00:00:01:movie info: XVID 720x408 23.976fps 1.1 GB|/SubEdit b.4043 (http://subedit.prv.pl)/
00:00:03:Tłumaczył: Kozi (gg#1778554)|Tłumaczenie to jest jedynie amatorską interpretacją|angielskich napisów, adresowaną do prawdziwych maniaków kina.
00:00:11:Poprawki, komentarze oraz konstruktywna krytyka - mile widziane.|Pozdrawiam|<>
00:00:14:Synchro do wersji: Harakiri.1962.DVDRip.XViD.AC3.avi 1,2 GB |Flamini
00:00:53:13 maja, roku 1630.
00:00:59:Warunki pogodowe: dobre.
00:01:01:Upał narasta z godziny na godzinę.
00:01:06:Godzina 10:00. Dziedzic Bennosuke
00:01:14:udaje się do posiadłości Lorda Doi,
00:01:19:w celu pokazania udanego połowu.
00:01:23:Żadnych incydentów godnych uwagi.
00:01:27:Jednakowoż,
00:01:29:około południa
00:01:31:były wojownik, będący niegdyś na usługach Lorda Geishu,
00:01:37:stawił się pod naszą bramą.
00:01:58:HARAKIRI
00:04:00:Oficjalna rezydencja Lorda Iyi
00:04:11:Służyłeś u Lorda Geishu?
00:04:15:Zgadza się.
00:04:17:Nazywam się Hanshiro Tsugumo.
00:04:22:Tsu od Ohtsu,
00:04:26:a Gumo od chmur na niebie.
00:04:30:W jakiej sprawie przybywasz?
00:04:33:Mój pan poniósł klęskę około 1619.
00:04:38:Od tamtej pory mieszkam w Edo,
00:04:41:wiodąc raczej skromne życie
00:04:47:i szukając zatrudnienia u nowego mistrza.
00:04:53:Ale to wszystko na próżno, gdyż mamy pokój.
00:04:57:Straciłem już wszelką nadzieję.
00:05:01:Lata minęły nie przynosząc poprawy.
00:05:06:Życie na granicy ubóstwa stało się udręką.
00:05:12:Zamiast wieść dalej takie życie, okryte hańbą,
00:05:17:wolałby umrzeć honorowo popełniając harakiri.
00:05:21:Prosi, aby mógł tutaj wypełnić ten rytuał.
00:05:26:Taka jest jego prośba.
00:05:31:Jeszcze jeden?
00:05:34:Czy to się nigdy nie skończy?
00:05:38:Jakie są w takim razie twoje życzenia, panie?
00:05:44:Przyprowadź go do mnie.
00:06:48:Jestem byłym sługą Lorda Geishu.
00:06:55:Imię me Hanshiro Tsugumo.
00:06:59:Uniżenie proszę o drobną przysługę.
00:07:02:Jestem Kageyu Saito, członek Starszyzny w domu Iyi.
00:07:07:Jestem ci niezmiernie wdzięczny|za zgodę na tę wizytę.
00:07:11:Moim celem...
00:07:13:Poinformowano mnie o wszystkim.
00:07:16:Zamiast żyć w skrajnej nędzy,
00:07:20:wolisz umrzeć honorowo
00:07:24:popełniając harakiri.
00:07:27:Zgadza się?
00:07:29:Tak.
00:07:32:Rozumowanie godne szacunku.
00:07:36:Jestem pod wrażeniem.
00:07:41:Wspomniałeś, że służyłeś Lordowi Geishu?
00:07:47:Znałeś może Motome Chijiiwę?
00:07:51:Chijiiwa?
00:07:54:Nie pamiętasz...?
00:07:59:On także służył u Lorda Geishu.
00:08:02:W okresie swojej świetności,|Klan Geishu liczył około 12,000 członków.
00:08:07:Przykro mi to mówić...
00:08:11:Doprawdy? To i tak prawie bez znaczenia.
00:08:19:Na początku roku... chyba pod koniec stycznia...
00:08:27:Były wojownik... Motome Chijiiwa...|przyszedł do nas,
00:08:32:i podobnie jak ty,
00:08:35:prosił o pozwolenie|na popełnienie harakiri
00:08:48:Chcesz wiedzieć, jak skończył?
00:08:54:Zamieniam się w słuch...
00:08:57:Służyłeś u Lorda Geishu?
00:09:02:Zgadza się! Jestem byłym członkiem Klanu.
00:09:07:Znany jako Motome Chijiiwa.
00:09:11:Po co do nas przybywasz?
00:09:15:Upadek naszego Klanu zmusił mnie do|poszukania sobie skromnej siedziby w Edo.
00:09:21:Tam, przez pewien czas żyłem w biedzie,
00:09:25:poszukując nowego mistrza.
00:09:30:Ale w czasie pokoju było to bezskuteczne.
00:09:48:Spodziewałem się tego.
00:09:54:I co zrobisz?
00:09:56:Pomyślmy...
00:09:59:Doprawdy, opłakany stan...
00:10:03:Klan Sengoku pomylił się.
00:10:06:Wymyślili ten precedens...
00:10:08:Nie zgadzam się.
00:10:10:Czemu?
00:10:12:Były wojownik, który przyszedł do rezydencji|Sengoku nie działał fałszywie.
00:10:18:Naprawdę zamierzał umrzeć,
00:10:22:a Klan, ujęty jego szczerością,
00:10:25:przyjął go w tajemnicy do siebie.
00:10:27:Postąpili słusznie.
00:10:35:Dopiero inni zaczęli go naśladować,|ci którzy okryli nas wstydem.
00:10:41:Zamiast śmierci, szukają po prostu pieniędzy.
00:10:44:To zwykli szantażyści!
00:10:50:Jeśli chce umrzeć honorowo,
00:10:52:przed naszymi drzwiami,
00:10:55:daj mu parę groszy, jak to robią inne|klany i niech idzie swoją drogą.
00:11:02:Nie! Tego nigdy nie zrobię!
00:11:08:Dasz kilka monet jednemu,
00:11:11:a zaraz zjawią się tu tłumy takich.
00:11:14:Przyfruną tu jak pszczoły do miodu.
00:11:21:Po zakończeniu wojny domowej,|jest tu od groma byłych wojowników,
00:11:27:żebrzących o jedzenie jak zwierzęta!
00:11:33:Dom Iyi zbyt mocno ufa swojemu rozumowi.
00:11:40:Wasza reputacja legła w gruzach.
00:11:42:Niegdyś trzymaliście byłych wojowników z dala od siebie,
00:11:50:ale teraz...?
00:11:53:Znajomość sztuk walki należy dziś do przeszłości...
00:12:03:wszystko przez lata pokoju.
00:12:07:Takie oto plotki krążą wśród ludzi.
00:12:10:Rozpowiadanie takich plotek
00:12:12:podczas nieobecności naszego lorda...
00:12:17:Niech mi to będzie ostatni raz!
00:12:20:Myśl o obaleniu go nigdy mi nie przyszła do głowy!
00:12:24:Bez najmniejszej ochoty do umierania...
00:12:28:przynajmniej udaje...
00:12:34:Mości Saito!
00:12:40:Pozwól na chwilę...
00:13:10:Wybacz...
00:13:21:Jestem Umenosuke Kawabe. Członek świty lorda.
00:13:26:Motome Chijiiwa... były wojownik Geishu.
00:13:30:Wstań i chodź ze mną,
00:13:34:do łazienki, oczywiście.
00:13:41:Ponieważ jego lordowska mość jest nieobecna,
00:13:44:Saito opisał twoją sytuację dziedzicowi Bennosuke.
00:13:51:Nasz młody pan jest do głębi|poruszony i chciałby z tobą porozmawiać.
00:13:58:Mam... pozwolenie na rozmowę z dziedzicem Bennosuke?
00:14:04:Zgadza się.
00:14:07:Ale... nie w tych szmatach.
00:14:13:Najpierw musisz wziąć kąpiel.
