranoc.
00:18:19:Kto następny?
00:18:20:Jeśli chce mnie pan wykopać, proszę to zrobić.|Niech pan nie robi ze mnie kapusia.
00:18:25:Jesli cie wyrzucimy, będzie to twoja|czwarta szkoła w przeciągu 4 lat .
00:18:28:Chcesz trafić do Księgi Rekordów Guinessa?
00:18:29:Nie, proszę pana.
00:18:33:Może spróbujemy tutaj?
00:18:38:A może tu?
00:18:40:Tu?
00:18:43:Tak.
00:18:48:Panie Burg, panie Zarpas.
00:18:51:Billy Tepper sprzedał wam|butelkę wódki.
00:18:53:Liczę do trzech|i macie mi ją oddać.
00:18:55:Raz, dwa...
00:18:59:Dobrze. Dobranoc.
00:19:00:Gdzie dalej?
00:19:02:Dopiął pan swego.|Nie można pana oszukać.
00:19:04:Dobrze. Rozumiem.|Niech mnie pan do tego już nie zmusza.
00:19:06:Przepraszam, ale nie pozwolę na|alkohol w moim akademiku.
00:19:12:Wiec przyniosę wszystkie.|Przyniosę je panu.
00:19:14:- Ile ich jeszcze zostało?|- Osiem.
00:19:16:- Nie kłamiesz?|- Osiem.
00:19:21:Wierzę ci.|Czekam w swoim biurze.
00:19:24:Masz 10 minut.
00:19:49:Czy myślisz,|że mamy cię wyrzucić?
00:19:50:Niech pan robi jak uważa.|Nie będę błagał, żeby zostać w tej szkole.
00:19:55:Jesli cię wyrzucimy, gdzie zamieszkasz|z matką czy ojcem?
00:20:01:Nie uśmiecha mi się|zamieszkać z którymkolwiek z nich.
00:20:04:Więc co się kryje pod tym zachowaniem,|żeby ryzykować wyrzucenie ze szkoły?
00:20:06:Nie sądziłem że mnie pan złapie.
00:20:08:Nie myslałem, że robisz to dla przyjemności.
00:20:10:Miałem dużo zabawy|zanim pan przyszedł.
00:20:13:- Mam się pakować?|- Zamknij się i siadaj.
00:20:16:Przestań zachowywać się jak jakiś luzak.|To mi nie imponuje.
00:20:29:Nie wyrzucę cię.
00:20:31:Trzy szkoły już to zrobiły...
00:20:33:i wyglada, że nie wpłynęło to|na twoje zachowanie.
00:20:36:- Słuchasz mnie?|- Tak, proszę pana.
00:20:40:Zrobię coś o wiele gorszego.
00:20:42:Zatrzymam cię tu,|aż nie ukończysz szkoły.
00:20:48:To pewnie potrwa lata w tym tempie.
00:20:50:Może się naprostuję do tego czasu.
00:20:52:Niech się pan nie martwi|naprostowywaniem siebie.
00:20:56:To ja pana naprostuję.
00:21:06:Więc?
00:21:08:Chciał wiedziec dlaczego|mam takie złe zachowanie.
00:21:14:Wykopał cię?
00:21:15:Nie.
00:21:16:Mam myć garnki i patelnie|do końca semestru.
00:21:19:Mogło być gorzej.
00:21:21:Mógłby zmiażdżyć mi kolana|za pomocą długopisu.
00:21:24:Boże, ten pierdolec.|Ten dupek!
00:21:27:Wstawaj. Wstawaj! Musimy się odegrać.
00:21:30:Musimy coś zrobić|eszcze tej nocy...
00:21:32:albo wyjdę na durnia przed calą szkołą.
00:21:36:Wygladasz na durnia Billy.
00:21:41:Chodź, Joey. Ubieraj się!
00:21:44:Nie martw się o mnie, człowieku.|Chcę iść spać i śnić o Jennifer.
00:21:47:Pożniej.
00:21:49:To kurewsko poniżające, człowieku.
00:21:54:Okay.
00:21:56:Widzisz, jesteś ze mna?
00:21:59:- Znasz mnie. Zawsze jestem z tobą.|- Dobrze.
00:22:02:Więc co zrobimy?
00:22:04:Nie wiem. Myślę.
00:22:07:- Płonący wąż.|- To juz było.
00:22:09:Sztuczne ognie w toalecie.
00:22:12:To zbyt niszczące. Niech Dean nie wie,|że zaszedł nam za skórę.
00:22:16:Nie, to musi być w dechę.
00:22:18:To musi być coś śmiesznego,|coś eleganckiego.
00:22:24:To ty pomyśl nad tym,|a ja sie zdrzemnę?
00:22:26:Mam. mam coś. Chodzi.
00:22:27:Kocham to.
00:22:39:Proszę.
00:22:42:Prosze pana, dr. Gould chciał żeby|pan zobaczył coś na placu.
00:22:55:Patrzcie.|To są meble dyrektora.
00:23:08:Postaraj się nie śmiać.
00:23:11:Próbuję.
00:23:14:To znaczy, spójrz na to.
00:23:15:Atrament, pióro,|filiżanka herbaty na moim biurku.
00:23:19:Wszystko tak|jak zostawiłem wczoraj wieczorem.
00:23:24:Wiesz co naprawdę bym chciał?
00:23:27:Pracować tu cały dzień.
00:23:30:Ale nie przypuszczam, że dobrze|to wpłynie na dyscyplinę, czyż nie?
00:23:35:- Obawiam sie że nie.|- Tak.
00:23:38:- Wiesz kto to zrobił?|- Bardzo dobrze wiem.
00:23:40:Nie bądź dla nich zbyt surowy.
00:23:42:To lepsze niż Płonący wąż w|kaplicy czy fajerwerki w toalecie.
00:23:55:- Ty!|- Yo, Billy!
00:23:59:I ty.
00:24:02:I ty też.
00:24:11:Panowie macie zaszczyt|odnieść te meble...
00:24:14:tam gdzie jest ich miejsce.
00:24:19:Podnieś tego banana.
00:24:31:Jakiś sprzeciw?
00:24:32:- Nie, proszę pana.|- Nie, proszę pana.
00:24:36:Taa, brzmi nieżle.
00:25:15:Hej, Jak smakuje. I jak?
00:25:32:- Witam. W czym mogę pomóc?|- Co robicie?
00:25:34:Nie chcemy nikogo skrzywdzić.|Wsiadaj do cieżarowki.
00:26:06:Padnij!
00:26:24:Zostańcie na ziemi, tam gdzie jesteście|dopóki nie powiem wam, że możecie sie ruszyć.
00:26:27:Nie wstawać.|Nie róbcie nic.
00:26:30:Czy to jasne?
00:26:37:Stój! Nie rób mu krzywdy!
00:28:06:Szukają Donoghue.
00:28:08:Możecie nam grozić|tyle ile chcecie.
00:28:11:Fakty są takię, że|oficerowie z biura śledczego...
