- 1 -
Ktoś pisze: "Przechadzając się ostatnio w Wiedniu, spotkałem młodych ludzi, mężczyzn i kobiety, Murzynów i białych rozdających jakieś ulotki. Z ciekawości przyjąłem jedną z doręczonych mi ulotek. I oto co tam przeczytałem:
Nowe życic w Chrystusie! Czy uświadamiasz sobie, że twój majątek, twoi przyjaciele, twoje sukcesy, nawet twoja religia - nie mogą ci dać nowego życia? Czy uświadamiasz sobie, że wszystko, co sobie od fundamentu zbudowałeś, jest niepewne i najpóźniej z twoją śmiercią się załamie? Uświadamiasz sobie, że właściwie nie jesteś ani dobry, ani tak piękny, ani tak mocny, jak dotychczas przypuszczałeś?
Chciałbyś rozpocząć zupełnie od nowa? Czy chciałbyś skończyć z tym starym, bezsensownym, żmudnym życiem, opartym jedynie na własnych siłach? Czy chciałbyś być wolny od wszelkich zależności, lęków, kompleksów...
Jeżeli tak, idź do Jezusa Chrystusa! Zaufaj Jego słowu! "Ja jestem Drogą, Prawda i Życiem, nikt nie może przyjść do Ojca, jak tylko przeze Mnie" (J 14, 6). "Kto do Mnie przyjdzie, tego nie odrzucę" (J 6, 37).
Daj Mu, co masz, On da tobie to, co posiada. Przynieś Mu swój grzech i swoja winę. On udzieli tobie swego przebaczenia i swojej czystości. Przynieś Mu swoją dumę i swoją zawiść, On da tobie swoją pokorę. Przynieś Mu zimno i pustkę swego serca. On da ci swoją miłość i swoja pełnię. Przynieś Mu swoje potępienie i swoją śmierć, a On da ci życie wieczne.
Porozmawiaj z Nim teraz. On już dawno na ciebie czeka. Pozwól Mu się ocalić. Powierz Mu tron twego życia, siebie samego, pozwól Jezusowi przez Ciebie działać. To właśnie jest nowe życie!
Ks. Leopold Rachwał COr. - ŚWIATŁOŚĆ ŚWIATA BIBLIOTEKA KAZNODZIEJSKA 1-2 (137) 1996
- 2 -
Carlo Carretto w swych Listach z pustyni, kiedy rozmyśla o wielkości Boga, powie nam, że to wszystko, co wiemy o Bogu, nie jest Nim. Jest tylko wyobrażeniem, symbolem, ale to nie jest sam Bóg. Wszystko, co zostało powiedziane w Piśmie Świętym i poprzez ludzi od początku świata, aż po dziś dzień - nie jest zdolne wiele powiedzieć o Bogu. To jak pyłek kurzu w porównaniu ze wszechświatem. Do Boga trzeba iść inną drogą. Samo tylko rozumowanie niewiele będzie znaczyło. Bóg musi mnie dotknąć działaniem swej łaski. On musi zbliżyć się ku mnie swoją miłością w odpowiedzi na miłość mego serca.
Carretto siedzi na wydmie piasku Sahary i rozmyśla. Te ziarnka piasku z ery paleozoicznej, powiadają uczeni, 350 milionów lat trwają... Szczątki gadów, płazów, kryjące się w szczelinach skał z ery mezozoicznej, przetrwały 130 milionów lat. Ciągnące przez pustynie wielbłądy z trzeciorzędu, suną tak przez ziemię od 70 milionów lat. A ja, człowiek z czwartorzędu, "zostałem wezwany do wewnętrznej przemiany w Bogu przez uczestnictwo w Jego życiu. A tym, co mnie przemienia, jest miłość, którą Bóg tchnął w mą istotę. Miłość mnie przemienia i kształtuje powoli. Grzechem jest opierać się tej przemianie, odważyć się powiedzieć miłości: nie! (...) Żyć w egoizmie oznacza trzymać się na płaszczyźnie czysto ludzkiej uniemożliwiając przekształcenie się w nadprzyrodzonej miłości (...) I dopóki nie przemienię się przez uczestnictwo w życiu Boga poprzez miłość, będę należał do tej ziemi, a nie do tamtego nieba".
W pochodzie wieków, wśród miliardów istnień ludzkich, znalazłem się: ja - teraz, w tym czasie, w tych warunkach! Osobowość niepowtarzalna, przez Boga z miłości ku mnie stworzona. Istota nieśmiertelna, rozumna, ale i wolna. A Bóg mnie stworzył na to, bym rozumem Go poznał, bym wolą Go umiłował, bym współżył z Nim w przyjaźni dziecka Bożego dziś, bym po ziemskim trudzie życia - współżył z tym Bogiem wieczność całą mając udział w pełni Jego radości nieba.
Ks. Leopold Rachwał COr. - ŚWIATŁOŚĆ ŚWIATA BIBLIOTEKA KAZNODZIEJSKA 1-2 (137) 1996
- 3 -
Przeżyliśmy przed laty przebogate uroczystości ingresu Papieża Karola Wojtyły transmitowane przez polską telewizję z Placu św. Piotra. Udało mi się z grupą młodzieży - znaleźć przed kolorowym ekranem telewizji. Jakież to było pełne wzruszenia przeżycie kiedy widziało się twarz Kardynała już w papieskim stroju. Uderzały barwą, wśród tysięcznych rzeszy, biało-czerwone proporczyki mówiące o tym, że tam współbracia Papieża przeżywają z nim przepiękne chwile. Uderzał strój świeckich przedstawicieli władz ich szlify, ordery. Widoczna była piuska kardynała Murzyna w ręku trzymana, gdy skłaniał się w hołdzie. Wielkie bogactwo przeżyć odsłaniał ekran telewizji w kolorze. Mniej może bogate, ale nie mniej treściwe przeżycia odsłaniał ekran czarno-biały.
Wieczorem tego dnia znalazłem się w innym domu. Ktoś siedzi przed ekranem telewizji, ale na ekranie "mgły", obraz zniekształcony. "Czy tak ksiądz oglądał uroczystości przed południem w Watykanie?" - pytam. - "Mniej więcej, tak. Długo trzeba czekać, aż ekran się rozgrzeje. A potem te «mgły«... brak wyrazistości".
Za jakiś czas znalazłem się w domu, gdzie telewizor stał w kącie pokoju. "Oglądaliście uroczystości z Watykanu?" - pytam. - "Nie, nasz telewizor zepsuty, był kilka razy w naprawie, ale nic z tego".
Zestawmy te trzy przykłady. Czy to nie obraz tego, co w duszy człowieka się dokonuje?
Ks. Leopold Rachwał COr. - ŚWIATŁOŚĆ ŚWIATA BIBLIOTEKA KAZNODZIEJSKA 1-2 (137) 1996