00:14:16:Nasi ludzie przygotowywują właśnie|właściwe ubranie dla ciebie.
00:14:21:Jestem do twojej dyspozycji.
00:14:24:Czuję się onieśmielony.
00:14:40:Niewiarygodne! Czy ja śnię?
00:14:46:Niepojęte... doprawdy...
00:14:51:Dzień dobry!
00:15:05:Proszę wybaczyć to drobne spóźnienie.
00:15:10:Musisz się przebrać.
00:15:14:W twój ostatni strój...
00:15:46:Zdziwiony?
00:15:48:Nie miałem zobaczyć się z dziedzicem?
00:15:54:Tak było ustalone.
00:15:57:Dziwne! Pewnie jakieś nieporozumienie.
00:16:01:Nie!
00:16:03:Pan Umenosuke Kawabe mi tak powiedział...
00:16:07:Kawabe?
00:16:11:Zaczynam rozumieć... taaak... możliwe
00:16:19:A więc... wiesz o tym?
00:16:24:Tak. To całkiem jasne.
00:16:28:Saito przedstawił twoje położenie dziedzicowi,
00:16:36:którego poruszyła twoja odwaga, do tego stopnia,
00:16:40:że chciał uczynić cię jednym z nas.
00:16:46:"Ale, samurai chcący popełnić harakiri
00:16:51:ma na pewno silną wolę.
00:16:57:Ponieważ nic nie odwoła jego postanowienia,
00:17:00:pozwolimy uczynić zadość jego ostatniemu życzeniu.
00:17:06:Chętnie bym z nim pomówił,
00:17:11:ale Lord Doi mnie wzywa.
00:17:16:Niech zazna mojej gościnności.
00:17:20:Moi ludzie będą świadkami rytuału.
00:17:25:Oby był to wzorowy przykład."
00:17:28:Takie dokładnie były jego słowa.
00:17:48:No i? Podobało ci się?
00:17:52:Bardzo ciekawa opowieść.
00:17:55:Opowieść o wspaniałych tradycjach Domu Iyi.
00:18:03:Jakie więc są twoje zamiary?
00:18:07:Aa... chodzi ci o to?
00:18:14:Dokładnie!
00:18:19:Proszę się nie obawiać...
00:18:22:Inaczej bym tu nie przychodził.
00:18:27:Chwalebna mowa!
00:18:30:A więc twoja decyzja jest niezmienna
00:18:36:...panie Tsugumo.
00:18:39:Może powinienem dokończyć|moją opowieść o Motome Chijiiwie?
00:18:46:Mów dalej...
00:18:49:Chodź, czas nagli!
00:18:53:Musisz się przebrać.
00:18:55:Wszystko zostało już przygotowane do rytuału.
00:19:06:Mam prośbę!
00:19:10:Dajcie mi jeszcze trochę czasu!
00:19:15:Nie ucieknę!
00:19:17:Obiecuję tu wrócić.
00:19:19:Tylko na kilka dni!
00:19:24:Już za późno.
00:19:27:To niesprawiedliwe!
00:19:28:A na czyjąż to prośbę
00:19:34:zrobiliśmy już przygotowania?
00:19:36:Proszę waszą łaskawość! Tylko dzień, może dwa...
00:19:40:i wrócę!
00:19:43:Słowo samuraja jest święte. Nie mogę na to pozwolić!
00:20:30:Nasz mistrz, Hayato Yazaki. Młody i żądny walki!
00:20:34:Jeden ruch... i nie żyjesz!
00:20:52:Są jeszcze inni...
00:20:54:Sugeruję, abyś zamiast być posiekanym jak pies,
00:20:57:umarł z honorem...
00:21:01:Chodź... przebierz się.
00:21:33:Wysłuchajcie mnie, szanowni Przodkowie!
00:21:37:Wybaczcie niegodnemu eks-wojownikowi,
00:21:42:który kroczy po naszym świętym ogrodzie.
00:21:59:Honor rodziny jest zagrożony,|podobnie jak
00:22:06:przyszłość Klanu Tokugawa oraz|nasz święty Kodeks Samurajski.
00:22:12:Wzywam was na świadków,|podczas tego rytuału!
00:23:02:Obydwa ostrza?
00:23:05:To bez sensu!
00:23:07:Tym nie da się przeciąć nawet rzodkiewki!
00:23:12:Miecz samuraja jest jego duszą!
00:23:14:Bambusowe ostrze...
00:23:17:i on jeszcze chce popełnić harakiri?
00:23:20:Bezwstydnik!
00:23:25:Wszystko gotowe.
00:23:45:Motome Chijiiwa...
00:23:49:Zamiast wieść nędzne życie,
00:23:52:wybrałeś śmierć przez harakiri.
00:23:56:Czyn godny pochwały.
00:23:59:Jak przystało na prawdziwego wojownika.
00:24:05:Ze wstydem muszę przyznać, że nawet ten Dom,|ze swoimi długimi tradycjami,
00:24:10:może pochwalić się jedynie kilkoma tak uczciwymi ludźmi.
00:24:19:Wszyscy członkowie tej posesji, zostali wezwani,
00:24:23:by być świadkami tej niepowtarzalnej ceremonii.
00:24:31:Idź w pokoju.
00:24:39:Mam prośbę, panie!
00:24:41:Cóż takiego?
00:24:43:Dzień lub dwa... Błagam cię!
00:24:48:Nie zależy mi na ucieczce! Wrócę.
00:24:52:Proszę... błagam cię!
00:24:56:Doprawdy, dziwna prośba.
00:24:59:Poinformowano mnie, że Edo obfituje|w takich byłych wojowników, którzy,
00:25:03:okrywają samurai hańbą, grożąc|popełnieniem harakiri na czyimś dworze,
00:25:07:o ile nie dostaną paru groszy.
00:25:12:Nie mów mi... że ty...
00:25:21:Ja bym nigdy...
00:25:23:Jestem pewien, że nie...
00:25:28:Człowiek twojego pokroju
00:25:31:nie byłby zdolny do takiego czynu.
00:25:38:A więc... kontynuuj!
00:25:58:To dla mnie zaszczyt,|być twoim sekundantem.
00:26:03:Jestem przedstawicielem szkoły Shindo-Munen.
00:26:11:Jakkolwiek nie jest to koniecznie, powtórzę, że
00:26:16:przez lata, harakiri uległo zmianie.
00:26:21:Od niedawna, ten święty rytuał
00:26:24:stał się zwykłą formalnością.
00:26:28:Ochotnik rzadko kiedy sięga po miecz,
00:26:32:przed ścięciem głowy.
00:26:35:Nie ma wypływających wnętrzności.
00:26:37:W niektórych przypadkach, na tacy, zamiast miecza,
00:26:40:kładzie się wachlarz.
00:26:44:Jednakże dziś, nie będziemy tolerować
00:26:49:tej lichej formy.
00:26:52:Wszystko odbędzie się zgodnie z tradycją.
00:26:58:Zrozumiałeś?
00:27:01:O, tak... na krzyż...|otworzysz swoje wnętrzności!
00:27:07:Tylko wtedy dopełnię swojego obowiązku.
00:27:15:Zareaguję dopiero, gdy uznam to za wystarczające.
00:27:21:Czy to jasne?
00:27:23:Zaczynaj!
00:28:01:To twój miecz... i to od niego umrzesz.
00:28:08:Miecz samuraja jest jego duszą.
00:28:12:Zresztą, jakie ostrze było by odpowiedniejsze?
00:28:47:No... co cię powstrzymuje?
00:28:52:Zaczynaj!
00:30:11:Kończ.
00:30:23:Tnij!
00:30:27:Jeszcze nie! Rozetnij do końca.
00:30:54:Czemu przestajesz? Ciągnij miecz!
00:30:57:Na prawo!
00:31:47:Tak... odgryźć sobie język...
00:31:50:z bólu, w przypływie ostatnich sił...