00:28:15:zabrali wczoraj młodego pana Donoghue|ze szkoly...
00:28:19:i nie mówili gdzie go zabierają.
00:28:22:Ostatnio jestem w wielkim stresie...
00:28:24:i nie mam za dużo cierpliwości.
00:28:27:Jeśli kłamiesz, a on tu jest i znajdę go.
00:28:30:Zabiję cię.
00:28:34:Nie ma go.
00:28:49:Według tego, mówisz prawde.
00:28:52:Jeslij dalej będziesz szczery,|z mojej strony nic ci nie grozi.
00:28:55:Ten młody człowiek|nic wam nie zrobił.
00:28:58:Zdaję sobię z tego sprawę.
00:29:09:Jak się to mogło stać?|Zapłaciliśmy fortunę za tę informację!
00:29:11:Byliśmy w drodze.|Nie mogli nas uprzedzić.
00:29:13:Ale może jeszcze nic straconego.
00:29:16:Myślę, że powinieneś|na to spojrzeć.
00:29:18:Anderson, Robert.
00:29:23:- Anderson, Robert!|- Tutaj.
00:29:31:Twój tata jest szefem|w firmie Tex-Peet Oil .
00:29:34:Tak, proszę pana.
00:29:38:Bradberry, Jonathan.
00:29:49:Twój tata to Stephen Bradberry?
00:29:54:Jest przewodniczącym|największego banku w Nowym Yorku?
00:29:57:Tak.
00:29:59:i wiceprzewodniczącym|partii republikańskiej?
00:30:03:Tak.
00:30:09:- Giles, Henry Trzeci.|- Tak.
00:30:14:Podejdź tu, Giles.
00:30:22:Twój ojciec reprezentuje|Henry Giles Jr.?
00:30:25:Tak.
00:30:26:Jest przewodniczącym|Komitetu Sił Zbrojnych?.
00:30:29:Tak, proszę pana.
00:30:31:Trotta, Joseph.
00:30:43:Twój ojciec to Albert Trotta|z Nowego Yorku?.
00:30:46:Tak.
00:30:48:Ten Albert Trotta?
00:30:53:Co jest?|Nie jesteś dumny z ojca?
00:30:58:Nie.
00:31:01:- Montoya, Ricardo.|- Tak, proszę pana.
00:31:11:Twój ojciec jest najstarszym wspólnikiem|Johnson, Montoya i Epps?
00:31:15:Tak, proszę pana.
00:31:17:i byłym prezesem|Stowarzyszenia Kalifornijskich Barów?.
00:31:20:Tak, proszę pana.
00:31:22:Więc powiedz mi, Ricardo.|Jesteś Meksykaninem?
00:31:25:Amerykaninem meksykańskiego pochodzenia.
00:31:27:Znasz hiszpański?
00:31:32:Nie, Nie bardzo.
00:31:38:Nie, Czekaj!
00:31:39:"Czekać" Na co?|Nie znasz hiszpańskiego.
00:31:42:Przepraszam.|Znam troche hiszpański.
00:31:55:Hey, Przestań!|Nie rób tego!
00:32:03:Chodzi, człowieku.
00:32:08:- To jest twój przyjaciel?|- Tak.
00:32:10:Powiedz swojemu przyjacielowi,|że ma szczęście, że go nie zabiłem.
00:32:14:Jak masz na imię?
00:32:17:- William Tepper.|- William Tepper.
00:32:20:Kim jest twój ojciec, William?
00:32:21:Jest przedsiębiorcą.
00:32:31:Ma trzecią co do wielkości|firmę budowlaną na świecie?.
00:32:34:Taa, więc jest przedsiębiorcą.
00:32:40:Nie boisz się?
00:32:43:- Tak, Boję się.|- Dobrze.
00:32:46:Nie pieprz się ze mną.
00:32:59:Miałeś rację, Jack.|Nie potrzebujemy Donoghue.
00:33:02:Mamy tu wszystko czego nam potrzeba.
00:33:06:Chcę dorwać tego skurczybyka|który pomalował mi samochód!
00:33:09:Albo...
00:33:11:Aresztuję każdego z tych cholernych|wyrzutków i nie pozwolę im się pokazywać w mieście!
00:33:15:Nie sądzę.
00:33:17:- Spójrz na to.|- Płyn do płukania ust.
00:33:19:Nie. To wódka.
00:33:21:- 100% wódka.|- Więc?
00:33:23:Więc masz wujka który sprzedaje|likier po drugiej stronie ulicy.
00:33:27:- Poczekaj chwilę.|- To ty poczekaj cholerną minute, Szeryfie.
00:33:29:Zawrzyjmy układ.
00:33:31:Ty zapomnisz kto pomalował ci auto...
00:33:32:- Szeryfie!|- Słuchaj, jeśli myślisz...
00:33:34:Ktoś zaczął strzelać|na terenie szkoły!
00:33:37:Szybko Dean.
00:34:04:To Frank Ingram.
00:34:08:- Co tam się dzieje?|- Nie wiem.
00:34:10:Zostaliśmy ostrzelani|jak tylko przekroczyliśmy brame.
00:34:17:Wy dwaj bierzcie strzelby, wsiadajcie|na tył auta, i schowajcie się.
00:34:20:Nie rób tego. Zadzwoń|po policję stanową lub FBI.
00:34:24:Nie mów mi co mam robić.
00:34:26:Sam zadzwonię.
00:34:32:Słuchajcie tam w szkole.
00:34:34:Tu mówi szeryf.
00:34:39:Nie strzelać.
00:34:42:Jadę z wami porozmawiać.
00:34:49:Jestem sam i nieuzbrojony.
00:34:51:Nie strzelać.
00:34:53:Nie strzelać.
00:35:47:Szeryfie, zastępca dyrektora Otis Brown.
00:35:51:Witam?
00:35:52:Szeryf wyraził zgodę na przejęcie|kontroli nad sytuacją.
00:35:54:Zostałem powiadomiony o sytuacji.|Jaka jest sytuacja?
00:35:56:Nieznana liczba terrorystów|z karabinami maszynowymi kalibru 50...
00:36:00:i rakiety przeciwpancerne.
00:36:02:Jest około trzech mil kwadratowych|terenu wokół obozu...
00:36:06:i ich broń|jest w stanie objąć cały teren.
00:36:09:Musimy dostać wsparcie wojskowe.
00:36:11:Spróbuję to załatwić.
00:36:14:- Nie ma żadnych wieście ze szkoły?|- Żadnych.
00:36:37:Jak tam twój ojciec?
00:36:39:Jest zmęczony byciem w więzieniu.|Jest gotowy wrócić do domu.
00:36:54:- Cieszę się że tak szybko jesteście.|- Miło mi, Otis.
00:36:57:Żołnierze są już na posterunkach|wokół calej szkoły...
00:37:03:antyterroryści|będą za pięć minut.
00:37:06:Moje rozkazy to pomagać|w obserwacjach i nadzorze...
00:37:10:i w zorganizowaniu szturmu|z twoimi ludzimi.
