37. Położnictwo 1055
Środki znieczulające miejscowo. Zapotrzebowanie na dawki anestetyków lokalnych we wczesnym okresie ciąży jest znacznie zredukowane.
Ciśnienie tętnicze krwi. Każdy spadek ciśnienia tętniczego musi być natychmiast leczony, ponieważ wskutek ograniczenia przepływu krwi przez macicę dochodzi do kwasicy u płodu. Zalecanymi środkami kurczącymi naczynia są: teodrenalina (Akrinor) i efedryna.
Wybór anestetyków stosowanych do znieczulenia ogólnego ma podrzędne znaczenie, gdy zagwarantowany jest odpowiedni przepływ krwi przez macicę i właściwe zaopatrzenie łożyska w tlen. Dlatego należy unikać następujących zaburzeń:
- spadku ciśnienia tętniczego,
- skurczu naczyń macicy przez środki kurczące naczynia lub reakcje sympatykoadrenergiczne,
- wzrostu napięcia macicy lub osłabienia czynności skurczowej,
- za wysokiego ciśnienia oddechowego.
Podczas prowadzenia oddychania należy wartość paC02 utrzymywać na poziomie normalnym dla ciąży, tj. ok. 32 mmHg.
Wprowadzenie do znieczulenia. Niektórzy autorzy podczas wprowadzenia do znieczulenia ze wskazań nagłych stosują ucisk chrząstki pierście-niowatej niezależnie od czasu trwania ciąży. Jak dowiedziono, zwiększone ryzyko aspiracji w okresie przed porodem jest co najmniej niepewne i występuje dopiero podczas szybkiej intubacji, a nie występuje w trakcie normalnego wprowadzenie do znieczulenia.
Podtlenek azotu. Stosowanie podtlenku azotu we wczesnej ciąży przez niektórych autorów nie jest akceptowane, ponieważ ten środek w badaniach eksperymentalnych po 24-godzinnym stosowaniu powodował hamowanie syntezy metioniny. Wyciągnięto wniosek, że podtlenek azotu może zaburzać syntezę DNA w szybko rosnącym płodzie. Dłuższe stosowanie podtlenku azotu u ludzi może powodować uszkodzenie funkcji szpiku, prowadząc do rozwoju niedokrwistości megaloblastycznej (podobnej jak z niedoboru witaminy Bl2). Badania na ludzkich łożyskach nie wykazały jednak żadnego szkodliwego wpływu podtlenku azotu na syntezę metioniny i dlatego jest nieprawdopodobne, że w tkanach płodów występuje hamowanie enzymów. Obecne wyniki badań eksperymentalnych wykazały teratogenne działanie podtlenku azotu, jednak ten efekt u ludzi nie został potwierdzony.
Opioidy. Na podstawie aktualnych wyników badań opioidy bez zagrożenia dla płodu mogą być stosowane podczas ciąży.
Wziewne anestetyki. Wziewne anestetyki obniżają napięcie mięśnia macicy i osłabiają czynność porodową, a efekt ten podczas znieczulenia jest pożądany. Wysokie stężenia anestetyków wziew-nych mogą wywierać niekorzystny inotropowy efekt i obniżać spadek ciśnienia tętniczego, co może prowadzić do kwasicy u płodu.
Ketamina. Dawki ketaminy rzędu 2 mg/kg lub większe, szczególnie we wczesnej ciąży, mogą powodować zwiększenie napięcia macicy i dlatego w tym okresie stosowanie jej jest ograniczone.
Inhibitory cholinoesterazy. Środki te z powodu swojej czwartorzędowej struktury w nieznacznym stopniu przechodzą przez łożysko i dlatego nie powodują bradykardii u płodu. Teoretycznie, pośrednio przez podwyższenie stężenia acetylocholiny mogą one powodować wzrost tonusu macicy. Powolne wstrzyknięcie tych środków razem z lekiem wagolitycznym pozwala uzyskać, w razie potrzeby, antagonizowanie działania środków zwiotczających mięśnie.
W sali budzeń należy określać akcję serca płodu oraz. czynność macicy, szczególnie kiedy będą stosowane silne analgetyki, które ograniczają rodzącej obserwację aktualnej czynności skurczowej macicy. W przypadku wskazań, również znieczulenie regionalne może być zastosowane do analgezji pooperacyjnej.
Niewiele publikacji dotyczy tego zagadnienia. Zasadniczo brzuszna laparoskopia może powodować kwasicę u płodu z powodu resorpcji C02 i spadku pojemności minutowej serca oraz ciśnienia tętniczego krwi u matki. Curet i Josloff (1996) stwierdzili po zabiegach laparoskopowych u swoich pacjentek mniejsze zapotrzebowanie na środki prze-