00:31:53:Cóż za haniebny czyn!
00:31:57:I w końcu... zdołał popełnić harakiri|używając bambusowych mieczy.
00:32:07:A przy okazji... jakie masz zamiary?
00:32:15:Chodzi ci o to?
00:32:23:Przedstawiłem losy tego młodzieńca|dokładnie tak, jak to było.
00:32:32:Panie Tsugumo... usłuchaj mej rady|i przemyśl ponownie swój zamiar.
00:32:39:Nie! Daruj sobie te namowy.
00:32:45:W przeciwieństwie do tego Chijiiwy,
00:32:50:nie mam bambusowych mieczy.
00:32:54:Popełnię harakiri zachowując
00:32:57:swój język w całości.
00:33:05:Dobrze więc!
00:33:07:Panie Tsugumo... postaram się,
00:33:11:spełnić zadość twej prośbie.
00:33:14:Służący!
00:33:21:Hanshiro Tsugumo, były wojownik Gieshu,
00:33:25:szuka śmierci przez harakiri.
00:33:30:Jego ubiór jest nieodpowiedni,|dlatego przynieś mu rytualną szatę...
00:33:36:Cóż to?
00:33:37:Nie potrzebuję dostąpić takich względów.
00:33:40:Moje ubranie bardziej pasuje|do zhańbionego wojownika,
00:33:49:zmierzającego do innego świata.
00:34:11:Jestem wdzięczny za waszą niezmierną łaskawość,
00:34:17:jakiej dziś dostąpiłem.
00:34:20:Hanshiro Tsugumo nie może znaleźć słów,|które by tę wdzięczność zdołały opisać.
00:34:24:Zaczynam.
00:34:32:Przy okazji, panie Saito... kto będzie moim asystentem?
00:34:40:lchiro Shinmen został wybrany.
00:34:52:Masz jakieś preferencje?
00:34:55:Tak... Chciałbym aby Hikokuro Omodake|użyczył mi swoich usług.
00:35:01:Hikokuro Omodake...
00:35:03:Ten szermierz ze szkoły Shindo-Munen|jest dobrze znany w okolicy.
00:35:10:Racja! Hikokuro zyskał szeroki rozgłos.
00:35:15:Hikokuro...
00:35:20:Omodaka jest zwolniony.
00:35:25:Przysłał oficjalny list z prośbą o 4-5 dni odpoczynku.
00:35:30:W takim razie nic nie możemy zrobić.
00:35:34:Panie Tsugumo... jak przed chwilą słyszałeś,
00:35:38:Omodaka jest nieobecny.
00:35:42:Może ktoś inny...?
00:35:44:Jestem zawiedziony!
00:35:50:Miałem wielką nadzieję,|że pan Omodaka będzie moim sekundantem.
00:35:54:Czy mogę go poprosić o specjalne przybycie?
00:36:00:Chyba tak. Nie wyglądał wczoraj na zbyt zmęczonego.
00:36:06:To pewnie nic poważnego.
00:36:10:Służący!
00:36:21:Idź do Omodaki i powiedz mu,
00:36:23:że proszę go o przybycie.
00:36:28:Pośpiesz się!
00:36:38:Jestem ci wdzięczny za te przysługi.
00:36:43:Zaczekasz na Omodakę tutaj,
00:36:48:czy wolisz wejść do środka?
00:36:51:Jeśli wejdę,
00:36:54:moja determinacja może osłabnąć.
00:36:57:Nie to było celem mojej podróży.
00:37:05:Zaczekam tutaj.
00:37:08:Zaiste, twój upór jest imponujący.
00:37:13:Panie Saito,
00:37:16:nudne oczekiwanie na nic nam się zda.
00:37:22:Pozwól mi, abym dla zabicia czasu,|opowiedział historię mojego życia.
00:37:28:Historię twojego życia?
00:37:34:Tak. Historia zubożałego,|byłego wojownika może wydawać się nudna,
00:37:41:ale niedługo
00:37:44:inni mogą podzielić mój los.
00:37:49:Uważni słuchacze
00:37:53:może w niej nawet znajdą
00:37:55:ukryte przesłanie.
00:38:00:Twój los....losem innych?
00:38:09:Brzmi ciekawie!
00:38:17:Uważnie słuchajcie tej opowieści,
00:38:20:gdyż to opowieść człowieka|zmierzającego do wieczności.
00:38:25:To coś więcej, niż zwyczajny testament.
00:38:29:Myślę, że możemy się z niej trochę nauczyć.
00:38:35:Panie Saito...
00:38:42:Czy opowieść, którą mi wcześniej opowiedziałeś,|jest w całości prawdziwa?
00:38:55:Tak
00:38:58:Były wojownik Geishu, Motome Chijiiwa,
00:39:03:był trochę roztargnionym chłopcem.
00:39:26:Motome Chijiiwa...
00:39:30:Tak... roztargniony młodzieniec...
00:40:13:Motome był przystojnym 15-latkiem.
00:40:17:Moja córka, Miho, miała wtedy 11 lat.
00:40:22:Jedenaście lat temu...
00:40:26:Jeszcze gdy zamykam oczy,
00:40:29:wszystko to powraca,|jakby wydarzyło się ledwie wczoraj.
00:40:55:Jeszcze jedną rundę?
00:40:56:Niepotrzebna...
00:40:58:Naszym celem jest odbudowa.
00:41:01:Łucznictwo tu za wiele nie pomoże.
00:41:04:Pokój, eh, wspaniały pokój!
00:41:11:Przy okazji, 22-ego będzie|7-ma rocznica śmierci mojej żony.
00:41:16:Wiem, pamiętam kiedy...
00:41:19:ale już siódma?
00:41:21:Tak... planuję z tej okazji|małą uroczystość w moim domu.
00:41:26:Ale nie chcę się narzucać...
00:41:28:Rozumiem.
00:41:30:Ale nie mogę w to uwierzyć!|To już siedem lat?
00:41:36:Co więcej,
00:41:40:taki weteran wojenny jak ty,
00:41:44:samotnie wychowuje to śliczne maleństwo!
00:41:47:Ty również... spójrz na siebie!
00:41:51:Gdy Yuki umarła,
00:41:56:zastanawiałem się jak sobie dasz radę.
00:42:00:A dziś...
00:42:03:gosposia w skórze lwa!
00:42:06:Owdowiały starzec wychowujący swojego jedynaka.
00:42:10:A syn, niedługo
00:42:12:prześcignie ojca.
00:42:15:Dzielny młodzieniec!
00:42:17:Nonsens!
00:42:19:On rośnie tylko z zewnątrz.
00:42:23:Daleko mu jeszcze, do wspaniałych wojowników.
00:42:29:Wiesz co? Zawsze myślałem, że
00:42:32:poza polem bitwy będę nieprzydatny,
00:42:35:ale jakoś mi się udało.
00:42:46:I gdyby życie toczyło się tak dalej,
00:42:48:wszystko było by dobrze.
00:42:52:Ale nie nasze życie!
00:42:57:Nasze życie można porównać do domu,
00:43:00:zbudowanego na piasku,
00:43:05:najmniejszy wiatr przynosi katastrofę.
00:43:10:Co doprowadziło do upadku|tak ogromnego klanu jak klan Geishu?
00:43:18:Mam zagłębiać się w szczegóły?
00:43:20:Wszyscy musicie o tym wiedzieć.
00:43:25:Remont Zamku Hiroshimy odebrany został
00:43:29:jako zagrożenie dla szogunatu Tokugawy.
00:43:34:W czerwcu 1619...
00:43:37:obalono siedzibę naszego klanu.
00:43:41:12 000 jego członków,
00:43:46:zostało pozbawionych pracy|i środków do życia.
00:44:21:Jinnai!
00:44:34:Do Hanshiro Tsugumo.
00:44:37:Ostatnia prośba od długoletniego przyjaciela:
00:44:41:Śmierć Komisarza budowlanego
00:44:46:niedługo nastąpi.