00:37:12:To wszystko, Otis.
00:37:14:Wszystko inne|muszę skonsultować z prezydentem.
00:37:17:Rozumiem.|Mam nadzieję, że nie będzie to konieczne.
00:37:25:Uzbrojone?
00:37:29:Teraz tak.
00:37:30:Och, człowieku!
00:37:33:To obrzydliwe. Jak można to jeść?|To są psie wymiociny.
00:37:41:Szkoła została opanowana przez terrorystów,|a ja nadal myję garnki i patelnie.
00:37:51:Przestać.|Proszę wyjść za zewnątrz.
00:37:54:Ktokolwiek spróbuje ucieczki|zostanie zabity.
00:37:58:Policzymy was teraz|i jeszcze raz jutro rano.
00:38:02:Jeżeli bedzie brakowało jakiejś osoby...
00:38:05:Pięciu z was zostanie zabitych.
00:38:08:Jeżeli dwóch bedzie brakowało,|dziesięciu zostanie zabitych.
00:38:11:I tak dalej.
00:38:14:Jutro zaczniemy|was liczyć co godzina...
00:38:18:po liczeniu,
00:38:19:jeżeli wszystko będzie dobrze...
00:38:21:wrócicie|na plac.
00:38:24:Ale co godzinę...
00:38:29:musicie tu przyjść|na liczenie.
00:38:32:Czy to jest jasne?
00:38:36:Po drugie.
00:38:39:Widzicie pomarańczowe druty|biegnące dookoła budynku.
00:38:43:To są druty od ładunku wybuchowego.
00:38:46:Jeżeli którykolwiek z nich zostanie przerwany...
00:38:49:ładunek wybuchowy|zostanie automatycznie uruchomiony.
00:38:51:Jeżeli ktokolwiek będzie|majstrował przy nich...
00:38:56:Nastąpi eksplozja!
00:39:01:Więc...
00:39:03:Więc nie dotykać drutów.
00:39:06:Nie dotykać ładunków wybuchowych.
00:39:12:Dziewięćdziesięciu dwóch.
00:39:16:- W porządku, w porządku.|- Rób co mówią.
00:39:19:- W porządku? Wszyscy w porządku?|- Co robisz?
00:39:22:Człowieku, stój.
00:39:34:Więc, jesteśmy|skazani na siebie.
00:39:36:Taa, to mój sens życia...|umrzeć z wami chłopaki.
00:39:39:Nazywają cię Jogurt,|prawda? To jest twój pokój?
00:39:42:Jestem Derek, a to Ted,|tak, to jest nasz pokój.
00:39:45:Już nie.
00:39:49:Ach, co tu mamy.
00:39:51:- Zostaw to!|- Chłopaki niektóre rzeczy się nie zmieniły.
00:39:54:Macie jakieś śpiwory,|jakieś koce?
00:39:56:Macie tu jakieś jedzenie,|batoniki?
00:39:58:- Macie może więcej magazynów?|- Nie!
00:40:00:- To twój samolot, Jogurt?|- Taa, sam zrobiłem.
00:40:03:Rozumiem, że jest|zdalnie sterowany?
00:40:05:Tak.
00:40:07:Jak sądzisz czy to co ma|przytwierdzone do nadgarstka... myślisz że to działa?
00:40:12:- Taa.|- Mamy naprawde przejebane.
00:40:16:Nie mogą nas uwolnić.|Wszyscy możemy zginąć.
00:40:17:- Zapłacą okup.|- Może.
00:40:21:Musimy coś zrobić, prawda?
00:40:28:Nie możemy siedzieć i patrzeć jak|ci dranie pieprzą się z naszym życiem.
00:40:32:- Czy mamy jakiś wybór?|- Tak.
00:40:35:Chłopaki?
00:40:37:Możemy zmienić temat?
00:40:39:Chcę się położyć do wyra|i nie zlać w spodnie.
00:40:41:Tu FBI.|Zastępca dyrektora Otis Brown.
00:40:45:Z kim rozmawiam?
00:40:47:Tutaj dr Robert Gould,|"dre"..."dyrektor."
00:40:51:Wszyscy chłopcy tu są.
00:40:53:Wszyscy żyją i mają się dobrze.|Boją się, oczywiście.
00:40:57:- Powiedz mi o ładunkach wybuchowych.|- Co?
00:41:00:Ładunkach wybuchowych.
00:41:01:Umieścili ładunki wybuchowe|na całym terenie obozu.
00:41:03:Mówią, że jak ktoś przetnie druty,|wszystko wybuchnie.
00:41:07:i mówi, że ma zdalnie sterowane urządzenie...
00:41:10:przywiązane taśmą|do ręki.
00:41:12:Mówi, że może wysadzić szkołę|jednym naciśnięciem.
00:41:15:To prawda.
00:41:17:i się nie zawaham.
00:41:19:Jeżeli zaatakujecie szkołę,|moi ludzie zaczną strzelać do uczniów|dopóki nie przestaniecie.
00:41:25:Jednakże jeśli nawet jakimś cudem,|zabijecie wszystkich moich ludzi...
00:41:28:wciąż będę w stanie|nacisnąć guzik...
00:41:32:i wszyscy zginą.
00:41:35:Wypuszczam z budynku.
00:41:38:jednego zakładnika który będzie niósł|listę moich żądań.
00:41:41:Nie podlega to negocjacji.
00:41:43:Jeżeli mojemu ojcu|stanie się krzywda...
00:41:47:Zacznę zabijać|zakładników.
00:41:50:Jestem pewien, że wiecie|kim są uczniowie...
00:41:53:i kim są ich rodzice.
00:41:55:"Wyrzutki."|Jeden z uczniów to zrobił.
00:41:59:Tak.
00:42:00:Połowa uczniów została wyrzucona|z innych szkół.
00:42:04:- Stąd ta nazwa.|- Rozumiem.
00:42:06:Nie, nie rozumiesz.
00:42:10:Moi chłopcy, większość z nich,|są nieobliczalni.
00:42:14:Nie wiem co im strzeli do głowy|w tej sytuacji.
00:42:16:Cholernie się boisz,|że mogą zginąć.
00:42:17:Dokładnie.
00:42:20:W szczególności jeden z nich.
00:42:24:Idą.
00:42:34:To ciało.
00:42:39:Zdaje mi się że to Jesse Miller...
00:42:41:Nauczyciel chemii.
00:42:45:Myślisz, że to prawda|o tych ładunkach?
00:42:48:Myślisz, że byłby w stanie|wysadzić się z całą resztą?
00:42:51:Wydaje mi się że zrobi wszystko,|by odzyskać ojca.
00:42:56:Wszystko.
00:43:37:Nie umiesz zasnąć, huh?
00:43:40:Nie.
00:43:42:Taa, ja też.
00:43:45:Nikt nie umie,|zwłaszcza jak wy gadacie.
00:43:49:Billy, musimy coś zrobić.
00:43:50:Taa, bądźmy spokojni|i czekajmy na ratunek.
00:43:53:Ktoś zna alfabet morse'a?
