larsen0995

37. Położnictwo 995

-    kołatania serca,

-    komorowe zaburzenia rytmu serca,

-    nadmierny wzrost ciśnienia tętniczego (w przypadku przedawkowania).

Przeciwwskazaniami do zastosowania Akrinoru

są:

-    nadciśnienie tętnicze,

-    zwężenie zastawki mitralnej,

-    nadczynność tarczycy,

-    guz chromochłonny nadnerczy (pheochromocy-toma),

-    jaskra z wąskim kątem przesączania.

4.7 Wpływ innych czynników

Ból, strach i niepokój, powodując zwiększone wydzielanie amin katecholowych, mogą pośrednio wpływać na czynność skurczową macicy.

Adrenalina zmniejsza napięcie spoczynkowe macicy, jak również częstość i siłę skurczów macicy, podczas gdy noradrenalina powoduje zwiększenie napięcia spoczynkowego, częstości i nasilenia skurczów macicy. Zwiększone wydzielanie amin katecholowych objawia się klinicznie częstymi i nieskoordynowanymi skurczami o niewielkim nasileniu. Te niekorzystne reakcje mogą być przerwane przez dostateczną analgezję (np. znieczulenie zewnątrzoponowe, ogólne stosowanie analgetyków), ta terapia powinna być rozpoczęta dopiero na początku aktywnej czynności porodowej.

Spadek ciśnienia tętniczego zmniejszając przepływ krwi przez macicę prowadzi do hipoksji płodu.

Hiperkapnia w badaniach eksperymentalnych powoduje tężcowy skurcz mięśnia macicy, eliminacja nadmiaru dwutlenku węgla prowadzi do ustąpienia skurczu tężcowego. Hipokapnia u ciężarnych owiec powoduje kurcz naczyń macicy; przepływ krwi przez macicę się zmniejsza.

Hipoksja w eksperymencie na zwierzętach powoduje wzrost kurczliwości macicy, natomiast napięcie spoczynkowe nie ulega zmianie. Hiperoksja, np. w wyniku oddychania czystym tlenem, u ludzi nie wykazuje żadnego, uchwytnego klinicznie wpływu na przepływ krwi przez macicę.

5 Przechodzenie

anestetyków i innych środków pomocniczych przez łożysko

Łożysko nie stanowi istotnej bariery dla leków, dlatego niemal wszystkie środki stosowane w znieczuleniu w położnictwie przechodzą z matczynego krążenia przez łożysko do krążenia i tkanek płodu. Mogą one wywoływać niepożądane działania, które muszą być uwzględnione przy wyborze tych środków.

Przechodzenie leków przez łożysko regulowane jest przez wiele czynników, które ze względów etycznych i eksperymentalno-technicznych trudności u ludzi nie mogą być przeprowadzone. Dlatego też znaczenie dla ludzi większości wyników uzyskanych w badaniach eksperymentalnych prowadzonych na zwierzętach, nie zawsze jest wystarczająco udowodnione.

Istotne znaczenie dla pasażu leków przez łożysko mają dwa czynniki: fizykochemiczne właściwości stosowanych środków oraz fizjologiczne właściwości jednostki maciczno-łożyskowo-płodowej.

5.1 Fizykochemiczne właściwości leków

Następujące właściwości fizykochemiczne mają istotne znaczenie dla pasażu łożyskowego środków farmakologicznych:

-    rozpuszczalność w tłuszczach i stopień jonizacji,

-    wiązanie się z białkami,

-    ciężar cząsteczkowy,

-    stężenie we krwi matki.

Rozpuszczalność w tłuszczach i stopień jonizacji. Substancje lipofilne, które przy fizjologicznym pH nie są lub są w niewielkim stopniu zjonizowa-ne, łatwo dyfundują przez łożysko i szybko dostają się do krążenia płodowego (przykład: barbiturany).

Przeciwnie, wysoki stopień jonizacji powoduje utrudnione przechodzenie środków przez łożysko; substancje te przechodzą powoli, a ich stężenie we krwi płodu jest niskie (przykład: sukcynylocholina).

Wiązanie z białkami. Liczne środki farmakologiczne we krwi matki ulegają w różnym stopniu połączeniu z białkami, co może wpływać na ich pasaż przez łożysko. Stopień pasażu przez łożysko