00:44:50:Niech moja śmierć,
00:44:54:przetrze mu szlak do innego świata.
00:44:59:Proszę cię byś się wstrzymał.
00:45:04:Mój syn,
00:45:07:Motome, jest jeszcze|ledwie 15-letnim dzieckiem.
00:45:12:Błagam cię, byś go wziął pod swoją opiekę.
00:45:28:O niecierpliwy! Mógł chociaż zaczekać na mnie!
00:45:34:Hanshiro... zabraniam ci!
00:45:38:Nie możesz pójść ze mną.
00:45:42:To wszystko już bez znaczenia!
00:45:46:Śmierć Jinnai wystarczy!
00:45:49:Nie bądź nieroztropny!
00:45:52:Jinnai pierwszy się poświęcił,|po to tylko abyś ty nie próbował.
00:45:57:Będzie mi towarzyszył w twoim imieniu.
00:46:01:Od teraz, Hanshiro,
00:46:06:masz obowiązek iść dalej przez życie...
00:46:08:Przejąć jego obowiązki...
00:46:14:Któż inny zaopiekuje się jego synem - Motome?
00:46:24:Idę... dołączyć do Jinnai.
00:46:29:Nie masz mu nic do przekazania?
00:46:37:Zupełnie?
00:46:40:Powiedz... powiedz Jinnai... że...
00:46:48:Hanshiro postara się wychować i chronić jego syna,
00:46:55:tak jak by był to syn Hanshiro!
00:47:02:Panie Tsugumo.
00:47:11:Słucham?
00:47:19:I jak?
00:47:21:Panie... to na tyle poważne,|że nie mógł przyjść.
00:47:24:A cóż mu dolega?
00:47:28:Jego rodzina twierdzi, że|ma wysoką gorączkę i bardzo cierpi.
00:47:34:Chciałem dostąpić do jego łoża,
00:47:39:ale z powodu okropnego bólu,|jaki go dręczy,
00:47:41:nie pozwolono mi.
00:47:45:Odjeżdżając, przekazałem im wiadomość od ciebie.
00:47:49:W takim razie nie mamy wyboru.
00:47:52:Ta parna pogoda...
00:47:55:musiał się przez to czymś zarazić.
00:48:01:Panie Tsugumo...
00:48:03:słyszałeś jego sprawozdanie.
00:48:06:Muszę cię poprosić,|byś wybrał dla siebie innego asystenta.
00:48:10:Ah... co za pech! Więc jest niedysponowany...
00:48:19:Proszę więc Hayato Yazaki'ego,|by był moim sekundantem.
00:48:28:Hayato? Tego Hayato?
00:48:34:lnaba... czy Yazaki również|się ostatnio nie zwalniał?
00:48:38:Tak, panie. Prosił o zwolnienie,|gdyż ostatnio ciężko pracował.
00:48:46:Panie Tsugumo... przykro mi to mówić,
00:48:49:ale Yazaki rówmież nie może się stawić.
00:48:53:Pan Yazaki jest również niedysponowany?
00:48:59:Cóż za dziwne zrządzenie losu!
00:49:05:Skoro tak sprawy stoją,
00:49:08:poproszę Umenosuke Kawabe o tą przysługę.
00:49:17:Panie Saito... czy mogę|prosić aby moim asystentem był Kawabe?
00:49:23:Czy może on również...?
00:49:40:Ach... a więc on również nie może przybyć.
00:49:47:Ciekawe, że też wszyscy|trzej są dziś niedysponowani...
00:49:54:Cóż za dziwny przypadek.
00:50:00:Bardzo dziwny!
00:50:10:Nie jest dobrze...
00:50:14:Hikokuro najbardziej napierał
00:50:17:i zmusił Motome Chijiiwę|do popełnienia samobójstwa.
00:50:22:Hayato Yazaki odkrył,|że ostrze było wykonane z bambusu...
00:50:29:Nie... to Umenosuke zauważył.
00:50:32:Były nie było, ostrzegałem ich!
00:50:35:To bez znaczenia teraz!
00:50:37:Fakt.
00:50:41:Co z nim zrobisz?
00:50:44:Hmm, on tu nie przyszedł by zwyczajnie umrzeć.
00:50:47:Pewnie coś szykuje...
00:50:53:Jakiekolwiek by były jego zamiary,
00:51:00:zmuszę go do dokończenia rytuału.
00:51:05:Jeśli odmówi, moi ludzie
00:51:08:posiekają go na kawałki bez litości.
00:51:16:Cokolwiek wydarzy się w tych murach,
00:51:21:ma pozostać tajemnicą.
00:51:29:Niech ludzie będą gotowi na mój znak.
00:51:35:Zastanawia mnie co się dzieje|z Hikokuro i z pozostałymi.
00:51:41:Powienem kogoś do nich wysłać,|ale ze względu na okoliczności,
00:51:47:chciałbym byś do nich pojechał osobiście.
00:52:05:Panie Tsugumo.
00:52:10:Mimo, że letnie dni są długie|czas upływa,
00:52:19:proszę abyś w końcu|zrobił to po co przyszedłeś.
00:52:24:Panie Saito! Rytuał nie może się odbyć bez asystenta.
00:52:27:Wiem, przedyskutowałem to|z innymi członkami rady.
00:52:33:Ponieważ ludzie,|o których prosiłeś są niedostępni,
00:52:37:ja dokonam wyboru za ciebie.
00:52:41:lchiro Shinmen!
00:52:44:Będziesz sekundantem tego byłego|wojownika Geishu - pana Tsugumo.
00:52:49:Dopełnij starannie swoich obowiązków.
00:52:56:Za przeproszeniem,
00:52:59:wymieniłem trzy osoby i chciałbym,
00:53:02:by chociaż jedna z nich mogła się stawić.
00:53:08:Nie słyszałeś?
00:53:14:Wszyscy trzej są dziś niedysponowani!
00:53:19:Czy wyrażam się niejasno?|Czy może ty jesteś głuchy?
00:53:25:W takim wypadku,
00:53:28:nic nie mogę poradzić.
00:53:31:Obawiam się, że rytuał|będzie trzeba przełożyć.
00:53:36:Zamilcz!
00:53:39:Posuwasz się za daleko!
00:53:43:Najpierw prosisz o przygotowanie obrzędu.
00:53:48:Teraz spierasz się z wyborem asystenta.
00:53:52:Nigdy nie zamierzałeś popełnić harakiri!
00:53:55:Przyszedłeś tu po pieniądze!
00:53:57:Gdybym był zwykłym szantażystą,
00:54:02:czy siedziałbym tu tak spokojnie?
00:54:07:Przyszedłem przygotowany na śmierć.
00:54:10:Lecz harakiri w samotności
00:54:13:nie zapewnia łatwej drogi na tamten świat.
00:54:17:Asystent jest potrzebny do obcięcia... tego.
00:54:21:Powinien to być wykwalifikowany szermierz.
00:54:25:Co więcej, nie jestem przestępcą,
00:54:29:mam więc prawo wybrać|sekundanta wedle swojego uznania.
00:54:56:Bądź przeklęty, oszuście!
00:55:23:Harakiri nie było celem twojego przybycia...
00:55:27:Bezczelny psie!
00:56:07:Czekajcie!
00:56:09:Powstrzymajcie się!
00:56:39:Proszę wszystkich...
00:56:43:abyście się opanowali!
00:56:45:Cóż teraz? Już za późno na rozmowy.
00:56:51:Nie. Jeszcze nie!
00:56:54:Nie dokończyłem jeszcze...
00:56:56:opowiadać mojej historii.
00:57:00:Nie zamierzam wysłuchiwać takich opowieści!
00:57:04:Saito.
00:57:08:Jeśli dasz im rozkaz do ataku,
00:57:11:będę się bronił ze wszystkich sił.
00:57:17:Wielu twoich niewinnych ludzi|prawdopodobnie odniesie rany.