00:43:55:Za pomocą lustra|możemy wysłać wiadomość, a oni nam.
00:43:58:Nie, Billy!|Nikt nie zna morse'a.
00:44:02:Na litość Boską.
00:44:11:Więc, mamy odpowiednią liczbę|osób do pokera.
00:44:13:Czy ktoś ma karty?
00:44:15:Nie można palić w pokoju.
00:44:18:Co mi zrobią?|Wykopią?
00:44:20:Zamknijcie się, chłopaki.
00:44:28:Hej, Joey, zamknij drzwi.|Zamknij drzwi.
00:44:36:Jeden z nich jest|na końcu korytarza.
00:44:38:Taa?
00:44:42:Więc możemy narobić hałasu|i ściągnąć go tu.
00:44:45:I wtedy skoczymy na niego.
00:44:49:I co potem?
00:44:51:Billy, on ma|pieprzony karabin maszynowy.
00:44:56:Z tym pieprzonym karabinem maszynowym,|możemy powystrzelać tych pojebańców!
00:45:00:Karabiny maszynowe|to u ciebie chyba rodzinne.
00:45:02:Ty skurwielu!
00:45:04:- Daj spokój, człowieku.|- To był żart, okay?
00:45:08:Jestem twoim przyjacielem.|Moge mówić ci brudas jeśli będę chciał.
00:45:11:Cisza.
00:45:12:- Powariowali.|- Pocałujcie się na zgodę.
00:45:25:Przepraszam.
00:45:27:Ale nie mów na mnie brudas.
00:45:30:Jasne. A mogę|mówić ci dupek?
00:45:33:Jasne. Dupek, kutasi łbie.|Jak chcesz.
00:45:36:Pieprzona twarz.
00:45:38:OK, koniec z tym|karabinem maszynowym, Joey.
00:45:41:Och, OK, mamo.
00:45:44:Mam lepszy pomysł.
00:45:46:- Czy ktoś wie co mamy zrobić?|- Nie.
00:45:49:Musimy się dowiedzieć wszystko|o kolesiach, którzy nas przetrzymują.
00:45:51:Ilu ich jest, jaką broń mają|i całą resztę.
00:45:54:Później musimy jakoś przemycić te|informacje na zewnątrz.
00:45:56:Wtedy będą mogli wejść|i nas uratować.
00:45:59:Bardzo dobry pomysł.|Zróbmy to.
00:46:01:To chyba nie jest za dużo|dla grupy pod przykrywką.
00:46:04:To jest coś innego, jeśli Dean|cię złapał, nie zabił cię.
00:46:10:- Jesteście ze mną czy nie?|- Co...
00:46:13:Oczywiście że jesteśmy z tobą, człowieku.
00:46:15:Ale jeżeli zginę,|będę wkurzony.
00:46:20:Rodzice dzieci uwięzionych w szkole|przybywają cały dzień...
00:46:24:i są umieszczani przez FBI|w lokalnych motelach.
00:46:28:Spróbuję porozmawiać|z którymś z rodziców. Przepraszam.
00:47:05:Jerry, chodzi, człowieku.
00:47:07:Oddaj to.
00:47:23:Teraz, panowie, to co trzymam|w ręce nazywa się...
00:47:27:Niektórzy z was mieli już|z tym do czynienia. To jest książka.
00:47:29:Mogliście ją widzieć|w telewizji.
00:47:32:Chłopaki, piłka jest tutaj.|Dziękuję bardzo.
00:47:35:Niech oni was nie rozpraszają.
00:47:39:Prędzej czy poźniej,|oni wszyscy odejdą.
00:47:43:A, tak, wracając do książki...
00:47:47:Ona będzie ważna... na zawsze.
00:47:54:Strażnik.
00:48:01:Gube, jak będziesz zanosił jedzenie|postaraj sie rozglądnąć w lewym skrzydle.
00:48:06:- Taa.|- Ile ich tam jest?
00:48:07:- Są w skrzydle szpitalnym.|- Ilu ich tam jest?
00:48:09:- Dwóch.|- Jakiego rodzaju mają tam sprzęt?
00:48:12:Co masz na myśli? Jaki sprzęt?
00:48:13:- Guns, granaty. Takiego rodzaju sprzęt.|- Mieli tam sporo tego.
00:48:16:Wszystkiego. Duży karabin maszynowy.
00:48:20:Czekajcie chwilę. Mam nadzieję,|że nie będę miał przez to kłopotów, tak?
00:48:22:- Nie panikuj.|- Opisz tan karabin maszynowy.
00:48:25:Dlaczego nie wyślemy|tam jednostek specjalnych|i nie zastrzelimy tych skurwieli?
00:48:28:Oszalałeś. Zamknij się.
00:48:31:Zdajesz sobie sprawe że jest tu|mafia z New Jersey...
00:48:36:w tym pokoju?
00:48:37:Widzę ich.
00:48:39:Wiedziałeś...
00:48:41:i mimo to jego syn|jest w tej szkole?
00:48:44:Oczywiście.
00:48:46:To nie jest wina chłopaka|kim jest jego ojciec.
00:48:48:...FBI z radą rodziców|zastanawiają się czy zapłacić okup.
00:48:51:Dlaczego nie dacie tym|facetom czego chcą?
00:48:55:Pierwszy raz FBI|ma doczynienia z czymś takim.
00:48:57:Poza tym,|wasi synowie nie zostali porwani.
00:49:01:Tylko zostali zakładnikami|grupy terrorystów.
00:49:04:A jak wiemy,|rząd Stanów Zjednoczonych...
00:49:07:nie jest przychylny|spełniać żądania terrorystów.
00:49:09:Tę politykę|trzeba zmienić.
00:49:12:Pójdę do Białego Domu|jeżeli będę musiał!
00:49:14:Moja rodzina nie jest bogata.|Nie mamy wpływu na Biały Dom.
00:49:18:Mój syn na pełne stypendium|w tej szkole.
00:49:20:- Tak jak mój.|- Powinniśmy porozmawiać z prasą.
00:49:23:Dlaczego nasze dzieci muszą cierpieć|razem z bogatymi dziećmi?
00:49:24:Nikt nie będzie szedł do Białego Domu.
00:49:27:Nikt nie będzie rozmawiał z prasą.
00:49:29:Wiem jakie to jest|dla was obciążenie...
00:49:31:ale możecie postawić wasze dzieci|w jeszcze większe niebezpieczeństwo.
00:49:34:Więc proszę,|zostawcie to w rękach specjalistów.
00:49:46:80, 81, 82...
00:49:48:83, 84, 85...
00:49:50:86, 87...
00:49:52:88, 89...
00:49:55:90, 91, 92.
00:49:59:Wyjdźcie na zewnątrz, proszę.
00:50:01:Prawdę mówiąc,|jest małe prawdopodobieństwo,|którego nie chcę komentować.
00:50:06:Że zakładnicy|są bezpieczni?
00:50:08:Zakładnicy są - jak widać -|w bardzo niebezpieczniej sytuacji...
