skanuj0002 9

skanuj0002 9



8 Włodzimierz Bolecki

ojciec 8 listopada 1892. Siedmioletni Stanisław Ignacy wcześnie zaczął też pisać teksty literackie, a pierwszy utwór zatytułował Komedie z życia rodzinnego. W następnych latach stworzył kilka „komedii i dramatów’', o czym ojciec z dumą informował rodzinę. Teksty syna ojciec powielał na domowej drukarce i rozsyłał rodzinie.

Naukę szkolną, „bez systemu", Stanisław Ignacy kontynuował w domu pod okiem ojca oraz domowych nauczycieli, między innymi Walerego Staszela — kustosza zakopiańskiego Muzeum Tatrzańskiego. „Uczy się biedactwo szkolnej sieczki. W pewnych kierunkach robi postępy — ale katechizm idzie trudno. Bo też równie czegoś głupiego jak tutejszy katechizm świat nie widział” — pisał o jego nauce ojciec 2 maja 1897.

UCZEŃ

W czerwcu 1897 r. Stanisław Ignacy zdał egzamin do drugiej klasy szkoły realnej we Lwowie; tu jednym z jego nauczycieli był Mieczysław Limanowski. Skończywszy lat piętnaście, młody Witkiewicz wyjechał na pierwsze samodzielne wakacje do Syłgudyszek w powiecie święciańskim na Litwie, gdzie mieszkała jego ciotka Aniela Jałowiecka. W tym roku zaczęła się wymiana korespondencji między ojcem i synem, która trwać będzie aż do śmierci Stanisława Witkiewicza — zachowane listy ojca do syna stanowią do dziś podstawowe i bezcenne źródło wiedzy o dojrzewaniu i biografii Stanisława Ignacego1. Natomiast listy własne do ojca młody Witkiewicz podobno sam zniszczył.

Od wczesnego dzieciństwa Witkacy dużo malował. Jego pejzaże, a miał wówczas piętnaście lat, budziły uznanie nie tylko wymagającego i krytycznego ojca i członków rodziny, lecz także znanych młodopolskich malarzy, między innymi Ferdynanda Rusz-czyca i Jana Stanisławskiego.

Pod koniec września 1900 Stanisław Ignacy, w towarzystwie wujostwa Jałowieckich, kilka dni spędził po raz pierwszy w Petersburgu. W następnym roku znów przyjechał na Litwę, by jesienią 1902 powrócić przez Warszawę do Zakopanego i rozpocząć przygotowania do egzaminu maturalnego. W tym samym roku napisał swą pierwszą rozprawę filozoficzną pt. Marzenia improduktywaDywagacja metafizyczna złożoną z dwóch traktatów: O dualizmie oraz Filozofia Schopenhauera oraz jego stosunek do poprzedników (grudzień 1902). Następne prace filozoficzne Witkacego z tego okresu to „dywagacje metafizyczne”: Analiza jedności, O osobowym Bogu, O monizmie i o dualizmie w życiu (październik 1903).

W marcu 1904 Witkacy przez Kraków, Wiedeń i Monachium wyjeżdża do Włoch. Odwiedza galerie i muzea. W Monachium wielkie wrażenie robią na nim obrazy symbolisty Bocklina. Po powrocie intensywnie maluje, jesienią wyjeżdża na Huculszczyznę, gdzie jest gościem malarza Karola Maszkowskiego. Tego roku zaprzyjaźnia się z Karolem Szymanowskim (który dedykuje mu I sonatę c-moll, op. 8). Dowiaduje się, że zdrowie ojca pogorszyło się dramatycznie z powodu gruźlicy i wymaga natychmiastowej kuracji klimatycznej. 21 listopada 1904 Stanisław Ignacy wyjeżdża z ojcem do Ix)vrany, niedaleko Triestu. Do Polski obaj wracają w następnym roku.

