34. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa 929
Postępowanie praktyczne (ryc. 34.23):
^ Uderzenie pięścią w okolicę przedsercową (zalecenie ERC), skuteczność bardzo mała.
^ Podłączyć monitorowanie EKG i ustalić pewne rozpoznanie.
^ Jeśli rozpoznano pewną asystolię, nie wykony-wać defibrylacji.
^ Jeśli dotychczas nie wykonano: wykonać intubację dotchawiczą i wkłucie dożylne.
Podać 1 mg adrenaliny i.v.
Następnie wykonać 10 sekwencji CPR (masaż serca: sztuczne oddychanie w stosunku 5:1).
^ Jeśli brak efektu: podać atropinę w dawce 3 mg i.v., w razie potrzeby powtórzyć (zalecenie ERC).
^ Jeśli widoczny powrót czynności elektrycznej serca na EKG: rozważyć zastosowanie sztucznej stymulacji serca (przezskórna często jest nieskuteczna).
^ Cyklicznie powtarzać podawanie adrenaliny i 10 sekwencji CPR.
^ Jeśli po 3 pełnych cyklach nie ma efektu - rozważyć podanie wyższych dawek adrenaliny.
7.6.3 Rozkojarzenie elektromechanicze
Jak już wcześniej wspomniano w rozkojarzeniu elektromechanicznym obecna jest wprawdzie elektryczna czynność serca, ale brak jest czynności mechanicznej. Oprócz natychmiastowego rozpoczęcia resuscytacji konieczne jest poszukiwanie przyczyn, których usunięcie może mieć wpływ na wynik postępowania resuscytacyjnego. Jeśli nie udaje się ustalić żadnej konkretnej przyczyny, to prognoza w rozkojarzeniu elektromechanicznym jest nadzwyczaj zła.
Postępowanie praktyczne (ryc. 34.24):
^ Podłączyć monitorowanie EKG i ustalić pewne rozpoznanie.
^ Poszukiwać możliwych przyczyn i je usunąć. Jeśli dotychczas nie wykonano: wykonać intubację dotchawiczą i zapewnić dostęp do żyły.
^ Podać 1 mg adrenaliny i.v.
^ Następnie wykonać 10 sekwencji CPR (masaż serca: sztuczne oddychanie w stosunku 5:1). Cyklicznie powtarzać wstrzyknięcia adrenaliny (1 mg) i 10 sekwencji CPR.
Jeśli po 3 pełnych cyklach brak efektu, rozważyć podanie leków:
- wywierających działanie kurczące na naczynia (np. noradrenalina 1 mg lub więcej),
Ryc. 34.23. Algorytm postępowania praktycznego w asystolii (BLS = podstawowe czynności resuscyta-cyjne).
- 10% roztworu chlorku potasu (5 mi lub więcej),
- wodorowęglanu sodu (50 mmol i.v.),
- adrenaliny w' wyższych dawkach (np. 5 mg i.v.).
Masaż serca przy otwartej klatce piersiowej został w dużej mierze wyparty przez zewnętrzny masaż serca, gdyż można go rozpocząć natychmiast i na ogół nie powoduje groźnych dla życia uszkodzeń.
Podczas bezpośredniego masażu serca uzyskuje się jednak wyższe ciśnienie perfuzji i większy przepływ w krążeniu wieńcowym i mózgowym niż przy metodzie pośredniej, co zwiększa szanse przywrócenia czynności mózgu i samoistnego krążenia, zwłaszcza jeśli postępowanie resuscytacyj-ne trwa dłużej. Ponadto po otwarciu klatki piersiowej można bezpośrednio obserwować czynność