00:50:11:i będzie tak dopóki|nie zostaną uwolnieni.
00:50:13:wszyscy na to liczą.
00:50:15:Nasze negocjacje są w toku,|teraz ruch terrorystów?
00:50:17:Ta administracja nigdy|nie uchylała się od polityki...
00:50:20:Stany Zjednoczone nigdy|nie spełniaja żądań terrorystów.
00:50:24:Zachęcimy tym sposobem innych|do podobnych działań.
00:50:30:Więc, zobaczymy.
00:50:35:- Hej, człowieku, ja to mia...|- Wiemy.
00:50:39:- Uważaj.|- Pewnie.
00:50:44:Mam to zanieść tym|facetom na górze.
00:51:24:Obiad.
00:51:38:Smacznego.
00:51:58:Mamy dwóch strażników|na dzwonnicy...
00:52:01:jeszcze dwóch na poddaszu.
00:52:05:Dwóch w szpitalnym|i jeszcze dwóch na dachu wschodniego holu.
00:52:08:To wszystko.
00:52:09:Trzech w parku daje 11,|z szefem w biurze 12.
00:52:13:Nazywa się Luis Cali.
00:52:15:Tych trzech facetów w parku...|to Jorge, Ruiz i Carlos.
00:52:19:Właśnie.|Mówisz po hiszpańsku.
00:52:21:Nie zapomnij o tym Amerykaninie|w okularach.
00:52:23:- To jest ich 13.|- To on.
00:52:40:Znasz Vinny?
00:52:43:FBI obserwuje mnie cały czas.|Nie mogę nawet skorzystać z telefonu.
00:52:47:- Widziałeś wiadomości?|- Taa, jasne.
00:52:50:Ten Enrique Cali...|jego ojciec jest w więzieniu...
00:52:54:Robiliśmy z nim kiedyś interesy.
00:52:56:Znam jego brata|jestem mu bliski.
00:52:57:- Tak jak Dino Frenetti i jego chłopak Micky.|- Dobrze.
00:53:00:Skontaktuj się z nim szybko.
00:53:02:Powiedz mu, niech dotrze do jego ojca|i wytłumaczy mu sprawę mojego syna.
00:53:04:Dobrze.|Zajmę się tym, i to zaraz.
00:53:07:Ten dzieciak mnie nienawidzi.
00:53:10:Albert, hej, hej.
00:53:12:Dzieciaki to dzieciaki.|To jest taki etap życia.
00:53:17:Wstydzą się nas.|Hej, to mu przejdzie.
00:53:20:Nie, z Joey jest inaczej.|Naprawdę mnie nienawidzi.
00:53:23:Ale co mogę zrobić?
00:53:25:Kocham go|i chcę stamtąd wyciągnąć.
00:53:29:- Zrobione. Robi się, ok?|- Do roboty.
00:53:34:Billy, Mamy wystarczająco roboty|nie kombinuj już nic.
00:53:39:Przepraszam. Prowadzę|prywatną rozmowę z Jogurtem.
00:53:42:To jest czip który wysyła|sygnał do samolotu?
00:53:45:Tak.
00:53:46:i jest taki sam|co otwiera garaże...
00:53:48:Myślisz że ta rzecz, którą ma na ręce,|kontroluje ładunki wybuchowe?
00:53:51:Tak, powinno być.|To znaczy, wszystkie czipy są w starndardzie.
00:53:54:Więc jak byśmy jakimś cudem|podmienili czipy...
00:53:57:To my byśmy kontrolowali bombę|a on ten samolot.
00:54:00:- Prawda.|- Nie bądź śmieszny.
00:54:04:Najpierw, musi ten panel zdjąć z ręki|a on cały czas ma go przy sobie.
00:54:08:- Jak chcesz się do niego dostać?|- Masz rację.
00:54:11:Może go znokautować.
00:54:13:Nie ma mowy, nie znokautujesz go|i tak zdąży nacisnąć guzik.
00:54:16:- I zabije cię jak to zrobisz.|- Może.
00:54:19:Nawet jak ci się uda,|jak podmienisz czipy?
00:54:22:Nie możesz po prostu wziąć tego|i spłukać w kiblu.
00:54:24:Musimy wynieść te informacje na zewnątrz.|Zrobiliśmy wszystko co mogliśmy.
00:54:28:- Co o tym sądzisz?|-To wystarczające?
00:54:30:Tylko jeśli wiesz|jak to odczytać.
00:54:32:Mowiłem ci, że te informacje|będą potrzebne.
00:54:35:Świetnie, Joey.|"Jeśli wiesz jak to przeczytać."
00:54:37:Oczywiście,|ale można na odwrót.
00:54:40:Co masz na myśli,|"można na odwrót"?
00:54:43:Mam na myśli to,|żeby wziąć inny czip...
00:54:46:wyciągnąć czip z samolotu...
00:54:48:i zastąpić go czipem z detonatora.
00:54:52:Och, taa,|to wspaniale.
00:54:55:Teraz tylko zostało nam wywabić Cali|z pokoju dyrektora...
00:54:57:Co bardzo rzadko czyni,|prześliznąć się między strażnikami...
00:55:00:Podmienić czipy|uważając na bombę...
00:55:02:i wyjść|zanim zostaniemy zauważeni.
00:55:04:Tak.|Dokładnie.
00:55:07:To miało zabrzmieć sarkastycznie.
00:55:08:A nie powinno.|Trzeba było to zapisać.
00:55:11:Przestań, Billy.|Zaczynasz mnie przerażać.
00:55:15:84, 85, 86, 87, 88...
00:55:19:89, 90, 91, 92.
00:55:23:Zabierz ich.
00:55:25:Możecie już wyjść na zewnątrz.|Chcę zobaczyć studentów drugiego roku...
00:55:28:na ławkach, proszę.
00:55:42:Tutaj, Chodź.
00:55:56:Masz dokładnie 45 minut,|żeby wrócić to tych drzew.
00:56:00:- Ta duża na wprost, a mała na dziewiątej.|- Będę tam.
00:56:03:- Czekaj dopóki nie popatrzą się w inną strone.|- Oki.
00:56:05:- Gotowy?|- Gotowy.
00:56:12:- Uważaj na siebie.|- Kopnij piłkę!
00:56:42:Dobra.
00:57:30:Roosevelt reprezentował|zupełnie inny pogląd...
00:57:35:niż rząd.
00:57:38:- Odpal go.|- Dobra. Wygląda dobrze.
00:57:42:Dobra, podnieś go.|Gotowy.
00:57:50:Puść go.
00:57:52:Ten pogląd narobił|zamieszania w rządzie...
00:57:54:i gospodarce...
00:58:00:Umiesz nim latać,|co, Derek?
00:58:23:- O, cholera.|- O, Boże.
00:58:51:Odwołaj alarm.
00:59:00:Wyłącz to natychmiast.
00:59:16:Człowieku, daj spokój!
00:59:38:Ręce na głowę!
00:59:40:Świetnie.|Słuchaj, jestem ze szkoły.
