Zdjęcie4024

304

Rozdział 11. Dyslektja a komunikacja językowa

Przykład I

0 oo<fe ?^fe Uinaforn vt I Ma/fo1

******'    ■ IW,

1 H f*?*** | e<^U. otc-arta M* !

/W Uk« f    .

Przykład B

o    7“ . CKtc^u-Cc^    *'

ń    do    j

j’ ^^^4; *****    ^    '"*-*'* |S||

*VT    alyT-a^aW -a k^|P«

.•^-H w    < Ujyt+A*. t* i~9'*rs^f**y6+⁴ *

0 *sy**j *&4sit

nr

H^4. •%•.    hto+Ą* 4mst4*%A*—~oA' %

“**■ <CAW*“    «.    »a«.

“*<*. i/VW)-»-~^    V(^/>y^A -wm«'

*^k*'^y~'    1W1 ,&*..,!«.» v

■'•y W*⁴'*/*}.    fci^Cauiń*? <-y'*~ Vf->^A

/rł-t^n*.’* -vn/»-~p«jlyU* . JŁo    '*«y f'^ł

My^tw I    Ul »*>-o-<~^ <** •^■^'r--

•W S®mmiA Sr**j**Av*    |    '■M'***'**

•ł !</•*-■. ^    m»fi -t»*»<«'i^<***y

-ł^>^ •nuiiA^ u <**+'"<) n-c*Jt*n -n-*«t^-»« W*»

jgyl <4b*« 9 moco »Ł Ji$i_r sjłifsiw o jybółuj&ć V~ Óinójbm *y zjnrfŁw cnńehnwe ■ tłt 0W5 UrC* o-t.-, _KVXu feowŁo uoU.

UlCbCŚC MelułOiojr <*kc6u oUuotA& . D^OOjttj * U*«Łxftł\*- VMPU Lfcijł. _u

'Ja IWMo i kol^_ jwj«toŁ na ^(UŁ rskapo M

fcaaa tąc. sfa?e*n' |*aaA o&son»* pajejjao^ liiMle ^oyzló. no~a ot* iofu-tro ł*Łj ^ojiitae na tJif zsaoU*"- ob*°*l i ^suoCToa- g jno-a. HO>

W tym miejscu warto przedstawić rezultaty badań prowadzonych w la-lich 90. dotyczących cech syn taktycznych I semantycznych wypowiedzi dzieci z dysleksją oraz ich walorów komunikacyjnych. Mimo że ich rezultaty byty już wielokrotnie publikowane, warto raz jeszcze spojrzeć na te rezultaty z obecnej perspektywy. Analizy zostaną uzupełnione wynikami badań Makarewicz (2006) dotyczącymi analizy prac pisemnych uczniów z dysleksją z perspektywy językoznawczej. Opisywane badania obejmowały.

1)    badania własne autorki dotyczące analizy struktury składniowej i semantycznej tekstów budowanych przez dzieci z dysleksją (Kraso-wIcz-Kupis 1997,2003);

2)    badania Anety Borkowskiej! 1998) dotyczące aspektów semantycznych I pragmatycznych wypowiedzi dzieci z dysleksją (analizy dyskursu narracyjnego);

3)    badania Urszuli Oszwy (1998) nad stosowaniem konstrukcji prsy-Imkowycb przez dzieci z dysleksją.