00:57:22:Niektórzy nawet mogą umrzeć!
00:57:27:Czy nie byłoby lepiej dla wszystkich,
00:57:30:by wysłuchać do końca moją opowieść?
00:57:35:Jak skończę, rozetnę sobie brzuch,|jak na prawdziwego samuraja przystało.
00:57:40:Jeśli bym zwlekał,
00:57:42:naślesz na mnie swoich ludzi.
00:57:48:Ale teraz... błagam was|o wysłuchanie mnie do końca.
00:58:03:Na pewno postąpisz tak jak mówiłeś?
00:58:09:Przyrzekam!
00:58:12:Na honor samuraja?
00:58:30:Dobrze, ale streszczaj się.
00:58:34:Nie chcę słuchać długich,|absurdalnych opowieści.
00:58:41:Cofnijcie się!
00:58:59:Na czym to ja skończyłem?
00:59:06:A, tak... siedziba mego mistrza została obalona.
00:59:12:Jinnai Chijiiwa umarł,
00:59:16:a ja skończyłem na tym, jak on|powierzył swojego syna pod moją opiekę.
00:59:27:Po upadku mego klanu
00:59:31:przeniosłem się do Edo.
00:59:37:Zakończenie wojny domowej, doprowadziło do|drastycznego wzrostu bezrobocia.
00:59:43:W lepszych czasach, jakiś klan
00:59:48:z chęcią by takowych przyjął.
00:59:52:Ale w czasie pokoju,|ludzie tacy byli niepotrzebni.
00:59:59:Byli zdani tylko na swój los.
01:00:03:Ze wstydem przytaczam wam historię
01:00:08:ostatnich 8-9 lat mojego życia.
01:00:14:Jednakże wśród tej otaczającej biedy,
01:00:19:dorastała moja córka, Miho.
01:00:24:Wkrótce miała obchodzić|swoje osiemnste urodziny...
01:00:56:Ojcze...
01:00:58:Jakbym nie wróciła przed południem,
01:01:00:obiad masz przygotowany.
01:01:03:Najlepszy posiłek traci smak,|kiedy spożywa się go samemu.
01:01:09:Poczekam...
01:01:12:To w takim razie, jak odbiorę|wypłatę, kupię suszoną rybę.
01:01:18:Przepraszam.
01:01:22:Zajęta? Gdzieś wychodzisz?
01:01:25:Tak, do hurtowni.
01:01:27:Do Mikawaya'i?
01:01:29:Do widzenia.
01:01:39:Trening czyni mistrza! Nieźle ci idzie już.
01:01:44:Wybacz mi...
01:01:46:że wciąż cię proszę,
01:01:49:ale moje zarobki są niskie.
01:01:53:Twoja szczerość jest po prostu rozbrajająca.
01:01:57:Chciałem wziąć to na siebie,
01:02:01:powiedzieć parę słów... |ale zamknąłeś mi usta.
01:02:06:Kłaniam się.
01:02:09:Przy okazji... pamiętasz o mojej propozycji?|To o czym ci wtedy mówiłem...
01:02:19:Przemyślałeś to?
01:02:26:Tak. Myślałem o tym
01:02:28:To dobrze.
01:02:31:Taaak... zdjąłeś ze mnie wielki ciężar.
01:02:36:Nie. Twoja propozycja dotycząca Miho...
01:02:42:Muszę odmówić.
01:02:51:Ogólnie mówiąc, to byłby tylko pretekst.
01:02:58:Rodzina Sakakibara zrobiłaby ją konkubiną.
01:03:06:Tsugumo... ależ to jest potężny klan.
01:03:11:Jakbyś wysłał tam córkę,
01:03:14:byłbyś ustawiony do końca życia.
01:03:17:Tak, i właśnie tego się obawiam.
01:03:21:Nie zamierzam poświęcać życia mojej córki
01:03:25:na zapewnienie sobie dostatku.
01:03:29:Rozumiem... duma.
01:03:33:Ale może jej się obecna sytuacja|również nie podoba?
01:03:38:Młoda, piękna dziewczyna...
01:03:41:a nie ma nawet porządnego kimono.
01:03:45:Dzień w dzień, haruje
01:03:47:przy boku ojca.
01:03:50:Tsugumo... zrozum - takie czasy nastały.
01:03:55:Musisz się dostosować.
01:03:59:Ze względu na Miho... i na siebie.
01:04:01:To przecież takie oczywiste.
01:04:05:Twoja córka...
01:04:08:została obdarzona taką niezwykłą urodą
01:04:12:i głównie dzięki temu nadarza się taka okazja.
01:04:18:Konfucjusz głosi...
01:04:20:Konfucjusz głosi:
01:04:22:Kto nie pomaga bliźnim,|nie jest idealnym.
01:04:27:Kto nie pomaga bliźnim,|nie jest idealnym.
01:04:33:Pogwałcenie podstawowych zasad,|oznacza porażkę.
01:04:38:Milczący, nie dogadają się z ludźmi.
01:04:55:Koniec lekcji!|Dziękujemy mistrzu!
01:05:28:Witaj.
01:05:45:Pozwoliłem sobie zaparzyć nam herbaty.
01:05:52:No, ale nie po to tu przyszedłem.|Motome... chciałem z tobą poważnie porozmawiać.
01:06:00:Oficjalnie?
01:06:07:Tak, tak... ten czas szybko płynie.
01:06:11:Miho skończyła 18 lat...
01:06:16:Coraz bardziej przypomina swoją matkę.
01:06:19:Nawet ciężko w to uwierzyć...|że jestem jej ojcem.
01:06:23:Nie... nie, urody po mnie
01:06:25:napewno nie odziedziczyła.
01:06:31:Czemu mi o tym mówisz?
01:06:35:Motome...
01:06:43:chciałbym byś wziął Miho za żonę.
01:06:55:Zdaję sobie sprawę, że to|wszystko takie nagłe... ale...
01:06:59:co o tym sądzisz, Motome?
01:07:03:Czy bieda, w jakiej żyję, cię nie przeraża?
01:07:10:Uczę tylko dzieci sąsiadów,
01:07:15:ledwo wystarcza mi na życie.
01:07:21:Z czego miałbym utrzymać żonę?
01:07:24:Nie lubisz Miho?
01:07:30:Odpowiedz! Lubisz ją czy nie?
01:07:40:Proszę cię o to, nie tylko dlatego,
01:07:43:że twój ojciec tak chciał.
01:07:49:Może i jestem gburem, ale współczuję wam obu.
01:07:53:Namówienie Motome nie było łatwe.
01:07:58:Chłopak był uparty,
01:08:05:czego wówczas nie dostrzegłem.
01:08:12:Mimo to... kochał Miho,
01:08:16:a ona nie miała nic przeciwko.
01:08:22:"Żuraw żyjący 1000 lat,
01:08:28:jest symbolem niezmiernego szczęścia.
01:08:35:Żółw liczący lat 10000
01:08:43:jest symbolem wysiłku.
01:08:51:Szczęście na nowej drodze niech sprzyjać wam raczy,
01:08:56:Budda z radością ten związek zobaczy."
01:09:07:Dwa lata minęły.|W międzyczasie urodził im się syn.
01:09:14:Nazwaliśmy go Kingo.
01:09:19:Jak się domyślacie, zostałem jego ojcem chrzestnym.
01:09:40:Witaj.
01:09:47:Śpi...
01:10:01:Jesteś zbyt hojny, ojcze.
01:10:06:Nonsens! O mnie się nie troszcz.
01:10:11:Teraz... gdy zostałem sam,
01:10:14:na co mi mój majątek?
01:10:17:Nie mam co z nim zrobić!
01:10:24:Oh... chyba go obudziłem.
01:10:31:Taak, nie podobają ci się
01:10:33:moje stare zmarszczki, co?
01:10:37:Mały łobuzie...
01:10:48:Klan Matsudairy upadł?
01:10:51:Tak. Razem z kilkoma lokalnymi klanami...
