W całym rozdz. 15. Paweł podaje pięć zmian, które nastąpią w ciele każdego wierzącego w chwili powrotu Chrystusa:
1. ze skażonego w nieskażone,
2. ze śmiertelnego w nieśmiertelne,
3. z haniebnego w chwalebne,
4. ze słabego w silne,
5. z naturalnego - dosłownie „dusze wnego” - w duchowe.
Pięć negatywnych cech na powyższej liście to skutki pierwotnego przekleństwa Adama. Pełne uwolnienie od nich nastąpi najpierw u wierzących pochwyconych na spotkanie z Chrystusem w chwili Jego powrotu. W Jak. 1,18 opisani są oni jako „pierwszy zarodek jego (Boga) stworzeń”. Przemiana, jakiej dostąpią, będzie gwarancją odkupienia, które ostatecznie ogarnie całe stworzenie.
W okresie, który potem nastąpi dla pozostałych mieszkańców ziemi, sprawiedliwość i prawość tysiącletniego panowania Chrystusa zminimalizuje, ale nie zniesie całkowicie przekleństwa zakonu. Życie ludzi bardzo się wydłuży, ale przekleństwo Adamowe nadal będzie panować. Także ziemia wraz ze światem zwierzęcym doświadczy okresu płodności i obfitości niespotykanego od chwili upadku, ale „znikomość” nie zniknie całkowicie. Pełne i ostateczne zniesienie każdego przekleństwa nastąpi dopiero w okresie „nowego nieba i nowej ziemi" (2 Piotra 3,13).
A wszystko to nastąpi dzięki wymianie: Jezus na krzyżu sam stał się przekleństwem, aby unieważnić każde przekleństwo, które człowiek sprowadził na siebie i całe stworzenie z powodu nieposłuszeństwa. W Obj. 22,3 ten moment spełnienia został podsumowany za pomocą krótkiego, ale bardzo znaczącego stwierdzenia: „I nie będzie już nic przeklętego”.
Rozdział 24
Załóżmy, że ludzie lżą nas, przeklinają, sprzeciwiają się nam i prześladują nas za wiarę w Chrystusa. Przypuśćmy, że rozpowszechniają złośliwe kłamstwa na nasz temat i posługują się wszelkimi nieuczciwymi i bezprawnymi środkami, żeby nam szkodzić. Czy mamy prawo odpłacić im, rzucając na nich przekleństwo? Na to pytanie Nowy Testament wyraźnie i stanowczo odpowiada: Nie!
W Rzym. 12,9-21 Paweł przedstawia różne zasady, które powinny rządzić zachowaniem chrześcijanina. Werset 9. rozpoczyna od jednej, najważniejszej zasady: JAiłoSć niech będzie nieobłudna". Wszystkie inne wskazówki, które następują później, to po prostu różne sposoby wyrażania chrześcijańskiej miłości.
W wersecie 14. Paweł poucza chrześcijan, jak odpowiadać tym, którzy chcą im wyrządzić krzywdę: „Błogosławcie tych, którzy was prześladują, błogosławcie, a nie przeklinajcie”.
Werset 21. kończy Pawłowe napominanie. W nim podaje bardziej ogólne zastosowanie tej samej zasady: „Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj”. Istnieje tylko jedna moc zwyciężająca zło, a jest nią dobro. Bez względu na to, z jakim rodzajem zła jesteśmy konfrontowani, zawsze musimy odpowiadać dobrem. Inaczej zło będzie dla nas zbyt silne.
W 1 Piotra 3,8-9 Piotr udziela podobnego ostrzeżenia przed niewłaściwą reakcją na zło:
225