skanuj0240

240 Cyfrowe oświetlenie i rendering

Rysunek 8.7.

Przy czerwonym świetle (po lewej) jaśniejsze wydają się płatki kwiatów, podczas gdy przy zielonym świetle (po prawej) jaśniejsze wydają się liście.

Może się wydawać, że dopełniające barwy światła zmniejszają nasycenie koloru powierzchni. Gdyby użyć niebieskiego światła do oświetlenia postaci o różowej skórze, skóra wydawałaby się bardziej szara i mniej nasycona niż przy białym lub różowym świetle.

Przy wielu różnych sposobach zwiększenia złożoności sceny poprzez stosowanie kolorowych świateł i rożnych wariantów oświetlenia powierzchni, łatwo jest otrzymać sceny 3D, które są chaotyczną mieszaniną wielu różnych odcieni. Jednak grafik musi czasami zapanować nad widocznymi w scenie kolorami i skupić się na stosowaniu jasno określonej kolorystyki.

Dobór kolorów

Najbardziej efektowne z tworzonych przez nas obrazów mają jasno określoną kolorystykę, która jest przeciwieństwem losowego używania kolorów z całej palety barw. Kolorystyka — zestaw wszystkich kolorów, które pojawiają się w obrazie — tworzy pierwsze wrażenie i pomaga określić nastrój sceny. Gdy rozpoczyna się nowa scena filmu, widzowie najpierw dostrzegają kolorystykę, nawet zanim rozpoznają kształty i obiekty obecne w obrazie.

Spójną kolorystykę można uzyskać, wybierając ograniczony; zwarty zestaw barw i kolorując przy jego użyciu każdy element w scenie. Często należy nadawać różnym rodzajom obiektów w scenie ten sam kolor, aby utrzymać kolorystykę. Na przykład, na rysunku 8.8 cała kompozycja składa się z kilku odcieni niebieskiego i kilku odcieni żółci