skanuj0202

202 Cyfrowe oświetlenie i rendering

W wielu przypadkach można uniknąć efektu flary i zamiast niej symulować efekt halo (ang. halation, specular bloom), który jest blaskiem, wraz z towarzyszącymi mu pojedynczymi promieniami światła, widocznym wokół jasnych źródeł światła. Efekt halo wywołany jest przez światło odbijane od wewnętrznej strony naświetlanej klatki filmu lub rozpraszane na jej powierzchni. Podobnie jak w przypadku flar, dobrym pomysłem jest wyrenderowanie efektów halo osobno i dodanie ich na etapie kompozycji.

W przypadku filmów panoramicznych, które filmowane są w formacie anamorficznym (gdzie specjalny obiektyw ściska obraz w poziomie tak, aby mieścił się on na taśmie filmowej), efekt halo rejestrowany jest na taśmie filmowej w czasie ściskania obrazu. Przy wyświetlaniu efekty halo są rozciągane w poziomie, więc blaski dookoła źródeł światła zamiast kręgów przyjmują kształt wydłużonych smug.

Przedstawionych w tym rozdziale efektów specjalnych używać należy tylko w sytuacjach, gdzie są one naprawdę konieczne. Jeśli nachodzi nas ochota na zmianę wyglądu renderingu za pomocą wielu filtrów, najprawdopodobniej wynika to z niezadowalającego oświetlenia i cieniowania, i powinno się poprawić te elementy zamiast starać się je ukryć za dużą liczbą filtrów. Zanim skoncentrujemy się na imitowaniu każdej możliwej wady obrazu, która może wystąpić w fotografii, należy spróbować nauczyć się jej najlepszych praktyk i opanować do perfekcji uzyskiwanie dobrze naświetlonych obrazów, w których ważny jest każdy ton.