34. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa 905
Ryc. 34.11. Sztuczne oddychanie metodą usta-nos. Postępowanie standardowe bez urządzeń pomocniczych: jedną rękę układa się płasko na czole na granicy owłosienia, drugą pod brodą. Głowę odgina się, żuchwę przesuwa się do przodu, usta zamyka się kciukiem położonym pomiędzy dolną wargą i bródką.
Sztuczne oddychanie metodą usta-rurka. Rurka Safara ma kształt litery S, jej modyfikacje są stosowane nie tylko do utrzymania drożnos'ci dróg oddechowych, ale także do wentylacji powietrzem wydechowym ratownika. Zaletą tej metody jest unikanie bezpośredniego kontaktu z ustami pacjenta. U pacjenta przytomnego lub zamroczonego rurka może jednak wyzwalać odruchy doprowadzające do skurczu krtani i wymiotów.
Sztuczne oddychanie metodą usta-maska. Pacjent jest wentylowany za pośrednictwem maski twarzowej, powietrzem wydychanym przez ratownika. Metoda ta nie jest lepsza od metody usta-usta, ale pozwala na doprowadzenie przewodem przyłączonym do maski tlenu w dużym stężeniu.
Sztuczne oddychanie z użyciem worka oddechowego. W tej metodzie stosuje się samorozprę-żalny worek oddechowy z zastawką bezzwrotną (worek Rubena, worek Ambu). Wentylacja prowadzona jest przez maskę oddechową albo bezpośrednio przez rurkę dotchawiczą. Worek może być podłączony do źródła tlenu, co umożliwia wentylację pacjenta tlenem. Aby zapewnić podaż 100% tlenu szybkość jego przepływu musi co najmniej dorównywać minutowej pojemności oddechowej (wentylacji minutowej).
"'r Ratownik stoi za głową pacjenta i odgina ją do tyłu. W celu ułatwienia wentylacji, u pacjentów nieprzytomnych można wprowadzić rurkę ustno-gardłową lub nosowo-gardłową.
^ Maską przykryć usta i nos pacjenta i mocno przycisnąć, przy czym należy unieść mu brodę i odchylić do tyłu głowę (ryc. 34.13). Przytrzymując szczelnie przylegającą maskę jedną ręką ścisnąć worek, aby uniosła się klatka piersiowa.
^ Następnie szybko zwolnić ucisk na worku, aby umożliwić ujście powietrza.
^ Jeśli nie można utrzymać maski jedną ręką, należy ją trzymać oburącz, tymczasem worek oddechowy uciska pomocnik.
Przy każdej metodzie sztucznej wentylacji przez niezabezpieczone drogi oddechowe istnieje groźba aspiracji!
Automatyczne lub ręcznie sterowane urządzenia do wentylacji są rzadko stosowane w czasie resuscytacji, gdyż ograniczona jest możliwość indywidualnego dostosowania respiratora do zmieniających się warunków u pacjenta. Poza tym w czasie zewnętrznego masażu serca cykl pracy respiratora może zostać zbyt wcześnie przerwany.
Zatrzymanie krążenia może nastąpić w każdym momencie zabiegu operacyjnego i znieczulenia. Szczególnie narażeni są pacjenci w podeszłym wieku i niemowlęta oraz pacjenci ze schorzeniami serca, ze znaczną hipowolemią lub zaburzeniami elektrolitowymi.
Zatrzymanie krążenia może być pierwotne lub wtórne. Główną przyczyną pierwotnego zatrzymania krążenia jest migotanie komór wywołane niedokrwieniem mięśnia sercowego w przebiegu choroby niedokrwiennej serca.
Wtórne zatrzymanie krążenia jest najczęściej wywołane przez hipoksję, uduszenie lub wykrwa-