01:10:56:Kolejne oddziały Tokugawy upadły.
01:11:01:Jedynym skutkiem będzie tylko|większa liczba bezrobotnych wojowników!
01:11:04:Nie jest dobrze...
01:11:07:A słyszałeś, że w rezydencji Sengoku,|ktoś chciał popełnić harakiri?
01:11:17:Jakiś Shume Chi, z małego klanu.
01:11:28:Czy to im otworzy oczy?
01:11:34:To bez różnicy.
01:11:37:Wielu wojowników błąka się od jednej posesji
01:11:45:do drugiej, mówiąc, że chcą popełnić harakiri.
01:11:50:By to powstrzymać, właściciele
01:11:53:płacą im po kilka groszy, by sobie poszli.
01:11:57:Niżej już chyba nie można upaść.
01:12:03:Co za hańba!
01:12:06:Odprawiają również rytuały
01:12:09:bez obecności żadnych urzędników.
01:12:16:Najgorsze, że nic nie da się zrobić.
01:12:24:Jak powiedziałeś, brak obecności urzędników...
01:12:28:Cóż za okropne czasy nastały.
01:12:34:Wszechobecna bieda...|jak można być do tego jeszcze tak podłym?
01:12:41:O co ci chodzi...
01:12:44:Już pora.
01:12:46:Trzeba go nakarmić.
01:12:47:Karmisz go, gdy tylko zaczyna płakać.
01:12:50:Uczysz go złych nawyków!
01:12:52:Kingo, spójrz!
01:12:54:Jak ci się podoba?
01:13:30:Gdy Kingo był przy nas, nie baliśmy się niczego.
01:13:35:Życie upływało na śmiechu i zabawie.
01:13:37:Jednakże, wszystko co dobre, szybko się kończy.
01:13:44:Przyszła zima,
01:13:47:śniegu napadało po kolana.
01:13:57:Pewnego dnia Miho zaczęła wymiotować krwią.
01:14:33:Praca okazała się ponad jej siły.|Zawsze była delikatną kobietą.
01:14:38:Jej przepracowane ciało|w końcu nie wytrzymało...
01:14:46:Byłem bezsilny.
01:15:25:Motme bardzo się starał.
01:15:31:Biedny chłopak.
01:15:34:Robotnicy z Poo.
01:15:36:50 ludzi, 40 jenów.
01:15:42:50 ludzi, 40 jenów.
01:15:48:Patrzcie, samurai!
01:15:50:Odejdź stąd! Miastowi potrzebują pracy.
01:15:57:Pracujący samurai może|mi tylko narobić kłopotów!
01:16:01:20 ludzi, 45 jenów.
01:16:25:Motome był w beznadziejnej sytuacji.
01:16:32:Jego wysiłki spełzły na niczym,
01:16:36:a stan Miho jeszcze bardziej się pogorszył.
01:16:41:Nieszczęścia chodzą parami.
01:16:47:Nie wiem, jakim cudem|udało nam się przeżyć tamten rok.
01:16:50:Potem, przyszła wiosna...
01:17:15:Co się stało?
01:17:20:Motome!
01:17:29:To Miho...?
01:17:37:Nie... Kingo...
01:17:39:Co Kingo? Co z nim?
01:17:45:Ma gorączkę.|Wysoką...
01:17:55:Miho, i ty nic nie zrobiłaś,
01:17:58:gdy zachorował?
01:18:02:To chyba przeziębienie.
01:18:07:A co lekarz powiedział?
01:18:12:Był tutaj... prawda?
01:18:26:Nie wzywałaś lekarza?!
01:18:32:Czemu...?!
01:18:48:Kingo! Nie poddawaj się.
01:19:00:Ja i twoi rodzice, sprzedaliśmy już
01:19:05:chyba wszystko co mogliśmy sprzedać.
01:19:09:Nie mamy jak ci pomóc!
01:19:19:Mimo naszej beznadziejnej sytuacji,
01:19:27:Samurai Kingo
01:19:30:nie może się poddać bez walki!
01:19:36:Kingo, nie możesz przegrać!
01:19:40:Nie możesz!
01:20:04:Nie poddawaj się... nie!
01:20:13:Jest jeszcze ostatnia szansa.
01:20:21:Opiekuj się nim, dopóki nie wrócę.
01:20:33:Co to za nowy pomysł?
01:20:41:Znam byłego wojownika,
01:20:44:który teraz jest lichwiarzem.
01:20:47:Niestety, odsetki są horrendalne!
01:20:51:Jednak w takiej chwili,|nie powinniśmy się przejmować szczegółami.
01:20:54:Tak. Masz rację!
01:20:56:Więc idź do niego... szybko!
01:20:59:Idę.
01:21:01:Wrócę najpóźniej koło wieczora.
01:21:07:Ponieważ Miho jest przykuta do łóżka,
01:21:10:proszę cię byś opiekował się Kingiem.
01:21:13:Nie martw się, będę tutaj
01:21:17:on jest naprawdę chory.
01:21:21:Wróć najszybciej jak tylko możesz.
01:21:23:Ustal wszystko i wracaj.
01:21:27:Tak. Wieczorem będę.
01:21:32:Idę.
01:21:40:Liczymy na ciebie, Motome.
01:22:21:Ja to zrobię.
01:22:39:Kingo... jeszcze trochę...
01:23:15:Czemu jeszcze nie wraca?
01:23:54:To już długo nie potrwa!
01:23:56:Co zatrzymało Motome?
01:23:58:Czemu tak długo go nie ma?
01:24:31:Nie wstawaj. Od tego|nie zmiejszy mu się gorączka!
01:24:51:Gdzie ten Motome może być?
01:24:56:Miał wrócić wieczorem.
01:24:58:Obiecał!
01:25:00:Co go mogło zatrzymać?
01:25:07:Czekałem...
01:25:11:Godziny dłużyły się jak jesienne wieczory.
01:25:16:Jednak czekaliśmy na próżno.
01:25:18:Motome nigdy już do nas nie powrócił.
01:25:24:"Wrócę najpóźniej wieczorem"
01:25:27:"Opiekuj się Kingiem..."
01:25:30:Takie były jego pożegnalne słowa.
01:25:34:Tak zakończyła się moja|przyjaźń z Motome Chijiiwą.
01:25:49:Jednakże tamtej nocy,
01:25:54:Motome jednak wrócił do domu.
01:25:58:Ale nie sam.
01:26:02:Był eskortowany przez członków oraz
01:26:07:podwładnych Klanu lyi.
01:26:12:Taka była prośba pana Chijiiwy.
01:26:17:Ale ponieważ nasza główna brama|nie jest odpowiednim miejscem,
01:26:22:przygotowaliśmy wszystko w ogrodzie i go zaprosiliśmy,
01:26:26:by mógł oficjalnie wypełnić ten rytuał.
01:26:32:Ostatnio, coraz łatwiej spotkać klan|nawiedzany przez takich eks-wojowników,
01:26:39:którzy grożąc, że się wypatroszą przed bramą,
01:26:41:żądają paru groszy.
01:26:45:Rozumiemy wielki wstyd tych klanów.
01:26:51:Dlatego tym szczególniej należy pochwalić
01:26:54:tego świetnego samuraja, Chijiiwę,
01:26:57:który popełnił harakiri,
01:27:00:a także Dom Iyi, który dopełnił wszelkich
01:27:04:starań, by samurai ten miał godną śmierć.
01:27:08:Niech to będą przykłady dla żebraków
01:27:12:i szczodrych członków innych klanów.
01:27:16:Ten powiew honoru,
01:27:20:powinien otworzyć oczy zhańbionym żebrakom!
01:27:25:Długo będziemy wspominać tego młodzieńca!
01:27:30:Pokaż ostrza.
01:27:33:Sporny punkt.
01:27:35:Chcesz zobaczyć miecze zmarłego?
01:27:47:Chcę napomknąć... że są wykonane z bambusu.
