Magazyn67201

268

KOMUNIKACJA

ska Poczta, Telegraf i Tele-f o n“, któremu powierzono wykonywanie zastrzeżonego państwu ustawą z dn. 3 czerwca 1924 r. o poczcie, telegrafie i telefonie wyłącznego prawa zakładania, utrzymywania i eksploatacji urządzeń pocztowych, telegraficznych i telefonicznych.

IV. Turystyka i hotelarstwo.

Turystyka i hotelarstwo Stanowią oddzielną dziedzinę o wielkiem znaczeniu gospodarczem i oddziaływują wzajemnie tak na siebie, jak na urządzenia komunikacyjne (kolejowe, pocztowe, drogowe, telegraficzne i t. d.). Stosunki celne, taryfowe, ulgi transportowe, powiększenie i ulepszenie środków transportowych stanowią bardzo ważne czynniki dla zagadnienia rozwoju turystyki i hotelarstwa.

Turystyka we współczesnem państwie jest zjawiskiem czasów nowszych, opierającem się na potrzebie zmiany miejsca, wywołanej bądź to pragnieniem wypoczynku lub zmiany powietrza, bądź to odczuciem piękna i przyrody, bądź wzmożeniem się towarzyskich i ekonomicznych stosunków całej ludności lub pojedyńczych jej warstw. Rozwój turystyki podlegał zawsze pewnym wahaniom, zależnie od rozwoju środków komunikacyjnych oraz od postępu na polu hotelarstwa. Rozwój gospodarstwa społecznego i techniki wywarł przez swoje międżynarodowe stosunki także wpływ na k. międzynarodową i doprowadził już przed wojną do wzmożenia się ruchu turystycznego, osłabionego naturalnie w wyniku wojny światowej. Zrozumienie pożyteczności silnego i żywotnego ruchu turystycznego musi prowadzić do uproszczenia uciążliwych niejednokrotnie przepisów paszportowych i meldunkowych.

Hotelarstwo przedstawia w swej istocie formę przedsiębiorstwa gospodarczego, zastosowanego do ruchu podróżnych i prowadzonego przez fachowe osoby w budynkach, posiadających odpowiednie urządzenia. Hotele stanowią dzisiaj konieczne zakłady w życiu kulturalno-społecz-nem ludności.

Znaczenie hotelarstwa występowało w miarę rozwoju k. Dawniej przy małym ruchu ludności kwestja umieszczenia ]>o-dróżnego nie odgrywała wielkiej roli. W dzi-siejszem życiu gospodarczem ruch podróżującej ludności stał się poważnym czynnikiem, stojącym w ścisłym stosunku do wszystkich gałęzi życia zarobkowego. Dlatego też występuje ogólna dążność do stworzenia odpowiedniej podaży pomieszczeń dla podróżnych. Z ruchu podróżnych utrzymują się całe gałęzie przemysłu i handlu i z tego też powodu są one w wysokim stopniu zainteresowane w możliwie jak naj-doskonalszem wyposażeniu hoteli w nowoczesne środki kulturalne. Z pośród różnorodnych zadań, przypisywanych hotelarstwu, wielkie znaczenie posiada zagadnienie wzmożenia turystyki i wogóle ruchu ludności. Istnienie odpowiednich pomieszczeń dla podróżnych stanowić musi punkt wyjścia dla tego zagadnienia.

V. Komunikacja w statystyce.

Według „Małego rocznika statystycznego" za rok 1937 statystyka środków komunikacyjnych w Polsce przedstawia się następująco :

1.    Koleje normalnotorowe, eksploatowane przez P. K. P., obejmowały w 1936 r. 17961 km długości. Parowozów czynnych było w tys. 5,3, wagonów osobowych w tys. 12,1, towarowych w tys. 159,2. W roku 1936 przewieziono w milj. osób 173, przewóz zaś towarowy wynosił w rm-ljonach tonn 58,1.

2.    Koleje wąskotorowe, eksploatowane przez P. K. P., obejmowały w 1936 r. 2 200 km długości, przewiozły w milj. osób 1,0, przewóz zaś towarowy wynosił w miljonach tonn — 2,7.

3 Koleje dojazdowe samorządowe i prywatne obejmowały w 1936 r. 1 447 km długości, parowozów było w tys. 0,15, wagonów osobowych w tys. 0,57, towarowych w tys. 3,13.

4.    Drogi o twardej nawierzch n i obejmowały w 1937 r. 59 438 km długości, w tern państwowych było 14 565, samorządowych 44 873.

5.    Pojazdów mechanicznych było w dniu 1 stycznia 1937 r. 37 468, z tego przypadało na samochody 27 426, motocykle 8 898, na inne 1 144.

6.    Żegluga śródlądowa. Długość rzek wynosi 13969 km, kanałów 268 km.

7.    Żegluga morska. W 1936 r. wpłynęło do portu w Gdyni 4911 statków, w Gdańsku 5 404 statki. Ruch pasażerów (bez ruchu przybrzeżnego): przyjechało do Gdyni osób 15 682, wyjechało 25 640; przyjechało do Gdańska 235, wyjechało 144