37. Położnictwo 987
Tabela 37.2 Zmiany hemodynamiczne obserwowane w czasie ciąży | |
Parametry |
Zmiany |
Częstość akcji serca |
17% |
Pojemność minutowa serca |
+30%-50% |
Objętość wyrzutowa |
+ 18% |
Obwodowy opór naczyniowy |
-20% |
Płucny opór naczyniowy |
-35% |
czego krwi jest zwiększona o ok. 10 mmHg. Ten spadek ciśnienia tętniczego krwi zaczyna się w I trymestrze ciąży, a najniższą wartość uzyskuje w II trymestrze. Przyjmuje się, że ta wazodylatacja spowodowana jest przede wszystkim zwiększoną produkcją prostacyklin przez śródbłonek.
J Podwyższone wartości ciśnienia tętniczego krwi w ciąży są zawsze patologiczne.
Za górne wartości ciśnienia tętniczego krwi przyjmuje się najczęściej 140/90 mmHg. Skurczowe ciśnienie >160 mmHg lub rozkurczowe ciśnienie >110 mmHg są objawami ciężkiego nadciśnienia.
Ciśnienie żylne. Ciśnienie żylne, poza dolną częścią ciała, pozostaje w zakresie normy. Rozszerzalność żył wzrasta podczas ciąży nawet o 150%, żyl-na część kapilar jest rozszerzona, zwiększa się ich wypełnienie, a przepływ krwi się zmniejsza.
- rodzaju porodu,
- ułożenia ciała rodzącej,
- siły użytej do wydobycia płodu,
- stosowanych anestetyków,
- działania leków i płynów infuzyjnych.
Podczas czynności skurczowej z każdym skurczem macicy dochodzi do znacznego wzrostu pojemności minutowej i pracy serca, przy czym ich gwałtowny wzrost jest obserwowany bezpośrednio po wydobyciu łożyska. Częstość akcji serca podczas skurczu macicy zazwyczaj się zmniejsza, podczas gdy ciśnienie tętnicze wzrasta: skurczowe o 15-20 mmHg, a rozkurczowe o 10-15 mmHg; ciśnienie w żyle udowej również wzrasta.
Podczas bólów partych wzrasta ciśnienie wewnątrz klatki piersiowej oraz ośrodkowe (centralne) ciśnienie żylne. Bezpośrednio po rozpoczęciu bólów partych krew z płuc zostaje przesunięta do lewego serca, wzrasta ciśnienie skurczowe i rozkurczowe. W dalszym przebiegu zatrzymanie oddechu powoduje spadek ciśnienia tętniczego przez hamowanie wzrostu żylnego napływu.
We wczesnym okresie po porodzie pojemność minutowa serca najpierw jeszcze wzrasta, następnie razem z częstością akcji serca i objętością wyrzutową w okresie 24-72 godz. zbliża się do wartości stwierdzanych we wczesnym okresie ciąży. Wartości wyjściowe są ponownie uzyskane 6-8 tyg. po porodzie.
Powszechnie jest znane, że podczas zmiany pozycji rodzącej z położenia na plecach do pozycji bocznej pojemność minutowa serca wzrasta. Natomiast podczas skurczu macicy wzrost pojemności minutowej serca jest w pozycji na plecach większy niż w ułożeniu na boku.
U niektórych ciężarnych w ułożeniu na plecach dochodzi do zespołu ucisku żyły głównej dolnej ze spadkiem pojemności minutowej serca, co może prowadzić do wstrząsu, niebezpiecznego powikłania u matki i płodu. Ten zespół powinien być natychmiast rozpoznany i leczony.
Hemodynamiczne zmiany podczas czynności skurczowej i porodu zależą przede wszystkim od następujących czynników:
W przypadku zastosowania znieczulenia zewnątrz-oponowego wzrost pojemności minutowej serca podczas porodu, z niedokładnie znanych przyczyn, jest mniej zaznaczony. Ten efekt jest pożądany u pacjentek z chorobami serca lub innymi schorzeniami, w których zwiększona pojemność minutowa serca musi być obniżona.
Podczas ciąży całkowita objętość krwi progresywnie wzrasta, uzyskując maksymalną objętość w 30-34 tygodniu ciąży; objętość ta utrzymuje się do porodu.