MŁODOŚĆ

Na przełomie lat 1905/1906 między Stanisławem Witkiewiczem a jego synem coraz wyraźniej zarysowuje się konflikt, którego źródłem jest pedagogiczna nadopiekuńczość ojca pragnącego korygować różne decyzje życiowe Stanisława Ignacego, m.in. pierwsze romanse syna i jego wstąpienie na Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie (do pracowni prof. Jana Stanisławskiego). W tym samym okresie Stanisław Ignacy poznaje Władysława Slewińskiego, ucznia i przyjaciela Gauguina, który — jak pisze Annna Micińska — stał się „pierwszym łącznikiem między wychowanym na Bócklinie Witkacym a najnowszymi prądami sztuki europejskiej”. Zakochany w malarstwie Gauguina Stanisław Ignacy wyjeżdża w 1907 r. do Wiednia na wystawę jego prac. W roku następnym młody Witkiewicz wyjeżdża do Paryża, w którym zwiedza muzea i galerie. Ogląda m.in. obrazy Gauguina, van Gogha, Toulouse Lautreca, Cezanne’a, nabistów

1

S. Witkiewicz, Listy do syna, opracowały B. Danek-Wojnowska i A. Mi-ciiiska. Warszawa 1969.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
skanuj0006 9 16 Włodzimierz Bolecki 15 listopada 1917 wystąpił z Pułku Pawłowskiego, przestając być
skanuj0004 12 Włodzimierz Bolecki siedemnastkę uważał za liczbę przynoszącą mu nieszczęście. Po wyp
skanuj0005 9 14 Włodzimierz Bolecki rych Witkiewicz uczestniczył, czyli — jak pisze Anna Micińska: „
skanuj0007 8 18 Włodzimierz Bolecki Twórczość dramatyczna: w 1918 powstają Maciej Korobowa i Bellatr
skanuj0009 6 22 Włodzimierz Bolecki „workowatość”, traktowana jako typ powiązań międzytekstowych, wy
skanuj0010 7 24 Włodzimierz Bolecki traktatowo-dygresyjnych (filozoficznych, politycznych, estetyczn
skanuj0012 7 28 Włodzimierz Bolecki mi dygresjami i „informacjami” (jakby „kuplety” narracyjne); 2.
skanuj0013 9 30 Włodzimierz Bolecki ści-worku” literacka działalność autora jest obnażona na każdym
skanuj0015 7 34 Włodzimierz Bolecki ujawniania się autora w komentarzach narracyjnych był bardzo neg
skanuj0016 5 36 Włodzimierz Bolecki Witkacy informuje Czerwijowską, że „zaczął na nowo pisać powieść
skanuj0017 6 38 Włodzimierz Bolecki „opisałem pobyt Heli i Atanazego w Indiach w sposób dość intensy
skanuj0018 6 40 Włodzimierz Bolecki trudna do klasyfikacji hierarchia zagadnień, które pojawiają się
skanuj0024 7 52 Włodzimierz Bolecki zatrzymany i natychmiast oskarżony o szpiegostwo. Próbuje więc w
skanuj0026 6 56 Włodzimierz Bolecki ników”, są naznaczeni piętnem mechanizmu i mrowiska. Ich poprzed
skanuj0030 5 64 Włodzimierz Bolecki Wypowiada zdanie, nad którym od początku powieści zastanawia się
skanuj0033 4 70 Włodzimierz Bolecki 0    jego córce, że jest „dzika i obłąkana”,
skanuj0035 4 74 Włodzimierz Bolecki wszystkie sztuki Szekspira oparte są na tym schemacie fabularnym
skanuj0037 4 78 Włodzimierz Bolecki nania jesieni21. Jest to niewątpliwie jeden z ważniejszych probl
skanuj0039 5 82 Włodzimierz Bolecki posłuchać Atanazego: „Nie masz pojęcia, jak ja czasem cierpię, z

więcej podobnych podstron