240 ZARZĄDZANIE ZASOBAMI LUDZKIMI
4. Związek zgodził się aktywnie współpracować podcz.r wprowadzania zmian w dziedzinie produkcji, materiałów, metod pracy i technologii.
5. Pracownicy wyrazili gotowość do wzięcia udziału w pr/y gotowywanych szkoleniach.
6. Kierownictwo zobowiązało się do zapewnienia odpowied niego szkolenia, wszelkich materiałów i sprzętu w celu umożliwienia pracownikom osiągnięcia jak najwyższego poziomu pracy i pełnej satysfakcji.
Korzyści płynące z porozumienia z jednym związkiem zawodowym
* Dla pracodawcy - elastyczność, sposób na rozwiązywanie problemów bez przestojów w produkcji, lepiej wyszkolony, bardziej zaangażowany personel o silniejszej motywacji, szansa na odejście od typowych dla przemysłu antagonistycznych stosunków przełożony - podwładny.
* Dla związku zawodowego - szansa na bardziej harmo
nijny rozwój demokratycznych stosunków z pracodawcą, bardziej korzystny obraz związku, szansa na zaistnienie w dziedzinach dotąd nie będących domeną związkowców, możliwość rozwiązywania sporów bez konieczności utraty pensji lub funduszy związku, lepsze perspektywy rozwoju (wynik wyższej produktywności zakładu), szkolenie i doskonalenie zawodowe, które poszerza zakres umiejętności pracowników zwiększając tym samym ich szanse na bardziej korzystne „sprzedanie swych zalet” na rynku pracy. ,
Niekorzystne aspekty porozumienia
Z punktu widzenia pracodawcy potencjalnym niebezpieczeństwem może się okazać fakt, iż zdaje się stawiać wszystko na jedną kartę. Problemy mogą się pojawić, gdy stosunki zaczną się nieco psuć. Ale w końcu od pracodawców zależy, czy stworzą warunki wykluczające tego rodzaju nieporozumienia. Oczywiście, porozumienie z jednym związkiem zawodowym stanowi ogromne wyzwanie dla kierownictwa, które musi się wykazać odpowiednimi kwalifikacjami, chęcią inwestowania w szkolenie personelu i szczerym pragnieniem dopuszczenia pracowników do udziału w procesie podejmowania decyzji.
Z perspektywy związkowców porozumienia takie wydają się podejrzane, gdyż wytrącają im z rąk główną broń - możliwość zorganizowania strajku, a - jak zaleca TUC - związki nie powinny się godzić na układy, które pozbawiają je prawa do podjęcia akcji strajkowych. Nie dotyczy sytuacji, gdy obie strony zgadzają się na umieszczenie klauzuli zobowiązującej je do rozstrzygania sporów za wszelką cenę. Niektórzy związkowcy wciąż są przeświadczeni, iż zawierając opisywane porozumienie z pracodawcą, więcej tracą niż zyskują.
Wiele związków zawodowych podpisało już podobne porozumienia; przekonały się do nich nawet tak buntownicze organizacje, jak EPTU, AEU, GMB i TGWU. Niemniej jednak, porozumienia tego rodzaju wciąż stanowią rzadkość w przemyśle brytyjskim, a ich liczba jest stosunkowo niewielka.
Porozumienia z jednym związkiem zawodowym są korzystne dla obu stron - pracodawców i związkowców - choć stanowią trudne przedsięwzięcie, tak w fazie negocjacji, jak i w trakcie późniejszej realizacji. Są one jednak krokiem naprzód, szczególnie dla tych firm, które zakładają nowe placówki oraz dla tych, które gotowe są na wszystko, byle tylko osiągnąć większą elastyczność i zminimalizować niesnaski oraz konflikty w miejscu pracy.
SPOSOBY PRZEKAZYWANIA INFORMACJI I KOMUNIKOWANIA
Organizacje funkcjonują dzięki zbiorowemu wysiłkowi personelu. Czasem może się jednak zdarzyć, że pracownik podejmie jakieś niezależne działania, wcale nie pokrywające się z linią polityki firmy, o czym przełożeni mogą nie mieć nawet najmniejszego pojęcia. Aby można było sprawnie koordynować przebieg pracy, konieczne wydaje się więc wprowadzenie skutecznych metod komunikowania.
Zespoły pracownicze ulegają nieustannym przemianom, które mogą wpływać - w większym lub mniejszym stopniu - na pracę, bezpieczeństwo i pomyślność całej firmy i każdego pracownika z osobna. Wszystkie zmiany należy zatem kontrolować, ale będzie to możliwe jedynie wtedy, gdy przyczyny transformacji