Magazyn6
2501

517

BRIAND ARISTIDE — BROWARNIANY PRZEMYSŁ

konstruowany w 1916 m. in. przez wejście marsz. Lyautey’a na stanowisko ministra wojny, kierował Francją do marca 1917. Szósty raz został B. szefem rządu w styczniu 1921. Wtedy to ustalono wysokość i formę spłat odszkodowań niemieckich. Wkrótce potem B. i polski min. spraw zagr. ks. Sapieha podpisali układ w sprawie sojuszu polsko-francuskiego. W Wiesbadenie min. finansów Loucheur zawarł z Rathenauem układ w sprawie współpracy przy odbudowie zniszczonych rejonów. Po powrocie z konferencji waszyngtońskiej B. prowadził w Cannes rokowania z Lloyd-George’m, które spotkały się z dezaprobatą prez. Milleranda. To skłoniło B. do ustąpienia. Wrócił po zwycięstwie kartelu lewicy; w 1924 brał udział w pracach nad protokółem genewskim, w 1925 montował porozumienie lokarneńskie, gwarantujące nietykalność granic zachodnich Niemiec. Od listopada 1925 do lipca 1926 trzykrotnie tworzył gabinet, próbując z pomocą Caillaux walczyć z kryzysem finansowym. Od I9²5 do 1931 piastował bez przerwy tekę spraw zagranicznych, przyczem przyczynił się do podpisania paktu Kelloga

0    powszechnej nieagresji, a także był twórcą projektu Federacji Europejskiej. Trybuna Ligi Narodów była głównym terenem jego działalności. W 1929 przez krótki okres czasu stał znów na czele rządu; w maju 1931, wysunięty jako kandydat na Prezydenta Republiki, nie uzyskał w pierw-szem głosowaniu dostatecznej ilości głosów

1    wycofał swą kandydaturę.

K. M. M.

Broker.

Organizacja giełdy londyńskiej, jak też i giełd amerykańskich różni się od giełd innych, a zwłaszcza od giełd na kontynencie, w wielu punktach. Jedną z zasadniczych różnic jest instytucja t. zw. brokerów. Członkami giełdy londyńskiej są: a) bro-kers-komisjonerzy, b) dealers-handlarze, zwani również jobbers — spekulanci. Grupa ta załatwia interesy na giełdzie we wła-snem imieniu.

Banki lub bankierzy nie biorą sami udziału w zebraniach giełdy londyńskiej, ale udzielają zleceń brokerom, którzy zwracają się do handlarzy (jobbers), pracujących na wchodzącym w grę rynku, czyli handlujących temi papierami, które b. ma do sprzedania, względnie do kupienia na rachunek swego zleceniodawcy. B. jest zatem komisjonerem giełdowym, a nie maklerem w naszem znaczeniu tego wyrazu. Rolę naszego maklera giełdowego spełnia raczej jobber, nie wchodząc zresztą wcale w styczność z publicznością. Żaden członek giełdy londyńskiej nie może być równocześnie dealerem i brokerem. Jednakże giełda nowojorska nie robi takiego rozgraniczenia między działalnością brokera i dealera.

Poza należącymi jako członkowie do giełdy inside-brokers, którzy otrzymują zlecenia w imieniu publiczności najczęściej przez banki, wielką rolę w Anglji i Ameryce odgrywają t. zw. outside-brokers, nie należący do giełdy. Do tych należą zwykle t. zw. „Bucketshops". Zachęcają oni systematycznie publiczność do spekulacyj giełdowych i ich solidność kupiecką możnaby najczęściej zakwestjonować.

_ J. A. H.

Browarniany przemysł.

Browary wytwarzają napój alkoholowy, zwany piwem, w drodze fabrycznej przeróbki jęczmienia względnie słodu, chmielu, drożdży i wody. Proces wytwórczy obejmuje 4 stadja, a mianowicie: sporządzenie słodu, gotowanie, fermentację i fermentację wtórną na składzie, która decyduje ostatecznie o rodzaju, charakterze i wartości napoju. B. p. przedstawia ważną gałąź przemysłu rolnego, jako odbiorca wysokowarteściowych gatunków jęczmienia; równocześnie dostarcza on treściwych odpadków, spasanych przez hodowlę. W rzędzie głównych producentów piwa wymienić należy Niemcy (48486 tys. hi. w r. 1930), Wielką Bry-tanję (30770), Stany Zjednoczone Am. P. (28000), Francję (18 340), Belgję (15 030), Czechosłowację (11410). Ponad 2000 tys. hl. produkują: Austrja, Z. S. R. R., Szwecja, Danja, Szwajcarja, Holandja i Polska. Ilość browarów w Polsce waha się od 190 do 170. Niżej podane zestawienie informuje o kształtowaniu się produkcji piwa w Polsce:

	Liczba	Produ	keja	Zapas
Rok	przedsię-	ilość w hl.	wartość	na
	biorstw		w 1000 zł	31. XII.
1928	188	2 510 5OO	55 823	404 690
*933	170	1 057 517		247 IOO

Orm.