Zarz Ryz Finans R16Q1

16. Hybrydowe papiery wartościowe 511

gacje denominowane w innych walutach niż jen, do 10% wartości portfela inwestycyjnego tych fundusz}', zaliczając równocześnie obligacje dwuwalutowe do papierów denominowanych w jenach.

Wobec takiej sytuacji amerykańskie firmy (1) emitowały zerokuponowe obligacje denominowane w jenach, (2) emitowały obligacje dwuwalutowe oraz (3) zabezpieczały pozostałą ekspozycję w jenach swapem walutowym. Uzyskiwały w wyniku tego przepływy pieniężne przypominające przepływy z obligacji dolarowych o dużym dyskoncie i kuponie niższym od stóp tynkowych.

Najsłabiej chyba zamaskowaną próbą wyemitowania akcji uprawniających do odpisów podatkowych były wprowadzone w 1982 r. obligacje zamienne z korygowanym oprocentowaniem. Papiery te przynosiły oprocentowanie określone przez stopę dywidendy akcji zwykłych emitującej je firmy; co więcej -można je było w dowolnej chwili zamienić na akcje zwykłe według bieżącej ceny rynkowej (innymi słowy, nie występowała w ich przypadku premia za konwersję). Nic więc dziwnego, że gdy tylko amerykańskie władze podatkowe ustaliły, iż będą traktowały te papiery jako akcje, zniknęły one z rynku.

Pewna liczba bardziej ambitnych emitentów próbowała wykorzystać sposób, w jaki amerykańskie władze podatkowe traktują instrumenty zerokuponowe: ich emitent może potrącać z bieżącego dochodu odroczone płatności odsetkowe, zmniejszając ewentualne krótkoterminowe problemy z płynnością. Zaletę taką mają na przykład opisane wyżej hybrydy LYON firmy Merrill Lynch.

Możliwość zastosowania rachunkowości systematycznej w zarządzaniu ryzykiem

Gdy amerykańska firma stosuje w celu zabezpieczenia konkretnej transakcji (takiej jak pożyczka, zakup czy inkaso) kontrakty forward, futures, swapy lub opcje, stosunkowo proste jest księgowanie takiego zabezpieczenia według zasad rachunkowości systematycznej (rachunkowości transakcji zabezpieczających). Jeśli jednak chce wykorzystać któryś z instrumentów zarządzania ryzykiem w celu zabezpieczenia dochodu netto lub jakiejś ekspozycji ekonomicznej, to zgodnie z aktualnym stanowiskiem księgowych pozycja zabezpieczająca musi być księgowana według bieżącej wartości rynkowej. Niektóre firmy wahają się zatem, czy stosować techniki zarządzania ryzykiem, ponieważ taka rachunkowość powiększa zmienność dochodu wykazywanego w sprawozdaniach księgowych.

Jeżeli jednak instrument zarządzania ryzykiem jest wbudowany w instrument dłużny, firma może księgować cały pakiet według zasad rachunkowości systematycznej. W takich przypadkach księgowi posługują się analogią do obligacji zamiennych i stosują jednolicie do hybryd zasady rachunkowości przyję-