19
WZORY MATEMATYCZNE ASTRONOM.JI SFERYCZNEJ
Łącząc wierzchołki A; B, C lukami w Luj ki cli kól z 'Wierzchołkami X, Y, Z, otrzymujemy 9 następujących trójkątów sferycznych, mających jako wspólny wierzchołek punkt K:
XAK, YAK, ZAK, XBK, Y BK, ZBK, XOK, YGK, Z GIC, ^
z których w spoźólą nie 'wymagający wyjaśnienia, wynikają następujące wartości dostaw kątów tabelki:
(Sas-łJ/ cos / + sin 4 sin % Cos1/,
- sin Ą cos x + <-oS 4 Sin / cos */,
- Sin y_ sin i,
- cos | Sin y. + sto >b cos x cos i, ' sin <b sin x -f- CoS ó Cos % cqs i,
- oos x sin i. sin 4 rsin i, cos ę sin i, cos i.
j cos at (“os oą hos a3 cos Pj
cos ps oosy, oosy2 cosy3
W istocie więc 3 wielkości <b, x, i w zupełnośtei określają położenie trójkąta XYZ w zględem trójkąta ABC i odwrotnie. Oczywiście przez te same trzy wielkości określone być może wzajemne-położenie dwtł-h układów sferycznych GAB i ZXY, stosownie do przyjętego oznaczenia (ust. 4).
6. Zmiana spółrzędnych sferycznych. Niechaj p i § i ry<V 9) będą spólrzędnemi sferyezuemi punktu P w układzie jCAB-
2*