00:59:42:Masz tu wszystkie informacje|na temat tych ludzi.
00:59:44:Uważaj z tym.|Do tej pory na razie jest znakomicie.
00:59:46:- Niezły kamuflaż. Muszę uciekać.|- Musisz zaczekać na szefa.
00:59:49:Muszę wrócić zanim|zorientują się, że mnie nie ma!
00:59:51:Dzieciaku, przykro mi,|ale musisz zaczekać|dopóki cię nie sprawdzimy.
00:59:56:Jest taki student|nazywa się Tepper?
00:59:58:Tak. Billy Tepper. Czekałem na|wiadomość o nim.
01:00:02:- Trzymajcie go tam.|- Co zrobił?
01:00:05:Helikopter jest|na lądowisku.
01:00:07:Jeśli to on,|sprowadzą go tutaj.
01:00:10:Roosevelt, użył radia...
01:00:14:by przemówić|do Ameryki...
01:00:49:To jest kawa.
01:01:40:Nawej jeśli jesteś tym kim jesteś,|nie możemy cię puścić. Mogą cię zabić.
01:01:44:To mój problem. Dam sobie radę.|Muszę wracać i to już.
01:01:48:Proszę mnie puścić, proszę pana.
01:01:50:- Wszystko w porządku?|- Nic mi nie jest.
01:01:53:- Znasz tego dzieciaka?|- Oczywiście.
01:01:54:Oni zabiją pięciu chłopaków|jeśli nie wrócę.
01:01:56:- Oni zabiją ciebie jak wrócisz.|- Dam radę.
01:01:58:Wie pan, że pana nie okłamię.|Musi pan uwierzyć, że mówię prawdę.
01:02:04:Wierze ci.|Puśćcie go.
01:02:06:Nie moge podjąć|takiej odpowiedzialności.
01:02:09:Puśćcie go.
01:02:11:Brać go! zatrzymać tego dzieciaka|zanim da się zabić.
01:02:23:W każdej chwili.
01:03:14:Gdzie on do cholery jest?
01:03:16:Będzie.|Będzie.
01:03:50:O, cholera!
01:04:06:Ma minutę.
01:04:11:Cholera!
01:04:25:Proszę, Boże.
01:04:49:Dalej, dalej, dalej.|Dalej, dalej.
01:04:53:- Co robimy?|- Czekamy.
01:04:57:Cholera! już jest|za późno, człowieku.
01:05:03:71, 72, 73...
01:05:06:74, 75, 76, 77...
01:05:08:78, 79, 80, 81...
01:05:11:82, 83, 84, 85, 86...
01:05:13:82, 83, 84, 85, 86...
01:05:14:Wracaj na swoje miejsce!|Już cię liczyłem.
01:05:16:87, 88, 89, 90, 91.
01:05:22:- Wciaż 91.|- Policz jeszcze raz.
01:05:36:O.K.
01:05:57:Jeden, dwa, trzy, cztery, pięć...
01:06:01:86, 87, 88...
01:06:04:89, 90, 91.
01:06:07:Brakuje jednego chłopaka.
01:06:15:Powiedzialem wam, co się stanie|jak jeden z was ucieknie.
01:06:20:Myśleliście, że żartowałem?
01:06:35:Ty pierwszy.
01:06:37:Stawaj.|Twarzą do ściany. Dalej.
01:06:39:Ty też.
01:06:43:Ty!
01:06:48:Ty! Idź tam!
01:06:51:I ty. Biegiem.
01:06:55:Biegiem.
01:07:00:O, Jezu. Przepraszam.
01:07:01:Byłem pod prysznicem.|Nie słyszałem dzwonów.
01:07:04:Jest mokry.
01:07:07:- Przepraszam.|- Owszem jest.
01:07:09:- Chodź ze mną. Chodź ze mną.|- Przepraszam.
01:07:14:O.K, Idźcie.|Z powrotem do linii. Wszystko skończone.
01:07:17:Dalej! Idźcie!
01:07:20:O.K, Idźcie.|Dalej. Dalej. Idźcie.
01:07:26:Moj ojciec posłał mnie do szkoły|podobnej do tej.
01:07:32:Szkoły wojskowej|w Pensylwanii.
01:07:36:Chyba słyszałeś o niej...|Szkoła Armitage?
01:07:41:Tak, myślę że tak.
01:07:45:Ty chyba nie masz pojęcia|o dyscyplinie, co?
01:07:47:Hej, przepraszam|z tym prysznicem. Obiecuję...
01:07:49:O, cholera.
01:07:51:- Tak ja się nauczyłem dyscypliny...|- O, cholera.
01:07:53:I uwierz mi...
01:07:56:Nauczyłem się.
01:08:03:Ta piwnica co mówił dzieciak...|nie ma jej na planach.
01:08:06:Ale istnieje.|Byłem tam.
01:08:08:Tam był budynek|na prawo za kuchnią.
01:08:10:To piwnica w budynku.
01:08:12:- Nie ma nad tym budynku.|- Tak.
01:08:15:Więc jak zakładnicy|zejdą do piwnicy...
01:08:17:a budynek wybuchnie,|prawdopodobnie przeżyją.
01:08:21:Ten budynek wybudowali w 1881.
01:08:23:Miał być odbudowany.|A co z ładunkami wybuchowymi?
01:08:28:Interesuje mnie to,|co powiedział ten dzieciak|o podmianie czipów.
01:08:32:- Będzie działać?|- Bardzo prawdopodobne.
01:08:34:Ale nie będę brał odpowiedzialności|za dzieciaka, który to będzie robił...
01:08:38:ale może się udać.
01:08:40:Spokojnie. Już po wszystkim.
01:08:44:Waszyngton zgodził się na warunki.
01:08:46:Co im dajemy?
01:08:47:Cokolwiek to jest|zakładnicy będą wolni.
01:08:52:Oddamy strzał,|a natarcie będzie udane.
01:08:54:Znamy położenie|wszystkich terrorystów.
01:08:56:Ten dzieciak może zabrać|wszystkich poza linie ognia.
01:08:59:Jaki dzieciak? Ten dzieciak|został wyrzucony z dwóch szkół.
01:09:02:- Nie, trzech szkół.|- Trzech szkół.
01:09:04:Daj spokój.|To wszystko jest nierealne.
01:09:07:To nie jest tak.|Może nie mogę polegać|na Billym w klasie...
01:09:10:ale co do tego jestem pewien.
01:09:14:- Dlaczego?|- Ponieważ jest odważny. To lider.
01:09:18:Widzisz co potrafił wymyśleć.
01:09:20:Więc, jak Billy mówi, że zrobi to,|to ja mu wierzę.
01:09:26:Jeżeli wszystko pójdzie perfekcyjnie...
01:09:29:Dacie gwarancję, że nie będzie|żadnych ofiar wśród zakładników?
01:09:33:Gwarancję?|Nie, oczywiście, że nie.
01:09:38:Więc nasze rozkazy są za spełnieniem żądań.
01:09:41:To jest nie do przyjęcia.
