maistre o papiezu016201

162

ktorowie w r. 1211 pozbawili go tronu i mianowali w jego miejsce Fryderyka II.

A kiedy ten sam Fryderyk II, w r. 1228 od godności odsądzonym został, Ludwik ś. przedstawił Papieżowi, że jakkolwiek cesarz rzeczywiście zasłużył na orzeczoną karę, powinien ją był wydać sobór powszechny, czyli Papież lepiej poinformowany 1)..

W r. 1245 sobór powszechny Lyoński wyklął i zrzucił z tronu Fryderyka II.

W r. 1-S35 cesarz Ludwik Bawarski wyklęty przez Papieża wysłał posłów do Awinionu dla uzyskania rozgrzeszenia. Powrócili w tym samym celu r. 1338 w towarzystwie posłów króla Fran-cuzkiego.

W r. 1346 Papież wyklął powtórnie Ludwika Bawarskiego i za wspólną ugodą z królem Francuzkim mianował Karola z Mo-rawii i t. d. 2).

Wolter napisał długi rozdział dowodząc, że Papieże rozdawali wszystkie królestwa Europy za przyzwoleniem królów i narodów". Wspomina jednego z królów Duńskich, mówiącego Papieżowi w r. 1329:

„Królestwo Duńskie, jak wiesz Ojcze święty, zależy tylko od kościoła Rzymskiego, któremu haracz opłaca, a nie od cesarza 3). “

Wolter rozszerza się dalej nad temi szczegółami w- następującym rozdziale, i pisze na brzegu z odurzającą niby ważnością odkrycie: Niezbity dowód, ze Papieże rozdawali królestwa.

Na ten raz zupełnie jestem jego zdania. Papieże dawali wszystkie królestwa, a zatem dawali wszystkie królestwa. Jest to jedno z najpiękniejszych rozumowań Woltera 4).

W innćm miejscu on sam jeszcze wspomina, że potężny Ka-

1)    Już w przedstswieniu tego wielkiego monarchy widać zarodek ducha

‘ oppozycyi, która we Francyi wcześniój niż gdziekolwiek się rozwinęła

Podobnież Filip piękny odwoływał się od wyroku Bonifacego VIII do soboru powszechnego, ale i w tych odwoływaniach, menarchowie u-zanwali, że kościół powszechny jak mówi Leibnitz (jak wyżćj) otrzymał niejaką władzę, której władzy względem nich nadużywano.

2)    Wszystkie te fakta są powszechnie znane. Można je sprawdzić pod własciwemi latami w dokładnćm dziele Maimbourga: Histoire de Ja de. cadence de I’empire i t. d. w Rocznikach Włoskich Muratorego, słowem we wszystkich dziełach historycznych odnoszących się do tej e-poki.

3)    Vołt. Essai sur les moeurs, etc., tome IJI, ch. LX1I1.

4)    Volt. ibid,, LX1V.