Opracowanie: Tomasz Rudowski
WYKŁAD 18
SZEREGI POTĘGOWE
Niech
fn : K ဧ x ႾႮ fn (x) = an (x-x0)n , (an)nN K
K - zbiór liczb zespolonych, lub rzeczywistych. W przypadku ogólnym an może być dowolnym ciągiem z przestrzeni Banacha.
DEFINICJA 18.1 ( SZEREG POTĘGOWY )
Szereg
nazywamy szeregiem potęgowym o środku x0.
TWIERDZENIE 18.1 ( O ZBIEŻNOŚCI SZEREGU )
1Ⴐ Jeżeli szereg
jest zbieżny dla x = x1 to szereg
jest zbieżny bezwzględnie w kole K (x0, ცx1 - x0ყ) ;
2Ⴐ Jeżeli szereg
jest rozbieżny dla x = x2 to szereg
jest rozbieżny w
(dopełnienie koła K (x0, ცx2 - x0ყ) ;
Dowód:
Ad 1Ⴐ
Z założeń
jest zbieżny. Więc dla tego szeregu jest spełniony warunek konieczny
,
zatem
.
Niech: x K (x0, ცx1 - x0ყ) პ ცx - x0ყ< ცx1 - x0ყ მ
.
Rozważmy:
(1);
Zauważmy, że
jest szeregiem geometrycznym o ilorazie
, a z tego wynika, że szereg geometryczny jest zbieżny. (2);
Z (1) i (2) na podstawie I kryterium porównawczego szereg
jest bezwzględnie zbieżny.
Ad 2Ⴐ (nie wprost)
Hipoteza:
i
jest zbieżny პ na podstawie 1Ⴐ części dowodu :
szereg
jest zbieżny (3);
Z założeń hipotezy
(4);
Z (1) i (2) wynika, że
jest zbieżny,
co jest sprzeczne z założeniami.
DEFINICJA 18.2 ( PROMIEŃ ZBIEŻNOŚCI SZEREGU POTĘGOWEGO )
Niech : Z = { xK :
- zbieżny}
Wówczas :
- promień zbieżności szeregu potęgowego;
K(x0, R) - koło zbieżności szeregu potęgowego;
K(x0,R) = { xK : Ⴝx-x0Ⴝ < R };
TWIERDZENIE 18.2 ( WŁASNOŚCI SZEREGU POTĘGOWEGO )
Z: R - promień zbieżności szeregu
T:
jest zbieżny bezwzględnie i niemal jednostajnie w K(x0,R).
Dowód:
jest zbieżny bezwzględnie w K(x0,R) ნ Tw. 18.1 (największe koło, w którym jest zbieżny);
jest zbieżny niemal jednostajnie w K(x0,R) მ
მ
jest zbieżny jednostajnie w A;
Ponieważ
oraz szereg
jest zbieżny zatem na podstawie kryterium Weierstrassa szereg
jest zbieżny jednostajnie
w A. A - dowolny, więc
jest niemal jednostajnie zbieżny K(x0,R)
Podsumowanie:
Jeśli R - promień zbieżności szeregu
, to:
1Ⴐ
jest zbieżny bezwzględnie i niemal jednostajnie w K(x0,R) ;
2Ⴐ
jest rozbieżny w
;
WNIOSEK 18.1
Jeżeli : f(x) =
dla x K(x0,R) ;
to f C ( K(x0,R) ) - suma szeregu potęgowego jest funkcją ciągłą w swoim kole zbieżności K(x0,R).
TWIERDZENIE 18.3 ( O PROMIENIU ZBIEŻNOŚCI )
Z:
; R - promień zbieżności szeregu
;
T:
Dowód
Z kryterium d'Alamberta :
1Ⴐ 0<ၬ<+Ⴅ
Ponieważ szereg jest zbieżny bezwzględnie i niemal jednostajnie dla
, a rozbieżny dla
, więc
.
2Ⴐ ၬ = 0
Ⴝx-x0Ⴝၬ = 0 < 1 dla każdego xK.
Na podstawie kryterium d'Alamberta, szereg
jest zbieżny bezwzględnie i niemal jednostajnie na całym K, a to oznacza, że R = +Ⴅ.
3Ⴐ ၬ = +Ⴅ
Ⴝx-x0Ⴝၬ = +Ⴅ > 1 dla każdego xK \ {x0}.
Na podstawie kryterium d'Alamberta, szereg
jest rozbieżny dla każdego xK \ {x0} , więc R = 0.
TWIERDZENIE 18.4 ( O PROMIENIU ZBIEŻNOŚCI )
Z: R - promień zbieżności szeregu
;
;
T:
Dowód :
Z kryterium Cauchy'ego
1Ⴐ 0<ၬ<+Ⴅ
Szereg jest rozbieżny dla
; jeśli
szereg
jest zbieżny bezwzględnie i niemal jednostajnie, więc
.
2Ⴐ ၬ = 0
Ⴝx-x0Ⴝၬ = 0 < 1 dla każdego xK.
Szereg
jest zbieżny bezwzględnie i niemal jednostajnie na całym K, a to oznacza, że R = +Ⴅ.
3Ⴐ ၬ = +Ⴅ
Ⴝx - x0Ⴝၬ = +Ⴅ > 1 dla każdego xK \ {x0}.
Szereg
jest rozbieżny dla każdego xK \ {x0} ,
a zatem R = 0.
TWIERDZENIE 18.5 ( WŁASNOŚCI SZEREGU POTĘGOWEGO )
Z: R - promień zbieżności szeregu
f(x) =
dla x K(x0,R) ;
T: 1Ⴐ funkcja f jest ciągła w K(x0,R) ;
2Ⴐ funkcja f jest różniczkowalna w K(x0,R) oraz
;
3Ⴐ funkcja
; f(k) (x0) = k! ak .
Dowód :
1Ⴐ Wniosek 18.1
2Ⴐ Żeby różniczkować wyraz po wyrazie szereg pochodnych musi być niemal jednostajnie zbieżny. Wystarczy pokazać, że r - promień zbieżności szeregu
jest równy R - promieniowi zbieżności szeregu
;
liczymy λ dla szeregu pochodnych :
⇒
⇒ promień zbieżności
wynosi R ⇒
jest zbieżny niemal jednostajnie w K(x0,R) i wolno różniczkować wyraz po wyrazie.
f'(x) = (
)' =
3Ⴐ Niech bn = n⋅an wówczas
f'(x) =
- szereg potęgowy o promieniu zbieżności R ;
To, że możemy różniczkować wyraz po wyrazie zostało udowodnione w 2Ⴐ
f''(x) =
=
- szereg potęgowy o promieniu zbieżności R, a zatem:
- szereg potęgowy o promieniu zbieżności R.
Skoro istnieje dowolna pochodna, funkcja jest klasy C∞ w K(x0,R).
Można zauważyć, że f(k) (x0) = k! ⋅ ak , bo x nie występuje tylko w k-tym wyrazie.
Przypomnienie: ( WZÓR TAYLORA )
Z: Jeżeli f∈Cn+1 (U) ; U∈ot (x0) ; f : R→R ; x∈U
T:
;
gdzie
, reszta Lagrange'a w rozwinięciu funkcji.
TWIERDZENIE 18.6 ( SZEREG TAYLORA )
Z: f∈C∞(U) ; U∈ot (x0) ; f : R→R ;
.
T:
- szereg Taylora
(rozwinięcie funkcji w szereg potęgowy);
Jeżeli x0 = 0 w Tw. 18.6 i są spełnione wszystkie założenia, wtedy :
- szereg MacLaurina.