w Ciątyński- ELEKTRONIKA W ZADANIACH Część 4 Charakterystyki częstoti iwosc iowe układów elektronicznych
Transmitancja układu wejściowego K„(j(o) zgodnie z powyższymi uwagami odpowiada transmitancji filtru gómoprzepustowego złożonego z elementów Cw i R^. Ma więc ona postać określoną np. w poprzednim zadaniu przez wyrażenie (4.5.3), a przy podanych wartościach liczbowych parametrów 3 dB-owa częstotliwość graniczna wynosi:
/• ** _ WQ _
0 ” ~ ” '
1
1
100
= 15,9 Hz
(4.6.1)
2-3,14105n-10'7F 2-3,14s Znając postać Kwe(jai) możemy napisać wyrażenie określające napięcie uj:
u, = =77177%-^ (4.6.2)
Przy założeniu, że wzmacniacz ma stałe, niezależne od częstotliwości wzmocnienie równe -100 mamy:
jtoR^Cn
(4.6.3)
1 + jw RmC„
Wobec tego, że w obwodzie wyjściowym nie płynie prąd, nie ma spadku napięcia na rezystancji wyjściowej wzmacniacza i impedancji kondensatora wyjściowego, czyli mamy «*,• = «2, a transmitancja napięciowa całego układu ma dla przypadku 1 postać:
Km 0'<d) =—= -lQOKm (j(ii) =
-100 j(aRmCm
jl-] 80*+arc cig(<a )|
1+;cd R„Cm ^/i + (a) R^C^)2
(4.6.4)
Rys 4.6.2 Charakterystyki częstotliwościowe modułu i fazy transmitancji układu z rys. 4.6.1 (linia ciąEla - bez obciążenia, linia przerywana - z obciążeniem)
powered by
w Ciązyński - ELEKTRONIKA W ZADANIACH Część 4 Charakterystyki częstothwościowe układów elektronicznych
Dla dużych częstotliwości z wyrażenia (4.6.4) otrzymujemy (ponnjąją^^yoEe^^^ (oRwtCwe) moduł transmitancji ku = 100 i przesunięcie fazowe <pu = -180°. Dla małych częstotliwości, dla których w stosunku do 1 można pominąć coRmCw otrzymujemy równanie asymptoty ku = 100aiRHrC>lir i przesunięcie fazowe ęu = -90°. W podwójnie logarytmicznym układzie współrzędnych potrafimy na podstawie tych rozważań narysować asymptoty i same charakterystyki. Pokazano je linią ciągłą na rysunku 4.6.2, przy czym oś częstotliwości jest tam opisana wartościami w Hz.
Teraz możemy już pokusić się o refleksję, że właściwie dla narysowania wymaganych charakterystyk nie musieliśmy w ogóle wyprowadzać wyrażenia na transmitancję napięciową. Wystarczyło tylko połączyć następujące informacje:
• przemnożenie charakterystyki ogniwa RC przez 100 podnosi ją w naszym układzie współrzędnych o 40 dB do góry;
• częstotliwość graniczna ogniwa RC wynosi 16 Hz;
• przesunięcia fazowe wzmacniacza (stałe, równe -180°) i ogniwa RC (zmienne w zakresie +90° do zera) należy dodać.
Ad 2. Jeśli interesuje nas transmitancja ^(jco) = u„y / ew musimy zauważyć, że źródło sygnału ew ma niezerową rezystancję wewnętrzną (?, = 1 k£2. Ta rezystancja
powoduje, że:
• całkowita rezystancja ogniwa RC wynosi teraz R, + Rwe = 101 kfl, co zmienia nieco jego częstotliwość charakterystyczną:
/o =
2n(Ri +Rvt)Cwr 2 • 3.14 • 101103 Q ■ 10'7 F
= 15,7 Hz
(4.6.5)
na rezystancji /?, odkłada się teraz pewna część napięcia, czyli na Rwe występuje tylko część napięcia przypadająca na rezystancję obwodu. Dla wysokich częstotliwości (kiedy C„, możemy traktować jako zwarcie) moduł wzmocnienia wyniesie więc:
R,
(4.6.6)
Różnice pomiędzy Kfl)(jco) a t?2,(j(i>) są przy podanych danych liczbowych tak nieznaczne, że na rysunku 4.6.2 nie byłyby widoczne.
(4.6.7)
Ad 3. Podłączenie rezystancji obciążającej RL do wyjścia powoduje przepływ prądu i powstanie spadku napięcia na rezystancji wyjściowej wzmacniacza i impedancji kondensatora sprzęgającego. Obwód wyjściowy stanowi także ogniwo RC o transmitancji gómoprzepustowej opisanej przez wyrażenie podobne do (4.5.3) wyprowadzone w poprzednim zadaniu. Napięcie wyjściowe u„ jest tylko częścią napięcia na całkowitej rezystancji tego ogniwa. I tak możemy napisać: MR„,+RL)C^ R,
l + JM(Rny+RL)C^y /?„, + Rl Transmitancja ta wchodzi do wyrażenia na całkowitą transmitancję dla trzeciego z rozważanych przypadków fĆ3>(ja)):
kh> (jC0) _ -iQO;oj^c^ MRwy + Rl )C»y R,.
(4.6.8)
\ + juRweCwr 1 + ja (R^ + Rl )Cw Podłączenie rezystancji Rl powoduje więc:
• dla każdej częstotliwości spadek wzmocnienia o 6 dB wynikający z podziału napięcia U2 w stosunku RiJ(Rm+Ri.) = 1/2;
R + Rr
wy L