Rozdział 16
Pojęcie hybrydy kojarzy się najczęściej z produktami rolnymi, takimi jak kukurydza czy pszenica. Dziś jednak może ono odnosić się także do papierów wartościowych. Podobnie jak hybrydowa odmiana kukurydzy powstaje z połączenia dwóch jej typów, hybrydowy papier wartościowy powstaje z połączenia dwóch typów papierów: zazwyczaj para taka składa się ze standardowej obligacji lub akcji oraz pozagiełdowego instrumentu pochodnego - kontraktu for-wardowego, swapowego lub opcyjnego.
Papiery hybrydowe nie są niczym nowym. Na rynku regularnie dokonuje się transakcji dotyczących papierów hybrydowych złożonych z pochodnych instrumentów akcyjnych (opcji kupna akcji) i standardowych obligacji, co razem daje obligacje zamienne (wyemitowane po raz pierwszy przez linie kolejowe Eire Railroad w latach 50. ubiegłego stulecia), oraz obligacji połączonych z warrantami akcyjnymi (wyemitowanymi po raz pierwszy przez American Light & Power w 1911 r.)2. Na amerykańskim rynku kapitałowym obligacje zamienne stanowią formę papierów hybrydowych obejmujących opcję procentową połączoną ze standardowym papierem dłużnym.
Nie są nowością nawet hybrydy łączące pochodne instrumenty towarowe z instrumentami dłużnymi. W rozdziale 1 wspomnieliśmy już o papierze hybrydowym wyemitowanym przez rząd Konfederacji w roku 1863 - obligacji zamiennej na bawełnę.
Do lat 20. naszego wieku hybrydy powiązane z towarami zadomowiły się na amerykańskich rynkach kapitałowych. Przykładem może tu być obligacja indeksowana złotem, wyemitowana w 1925 r. przez Irving Fischcr’s Rand Kar-dex Corporation; należność główna tej obligacji była powiązana bezpośrednio z cenami złota3. Firma mogła znacząco obniżyć koszty finansowania, oferując
Rozdział niniejszy jest zaadaptowany z The Uses of Hybrid Debl irt Managing Corporate Risk, artykułu napisanego przez Charlesa Smitha wraz z Donaldem H. Chewem jr. dla kwartalnika „Journal of Applied Corporate Finance”, zima 1992.
Daty pierwszych emisji obligacji zamiennych i obligacji z warrantami wzięte z Tufano (1989).
Zob. McCulloch (1980).