larsen0555

larsen0555



22. Znieczulenie podpajęczynówkowe 555


Ryc. 22.11 Pozycja siedząca („koci grzbiet") podczas punkcji przestrzeni podpajęczynówkowej. Pokazana linia międzygrzebieniowa biegnie na wysokości wyrostka kolczystego 4 kręgu lędźwiowego lub przestrzeni międzykręgowej L4/5.

(ryc. 22.12). Najczęściej wykorzystuje się dostęp środkowy.

Postępowanie podczas punkcji z dostępu środkowego:

Po uprzedzeniu pacjenta wykonuje się bąbel znieczulenia śródskórnego w miejscu przewidywanej punkcji lędźwiowej.

Przestrzeń między wyrostkami kolczystymi nasącza się 1-2 ml 0,5-1% roztworu środka znieczulającego miejscowo (np. lidokainy).

^ Trzymając igłę rdzeniową między palcem wskazującym a kciukiem, wprowadza się ją przez bąbel śródskómy i obszar znieczulony w kierunku przestrzeni podpajęczynówkowej. Otwór w igle powinien być skierowany ku bokowi. Podczas wprowadzania igły skórę i leżące pod nią tkanki przyciska się do części kostnych kciukiem i palcem wskazującym lewej ręki.

Jeżeli stosuje się prowadnik, to wprowadza się go przez bąbel i znieczulone tkanki aż do sięgnięcia więzadła między kolcowego i dopiero wtedy, w sposób wyżej opisany, wprowadza się igłę rdzeniową. Grzbiet lewej ręki jest wtedy oparty o plecy pacjenta, a palec wskazujący i kciuk podtrzymują prowadnik (ryc. 22.13a).

^ Igłę rdzeniową wprowadza się dalej, dokładnie w linii środkowej, nieznacznie dogłowowo (100-105°). Podczas wprowadzania igły 22 G wyczuwa się dwa wyraźne opory: przy przekłuciu więzadła żółtego oraz w chwili przebicia opony twardej wraz z pajęczynówką. Początkujący anestezjolodzy mylą często przekłucie więzadła żółtego z przekłuciem opony twardej.

^ Po osiągnięciu przestrzeni podpajęczynówkowej należy usunąć mandryn; płyn mózgowo-rdzeniowy może swobodnie wypływać (ryc. 22.13b). Jeżeli płyn mózgowo-rdzeniowy nie wypływa, igłę trzeba obrócić o 90° i nieznacznie wycofać albo wprowadzić nieco głębiej, aż do momentu, gdy płyn zacznie wypływać. Gdy i wtedy płyn nie wypływa, można ostrożnie przeprowadzić próbę aspiracji za pomocą strzykawki. Przyczyną braku pojawienia się płynu mózgowo-rdzeniowego mogą być:


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
larsen0557 22. Znieczulenie podpajęczynówkowe 557 Ryc. 22.13 a i b Technika punkcji lędźwiowej. a)
larsen1077 39. Znieczulenie u dzieci 1077 Ryc. 39.1 Na początku wszystko jest matę. z nowszych badań
larsen1097 39. Znieczulenie u dzieci 1097 Tabela 39.11 Czas wystąpienia zwiotczenia i długość jego t
larsen1103 39. Znieczulenie u dzieci 1103 Ryc. 39.7 Dziecięce mankiety do pomiaru ciśnienia tętnicze
larsen0585 23. Znieczulenie zewnątrzoponowe 585 Ryc. 23.8 Identyfikacja przestrzeni zewnątrzopono-we
larsen1137 40. Znieczulenie pacjentów w podeszłym wieku 1137 mięśnia sercowego, które ma miejsce pod
larsen0534 534 II Anestezjologia ogólna Przebieg wyrostków kolczystych ma istotne znaczenie praktycz
larsen0533 22. Znieczulenie podpajęczynówkowe 533 kolczystym, do których przyczepiają się więzadła i
larsen0535 22. Znieczulenie podpajęczynówkowe 535 żej L2/3 jest możliwa, ale wymaga dużego doświadcz
larsen0537 22. Znieczulenie podpajęczynówkowe 537 nego korzenia nerwów rdzeniowych i oddają odgałęzi
larsen0539 22. Znieczulenie podpajęczynówkowe 539 przepona (C4) serce (Th 1-4) przełyk (Th4 i Th5) ż
larsen0541 22. Znieczulenie podpajęczynówkowe 541 -    pozycję chorego podczas wstrzy
larsen0543 22. Znieczulenie podpajęczynówkowe 543 tylko miejscową blokadę nerwową w obszarze odpowia
larsen0547 22. Znieczulenie podpajęczynówkowe 547 Przy stwierdzanych wrodzonych lub nabytych zaburze
larsen0549 22. Znieczulenie podpajęczynówkowe 549 że powodować, że część anestetyku lokalnego jest z
larsen0551 22. Znieczulenie podpajęczynówkowe 551 j Piersiowe rozprzestrzenianie się izobarycznego a
larsen0553 22. Znieczulenie podpajęczynówkowe 553 22. Znieczulenie podpajęczynówkowe 553 czas operac
larsen0559 22. Znieczulenie podpajęczynówkowe 559 kiem. Jeżeli jednak znieczulenie nie występuje po
larsen0561 22. Znieczulenie podpajęczynówkowe 561 padkowego usunięcia. Na koniec należy usunąć mandr

więcej podobnych podstron