01:09:43:Moje żądania muszą być|dokładnie wypełnione.
01:09:45:Muszę to skontaktować z|przełożonymi.
01:09:47:- Potrzebuję więcej czasu.|- "Rozumiem."
01:09:50:Doceniamy waszą|chęć do negocjacji...
01:09:54:Egzekucja zostanie przełożona|na 16.00. Dzisiaj zostanie odroczona.
01:09:58:Jednak, jeżeli nie dojdziemy|do porozumienia do 16.00 jutro...
01:10:03:nie bedzie dalszych układów.
01:10:08:Wygraliśmy.
01:10:49:Otrzymaliśmy wiadomość|od Alberta Trotty.
01:10:52:Dzieciak Trotty, Joey,|jest w tej szkole.
01:10:54:Naturalnie, chce go odzyskać.
01:10:57:i to świetny facet|będziemy mieli u niego przysługę.
01:10:59:Dajcie mi coś do pisania.
01:11:10:Oddajcie tę wiadomość mojemu synowi.
01:11:13:Otrzymują następną wiadomość.
01:11:36:Dyrektor.
01:11:41:Jak sie czujesz?
01:11:43:Oki.
01:11:46:Chodź do mojego biura,|panie Trotta?
01:11:48:- Chcą się z tobą widzieć.|- Dlaczego?
01:11:51:Nie wydaje mi się, że chcą cię skrzywdzić.|Pójdę z tobą.
01:11:58:- W porządku.|- Oki.
01:12:20:Wypuszczamy cię.
01:12:22:- Dlaczego?|- Jesteś wolny.
01:12:24:Ten człowiek zaprowadzi cię do wyjścia.
01:12:27:Wszystko, co musisz zrobić|to iść na dół do podjazdu.
01:12:33:Dlaczego ja?
01:12:36:Ponieważ szanujemy twojego ojca.
01:12:41:Pieprzyć mojego ojca...
01:12:43:i pieprzyć ciebie.
01:12:46:nigdzie się nie ruszę|bez moich przyjaciół.
01:12:48:O, tak, pójdziesz.
01:12:50:Nie opieraj się!|Tylko idź!
01:12:55:Puść mnie!
01:13:00:Oki, oki, dobra.
01:13:01:Oki, oki, luz.
01:13:02:Idę. idę.
01:13:25:Puść mnie!
01:13:36:Puść mnie!
01:13:43:Ty pierdolcu!
01:13:51:- Ty skurwysynie!|- Oki!
01:14:00:Do środka, jazda.
01:15:03:Proszę tam stać.
01:15:18:To bardzo ważne|wytłumaczcie im to...
01:15:21:Nie chcieliśmy zabić tego chłopaka.
01:15:25:Wypuszczaliśmy go.
01:15:26:Ale zaatakował mojego człowieka|i byliśmy zmuszeni zastrzelić go.
01:15:30:Chciałbym się widzieć z dyrektorem|i innymi studentami proszę.
01:15:33:To jest niemożliwe.
01:15:34:Więc uwolnijcie dyrektora|i mnie weźcie.
01:15:41:To bardzo ważne,|wytłumaczcie im to....
01:15:43:Nie chcieliśmy zabić tego chłopaka.
01:15:47:To był wypadek.
01:15:48:Nie zdarzyło by się to,|gdybyście tu nie przyjeżdżali.
01:15:50:Nie zdarzyło by się to,|gdyby wasz rząd nie porwał mojego ojca!
01:15:54:Teraz, odejdziemy dopiero|jak oddacie mojego ojca.
01:15:57:Powiedzcie im to.
01:15:59:Powiedzcie, że to był wypadek|ale następnym razem już tak nie będzie.
01:16:15:Bedą cię ścigali,|wiesz o tym, prawda?
01:16:18:Znajdą cie i zabiją.
01:16:26:Wy, Amerykanie zawsze tak mówicie...
01:16:28:ale nie robicie tego.
01:16:44:Boże, przykro mi.
01:16:47:To kłamstwo...|co do tego wypadku.
01:16:50:- Nie wierzę.|- Tak twierdzą.
01:16:55:Jak mogli przez przypadek|zabić chłopaka karabinem maszynowym?
01:16:58:Nie wiem.
01:17:01:To są dorośli ludzie...
01:17:04:Nie tak jak mój syn.
01:17:07:Trzeba im udowodnić,|że nie ma czegoś takiego jak wypadek.
01:19:16:Prezydent dał wolną rękę...
01:19:18:I mamy zgodę, aby rozpocząć szturm.
01:19:21:Nasza grupa szturmowa|ma czekać w helikopterach.
01:19:25:Odciąć prąd w całym obozie|wszystko... radio, telewizja, telefony.
01:19:29:- Chcę mieć absolutną ciszę.|- Co się dzieje?
01:19:32:Wczoraj Billy Tepper|przedostał się na naszą strone.
01:19:38:Jak to zrobił?
01:19:39:Jest stary kanał burzowy|na zachodnim krańcu obozu, tutaj.
01:19:42:Był zamknięty, ale chłopcy|zawsze wiedzą jak się przedostać.
01:19:45:- Co się stało?|- Mógłbyś pokazać naszym ekspertom|od ładunków wybuchowych...
01:19:48:Jak się dostać przez ten kanał ściekowy?
01:19:50:Oczywiście.|Co się stało?
01:19:52:Enrique Cali|został zamordowany w więzieniu.
01:19:54:Jeśli Luis Cali dowie się,|że jego ojciec został zabity,|zabije wszystkich zakładników.
01:19:59:Może wysadzić tę szkołę.|Nie mamy wyboru. Musimy działać.
01:20:03:Zrobimy wszystko, co możemy|ale najpierw powiedz nam...
01:20:06:Straty mogą być duże|chłopak musi zrobić to co mówił.
01:20:11:- Spróbuje.|- Oby.
01:20:24:- Billy, obudź się.|- wstawaj.
01:20:26:To sygnał. Chcą atakować|i potrzebują naszej pomocy.
01:20:29:Oszalałeś. Co możemy zrobić?|Możemy wszyscy zginąć.
01:20:32:- To był twój pomysł.|- Teraz jest na to za późno.
01:20:36:- Nie, nie jest.|- Liczą na nas.
01:20:39:Przestaną na nas liczyć|jak im nie odpowiemy.
01:20:47:Ty dupku!|Oddaj mi to!
01:20:53:Zostaw mnie!
01:20:56:Może to pomyłka|z tym planem...
01:20:58:Ale zrobiliśmy to|ponieważ chciałeś.
01:21:00:Teraz jest za późno, by się wycofać.|My nie możemy i ty również.
01:21:03:Spieprzyłem sobie całe życie.|A teraz możemy zginąć.
01:21:06:No chodź.
01:21:08:Przepraszam. Twoje rany.
01:21:11:Zapomnij o moich ranach.|Teraz to nasz najmniejszy problem.
01:21:14:Twój plan jest równie dobry dzisiaj|jak był wczoraj.