01:27:51:Z bambusu?
01:27:54:Miho!
01:28:10:Ponieważ są one wykonane z bambusu,
01:28:13:roszczenia dotyczące utraty|tych mieczy nie będą przyjmowane.
01:28:18:Czy wyrażam się jasno?
01:28:25:Rozumiesz?
01:28:32:Motome nie prosił żadnego z was
01:28:37:o użyczenie swojego miecza?
01:28:40:Mniejsza o to.
01:28:43:Miał wspaniałą śmierć... od bambusowych ostrzy!
01:28:50:Motome... popełnił... tym harakiri?
01:28:57:Tak.
01:28:59:Na własne oczy widzieliśmy ten rytuał.
01:29:03:Niecodzienny widok!
01:29:06:Samurai powinien umrzeć od prawdziwego miecza,
01:29:11:który jest odzwierciedleniem jego duszy.
01:29:18:Idziemy już.
01:31:11:Miho płakała...
01:31:15:i płakała...
01:31:20:i płakała...
01:32:57:Przebacz mi!
01:33:07:Ja... To ja byłem taki głupi!
01:33:22:Sprzedałeś te ostrza...
01:33:25:Sprzedałeś ze względu na Miho...
01:33:48:A ja... nie pomyślałem wtedy.
01:33:51:Nigdy o tym nie pomyślałem.
01:33:55:Nie ośmieliłbym się...
01:33:58:W swojej ignorancji,
01:34:01:nie oddałbym nigdy, tych...|tych bezwartościowych symboli.
01:34:27:Bezużyteczne pamiątki...
01:34:30:Wycieńczony nasilającą się gorączką,
01:34:34:Kingo umarł dwa dni później.
01:34:39:Trzy dni po nim,
01:34:42:Miho również odeszła,
01:34:45:by towarzyszyć swemu|dziecku w podróży na tamten świat.
01:34:52:W ten sposób Hanshiro Tsugumo został sam.
01:34:58:Samotny i odosobniony...
01:35:03:Panie Tsugumo...
01:35:08:Czy to w końcu koniec twojej historii?
01:35:13:Tak... w pewnym sensie.
01:35:20:Ale... chcę jeszcze powiedzieć kilka słów.
01:35:27:Proszę, by wszyscy uważnie słuchali.
01:35:33:Bez względu na okoliczności,
01:35:38:próba zarobienia pieniędzy,|grożąc popełnieniem harakiri
01:35:41:jest czynem którego,
01:35:48:nie można przebaczyć, zwłaszcza samurajowi!
01:35:53:Z drugiej strony,
01:35:57:sposób, w jaki sobie poradziliście z Chijiiwą
01:36:04:pozostawia wiele do życzenia.
01:36:11:Samuraj ośmieszający się
01:36:14:prośbą o kilkudniowe przełożenie|rytuału, musiał mieć jakiś powód!
01:36:23:Przecież można było się spytać,|czemu chce przełożyć ceremonię!
01:36:27:Czy prosił o zbyt wiele?
01:36:30:Czy nikt z was
01:36:34:o tym nie pomyślał?
01:36:41:Mając ciężko chorą żonę
01:36:44:i małe dziecko, potrzebujące natychmiastowej pomocy,
01:36:50:chciał wrócić na chwilę do domu,
01:36:52:by powiedzieć mi o swoim zamiarze i
01:36:57:przekazać opiekę nad domem.
01:37:02:Hanshiro Tsugumo!
01:37:05:Dość twych wymówek!
01:37:12:Może rzeczywiście było to dla niego
01:37:15:ważną sprawą, ale
01:37:20:przyszedł tu z chęcią odebrania sobie życia!
01:37:24:Widocznie sprawy nie|potoczyły się tak, jak planował,
01:37:29:ale musiał wypić piwo,|które sobie nawarzył.
01:37:32:Nie powinien czuć się urażonym,|ani kogokolwiek winić!
01:37:38:Miał zapomnieć o wszystkim i wspaniale umrzeć.
01:37:45:Prawdziwy samuraj nie boi się śmierci!
01:37:51:Tchórzem jest ten,
01:37:54:kto prosi o łaskę!
01:37:58:Niektórzy myśleli, że jest szalony!
01:38:01:Tu masz rację.
01:38:05:Motome odchodził od zmysłów.
01:38:08:Mimo że był w takim stanie,
01:38:11:muszę go pochwalić.
01:38:15:Nawet najlepszy samuraj jest tylko człowiekiem.
01:38:19:Nie żyje sam.
01:38:24:W sytuacji kryzysowej,
01:38:27:człowiek, jak Motome, stanie przy swej rodzinie.
01:38:31:Jestem z niego dumny!
01:38:34:Bambusowe ostrza...
01:38:39:Nie tylko samuraje,
01:38:43:ale również miastowi krzywo na niego patrzyli.
01:38:49:Tak. Niech się śmieją!
01:38:53:Nie można zadowolić wszystkich.
01:38:59:Bezlistosna polityka szogunatu|rujnuje lokalnych szlachciców,
01:39:04:przez co tysiące niewinnych|ludzi żyje na skraju ubóstwa!
01:39:09:Bogatsi tego pewnie nie dostrzegają.
01:39:13:Niektórzy z was są pewnie
01:39:16:zniesmaczeni zachowaniem Motome.
01:39:22:Ale pomyślcie, co wy
01:39:27:byście zrobili na jego miejscu?
01:39:30:Zresztą, w naszym kodeksie samurajskim
01:39:32:nie ma żadnej głębi.
01:39:33:Dość tych bzdur!
01:39:34:Ośmielasz się twierdzić,|że nasz kodeks jest tylko powierzchowny?
01:39:41:Tak!
01:39:46:Niektórzy grozili popełnieniem harakiri,
01:39:49:a następnie próbowali uniknąć konsekwencji.
01:39:51:Takie zachowanie jest niebezpieczne.
01:39:56:Każdy kto o to pyta,|ma pozwolenie na odprawienie rytuału.
01:40:02:W gruncie rzeczy... większość|z nich naprawdę zamierza umrzeć!
01:40:05:Taka jest nasza polityka.
01:40:07:Nie uznajemy półśrodków.
01:40:27:Innymi słowy,
01:40:30:jesteście przekonani, że ja nie chcę umrzeć?
01:40:35:Myślicie, że przyszdłem tu, wściekły
01:40:39:za to jak postąpiliście z moim zięciem,
01:40:43:tylko po to by dać sobie upust mej złości?
01:40:47:Tak sądzicie?!
01:40:50:Mnie się pytasz?
01:40:53:Sam powinieneś wiedzieć lepiej.
01:40:57:W takim razie,|nie zamierzacie mnie stąd wypuścić?
01:41:02:Tak postanowiłem.
01:41:05:Nie widzę powodu,|dla którego miałbyś opuszczać ten budynek.
01:41:09:Saito... na złodzieju czapka gore.
01:41:16:Znasz to przysłowie?
01:41:20:Obiecałem odprawić harakiri|i nie rzuciłem tych słów na wiatr.
01:41:30:Pomimo mych wysiłków... ty wciąż...
01:41:36:Po pierwsze... nawet jakbym żył dalej,
01:41:40:czego miałbym się spodziewać po takim życiu?
01:41:45:Wolę dołączyć do Motome...
01:41:48:Miho... i Kingo.
01:41:53:Czekają tam na mnie.
01:41:58:Jednakże, nie mogę do nich pójść z pustymi rękami.
01:42:06:Prawda?
01:42:14:Wyjaśnienie sytuacji w jakiej|był Motome, pozwoliło twoim ludziom
01:42:20:wyobrazić sobie siebie na jego miejscu...
01:42:24:Przemyśleć swoje gwałtowne zachowanie...
01:42:29:Niektórzy są przekonani,|że nie postąpili słusznie.
01:42:33:A niektórzy może posunęli się zbyt daleko?