01:21:17:- Myliliśmy się wczoraj.|- Przestań, Billy! Wciągnąłeś nas w to.
01:21:20:- Teraz nas z tego wyciągnij.|- Jeśli powiesz że, "mamy zrobić to dla Joey'a," to się zrzygam.
01:21:23:Nie musimy ci mówić dlaczego.|Wiesz dlaczego.
01:21:36:Pieprzone kretyny.
01:21:38:Wiecie o tym, czyż nie?|Pieprzone kretyny.
01:21:45:Dlatego trzymamy się z tobą, Billy.
01:21:49:- Naprawdę to zrobimy?|- Założysz się?
01:21:54:W porządku, mamy dużo roboty,|zwłaszcza ty.
01:21:59:Ja?
01:22:34:Jesteście tam?|Co próbujecie zrobić?
01:22:37:Widzisz, była awaria prądu|w całej dzielnicy.
01:22:40:- Pracują nad tym.|- Rozumiem.
01:22:42:Macie dokładnie godzinę|na naprawę.
01:22:45:Później będę zabijał jednego zakładnika|co 15 minut dopóki nie naprawicie tego.
01:22:56:OK teraz, rozluźnijcie się.|Zachowujcie się naturalnie.
01:23:05:Wchodzicie po następnym kolesiu,|który wyjdzie z kibla, dobra?
01:23:09:Jak już będziecie za kanałem burzowym,|trzymajcie się prawej,|dopóki nie będziecie na wzgórzu.
01:23:12:będziecie kryci do momentu|jak znajdziecie się w tym punkcie, tutaj
01:23:15:Byłoby łatwiej,|jak bym z wami poszedł.
01:23:18:Przepraszam...|Nie możemy panu pozwolić.
01:23:20:Będzie dobrze z tą mapą.
01:23:32:Hej, chłopaki jak tam?
01:23:40:Jak by były kłopoty,|zakręć wodę.
01:23:42:Chodź.
01:23:49:Jesteś pewien, że to prowadzi|do biura dyrektora?
01:23:52:A jak myślisz, którędy się dostałem|by wynieść meble dyrektora?
01:23:56:albo jak zdałem algebrę?
01:23:58:Jezu Louise, Jogurt,|wyglądacie jak byśmy szli|rozbroić bombę albo coś takiego.
01:24:03:To był żart, Jogurt. Słuchaj.
01:24:36:Hej, człowieku, w porządku?
01:24:44:Przynieście jego lekarstwo!
01:24:46:No już, szybko. Już idę.
01:25:35:- Oki, co teraz?|- Widzisz tą skrzynkę?
01:25:39:Taa.
01:25:40:Nie, nie, nie!|To detonator.
01:25:42:Nie dotykaj tej skrzynki. Tę drugą skrzynkę...|tę niebieską ze światełkiem.
01:25:47:To jest panel kontrolny.|Zdejmij obudowę.
01:25:52:Czy któryś z was ma przeszkolenie|medyczne? Ten chłopak jest bardzo chory.
01:26:07:Teraz co?
01:26:08:Dobrze, dobrze,|bardzo, bardzo ostrożnie...
01:26:11:Wyciągnij ten czerwony czip.
01:26:14:Oki
01:26:18:- Tu nie ma czerwonego czipa.|- Musi być.
01:26:25:Ale, przepraszam, nie ma.
01:26:27:Jest niebieski czip taki sam jak|czerwony, ale czerwonego nie ma.
01:26:31:To musi być ten.
01:26:34:Więc, jest czy nie jest?
01:26:37:Nie wiem.
01:26:47:Ten chłopak miał zawsze z tym|problemy. Sami widzicie co się dzieje.
01:26:50:Musicie wezwać karetkę.
01:27:29:Oki, włóż ją teraz.
01:27:50:O, cholera!
01:28:20:Uważaj. Wracam.
01:28:30:Psiakrew. Nie mogę tu czekać.
01:28:42:Przygotować się do zdjęcia celów.
01:28:45:Potwierdzam... cele na pozycjach.
01:28:47:Cele namierzone.|Ognia.
01:28:56:On ma astmę.
01:29:04:- Czuję się troche lepiej, proszę pana.|- dobrze, dobrze.
01:30:33:To nic nie da.|Zakłócają radio.
01:30:36:Oki, Jack.
01:30:52:Shh. Słuchaj.
01:30:58:Słyszysz wodę?
01:31:00:Tak.
01:31:02:Och, dobrze.|Myślałem, że mamy kłopoty. Rusz się.
01:31:29:Już. Myślałem, że bedzie gorzej, prawda?
01:31:41:Mam go. Mam go.|Mam go!
01:31:49:Uderz go, Jogurt!
01:31:51:No już, Jogurt.|uderz go!
01:31:55:Zapomnij o tym.|Zagłuszamy radio.
01:31:59:Pomóż mi się dostać do biura dyrektora...|do detonatora.
01:32:02:Chodź.
01:32:23:Powinieneś tu być?
01:32:25:Taa, jestem przy garnkach i patelniach.
01:32:27:"Galkipatelne?"|co to jest "Galkipatelne?"
01:32:30:No, garnki i patelnie.
01:32:33:Jak chcą ukarać jakiegoś z nas,|to każą myć garnki i patelnie.
01:32:38:Muszę myć to gówno|do końca semestru.
01:32:40:- Garnki i patelnie.|- Taa, garnki i patelnie.
01:33:39:Chodźcie! idziemy! Wszyscy do kuchni!
01:33:41:Wszyscy do kuchni! Ruszać się, ruszać się!
01:33:46:No już, gazem! go! go, go, go, go!
01:34:07:Go.
01:34:26:Pospieszcie się! Wchodzić.
01:36:17:Wstawaj!
01:37:01:Nie strzelać. Ma zakładnika!
01:37:24:Stać.
01:37:40:O Boże.
01:38:04:Przepraszam.
01:38:14:Nie.
01:38:15:Co się stanie jak|pociągnie za druty?
01:38:18:Bomba wybuchnie.|Zastrzel go.
01:38:46:Wszystko w porządku?
01:38:48:Taa.
01:39:03:Przepraszam, że uważałem pana za dupka.
01:39:06:Miałem na myśli, pan ocalił mi życie.
01:39:08:Nie ma sprawy.
01:39:10:- Nigdy nie brałem tego do siebie.|- Dobrze.
01:39:12:Hej, gratulacje. Spisałeś się.
01:39:17:Mógłbyś być moim studentem całe życie.
01:39:22:To znaczy, że nie muszę|już myć garnków i patelni?
01:39:24:O, nie. Myślisz, że się tak łatwo|wywiniesz, taa?
01:39:28:Huh?
01:39:43:Hej, ktoś widział Billiego?
01:39:48:Hej, ktoś widział Billiego?
01:39:51:- Gdzie on jest?|- Hej! karetka.
01:39:56:Jest tam Billy Tepper?
01:39:59:Nie ma go.
01:40:03:Nikt nie widział Billiego?
01:40:08:- Gdzie on?|- Hej! Hej!