01:42:40:Może gdyby podjęto|staranniejsze przygotowania...
01:42:46:Jedno słowo było by dla Motome święte.
01:42:50:Czy nie byłby to najlepszy podarunek,|jaki bym mógł dla niego zanieść?
01:42:56:Takie były moje plany.|Żałuję, że się nie spełniły.
01:43:02:Teraz znacie powód,|dla którego tu jestem.
01:43:08:Twoja opowieść nie ma sensu.
01:43:11:Samuraj, który twierdzi, że honor
01:43:17:jest tylko wierzchnią ozdobą naszego ciała,
01:43:20:nigdy nie trafi do naszych serc.
01:43:24:W skrócie... to nielogiczne.
01:43:31:...nielogiczne narzekania byłego wojownika?
01:43:39:Cóż, lamentowaniem już nic nie wskóram.
01:43:49:Wybaczcie, że zabrałem wasz czas.
01:43:54:Teraz przejdę do odprawienia rytuału...
01:44:02:A... jeszcze jedno!
01:44:06:Zanim zacznę,
01:44:08:zwrócę wam parę rzeczy,|które jakąś drogą do mnie trafiły.
01:44:34:Na każdej z nich jest imię właściciela.
01:44:39:Proszę, zobaczcie dokładnie...
01:44:49:Hayato Yazaki... Umenosuke Kawabe... obaj
01:44:55:bardzo szanowani przez Klan lyi,
01:45:00:ze względu na ich odwagę.
01:45:04:Ale, panie Saito...
01:45:07:i inni tu obecni, proszę się nie obawiać!
01:45:13:Zabrałem im tylko te kitki,
01:45:16:a nie ich życia.
01:45:25:Moje spotkanie z panem Yazaki|miało miejsce sześć dni temu...
01:47:28:Ej, ty!
01:47:38:Kawabe został zwolniony pięć dni temu...
01:47:42:ósmego maja.
01:48:53:Ale z szermierzem ze szkoły Shindo-Munen,
01:49:00:Hikokuro Omodaką, nie było już tak łatwo.
01:49:07:Obawiał się chyba,|iż podzieli los swoich kolegów,
01:49:11:dlatego zachowywał się niezwykle ostrożnie.
01:49:15:Szczerze mówiąc,
01:49:17:zastanawiałem się, czy w ogóle uda|mi się kiedyś zastać go sam na sam.
01:50:21:Sięgnij tylko po miecz...
01:50:25:A zabiję cię jednym cięciem!
01:50:38:Chociaż... obawiam się,|że ta belka może mi przeszkodzić.
01:50:49:Cios w talię blokuje ten filar.
01:50:59:Wybacz mi spóźnienie.
01:51:01:Nie mogłem cię znaleźć.
01:51:05:Przygotuj się.
01:51:10:Ponieważ tutaj nie ma warunków do walki,
01:51:13:udamy się do Doliny Gojin-ln
01:51:21:Właściciel tej szopy,
01:51:29:będzie wkurzony, jak nie wrócisz.
01:51:36:A ktoś przecież będzie musiał|przyjść zabrać twoje zwłoki.
01:51:44:Sugeruję, byś mu zostawił notatkę,
01:51:47:że udałeś się do Doliny Gojin-ln
01:51:49:pojedynkować się z Hikokuro Omodaką.
01:56:28:Omadaka sprytnie wykorzystał|sprzyjający mu wiatr.
01:56:32:Lecz miecz nie tylko tnie...|można nim również pchnąć.
01:56:36:Szermierka nie ćwiczona w walce,
01:56:38:to jak nauka pływania na piasku.
01:56:41:W gruncie rzeczy, była to|moja pierwsza walka od 16 lat.
01:57:06:Od czasu letniego oblężenia Osaki,
01:57:11:ścinanie głowy nie było łatwe.
01:57:17:Obcinanie kitka za to jest jeszcze trudniejsze!
01:57:29:Niezależnie od umiejętności,
01:57:31:stracenie go, jest równoznaczne z utratą głowy.
01:57:38:Ogromna hańba,
01:57:40:której nawet śmierć nie może usunąć!
01:57:44:Oni udają chorych, ukrywają się,
01:57:48:dopóki ich kitki nie odrosną, panie Saito!
01:57:56:Chwalicie się swoimi tradycjami,
01:58:01:ale nawet kodeks Domu lyi|nie jest do końca przestrzegany!
01:58:21:Szaleniec! Bierzcie go!
02:06:31:Hanshiro Tsugumo został zabity, panie.
02:06:38:A nasze straty?
02:06:41:Kogo straciliśmy?!
02:06:45:Masakatsu Sugita...Sobei Umemura...
02:06:48:lchiro Shinmen...Uemon Yoshioka...
02:06:51:zabici w walce.
02:06:53:Ośmiu innych odniosło rany.
02:06:58:Były wojownik Lorda Geishu,|Hanshiro Tsugumo, zmarł popełniając harakiri.
02:07:07:Nasi członkowie zmarli w wyniku choroby.
02:07:12:Nikt z Klanu lyi nie został zabity lub ranny,
02:07:16:przez tego przeklętego samuraja!
02:07:23:Hanshiro Tsugumo,
02:07:27:na własną prośbę, popełnił harakiri!
02:07:31:Naszych ludzi zabiła choroba!
02:07:33:Nie ma żadnego powiązania|między tymi wypadkami!
02:07:41:Dopilnuj, by nikt więcej nie umarł.
02:07:45:Zdrowi niech się natychmiast|zaopiekują rannymi!
02:08:01:Panie Saito...
02:08:06:Omodaka... Hikokuro...|zmarł wczoraj w swojej rezydencji.
02:08:17:Dwóch pozostałych, Kawabe i Yazaki,
02:08:21:nadal twierdzą, że są chorzy... lecz...
02:08:24:Głupcze!
02:08:27:Czemu nie kazałeś im umrzeć?
02:08:32:Idź, powiedz im by popełnili harakiri!
02:08:37:Weź paru ludzi ze sobą.
02:08:40:Jeśli Kawabe i Yazaki|odmówią wykonania tego rozkazu,
02:08:42:macie ich posiekać na plasterki. Rozumiesz?
02:08:47:Oczywiście cała trójka,|Omodaka i reszta,
02:08:51:są również ofiarami panującej tu zarazy.
02:08:57:Głupcze!
02:09:01:Znasz naszą administrację...
02:09:04:Nie domyślasz się konsekwencji?!
02:09:08:Idioto!
02:09:11:Idę, panie.
02:10:42:Były wojownik Lorda Geishu,|Hanshiro Tsugumo,
02:10:47:wczesnym wieczorem popełnił harakiri.
02:10:52:Jego dziwne zachowanie,
02:10:56:kazało nam się domyślać,|iż jest szalony.
02:11:02:Również stwierdzono, iż w postępowaniu wobec|innego członka
02:11:05:klanu Geishu, Motome|Chijiiwy, zmarłego w styczniu,
02:11:12:nie było żadnych nadużyć,
02:11:14:przez co tym bardziej|należy pochwalić Dom Iyi.
02:11:20:Wkrótce,
02:11:24:nasze surowe postępowanie
02:11:26:było znane w całej prowincji.
02:11:28:W konsekwencji
02:11:30:trzy dni później
02:11:32:podczas ceremonii na zamku
02:11:37:Jego Lordowska Mość, nie omieszkał
02:11:45:pochwalić naszego dziedzica, pana Bennosuke.
02:11:50:Za jego czyny
02:11:53:Dzięki takim ludziom,
02:11:56:Dom lyi przetrwa wieki.
02:11:59:16 maja, 1630|7-my rok Kan-Ei
02:12:05:Synchro: Videomaniak
02:12:08:Synchro do wersji: Harakiri.1962.DVDRip.XViD.AC3.avi 1,2 GB | Flamini
02:12:15:>> Napisy pobrane z http://napisy.org <<|>>>>>>>> nowa wizja napisów <<<<<<<<