page0138

NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA

Kaleta Z., 1996, Świat ludzkich wartości odzwierciedlony w nazwach własnych osób (Semantyka staropolskich imion z członami -mir, -mysi, -staw) na tle indoeuropejskim, Slavia Occidentalis 53/2, 1-7.

Kamińska M., 1958, Nazwiska i przezwiska ludności wieśniaczej w Łowickiem, Ono-mastica 4, 79-120.

Karaś M., 1968, O przezwiskach mieszczan, Język Polski 48, 347-359.

Karaś M., 1976, Imię, nazwisko, przezwisko = nazwa osobowa w polszczyźnie, Ono-mastica 21, 19-40.

K o s y 1 Cz., 1988, Typy motywacyjne przezwisk ludowych, (w:) Onomastyka w dydaktyce szkolnej i społecznej, red. E. Homa, Szczecin, 205-213.

Lubas W., 1974, Typ kontaktu językowego a wariantywność nazw własnych we współczesnej polszczyźnie, Prace Naukowe UŚ 4, Katowice, 7-13.

Łobodzińska R., Tomczak L., 1988, Współczesne przezwiska polskie. Analiza formalna i znaczeniowa, Wrocław.

Malec M., 1993, Dobór znaczeniowy członów imiennych w słowiańskich imionach złożonych, Namenkundliche Informationen 17, Anthroponymica Slavica, (Leipzig), 30-36.

Mi 1 ewski T., 1969, Złożone imiona osobowe typu indoeuropejskiego, (w:) T. Milewski, lndoeuropejskie imiona osobowe, Wrocław, 9-145.

Nitsch K., 1921, O nazwiskach tzw. „polskich" i „szlacheckich", Język Polski 6, 116-120.

Oryńska A., 1991, Walka na słowa. O pewnych zachowaniach magiczno językowych w gwarze więziennej i subkulturze dzieci i nastolatków, (w:) Język a kultura, t. 3: Wartości w języku i tekście, Wrocław, 69-73.

Pisarkowa K., 1978, Hasło honor jako przedmiot analizy pragmatycznojęzykowej, Polonica 4, 117-135; przedruk w: K. Pisarkowa, Z pragmatycznej stylistyki, semantyki i historii języka. Wybór zagadnień, Kraków 1994, 55-71.

Rospond S., 1982, Genealogia Piastów w świetle imiennictwa, Rozprawy Komisji Językowej WTN 13, 205-213.

Skuli na T., 1972, O przezwiskach w języku staropolskim i staroruskim, (w:) Z polskich studiów slawistycznych 4. Językoznawstwo, Warszawa, 199-213.

Skuli na T., 1974, Funkcje przezwiska w systemie antroponimicznym, Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej 13, 213-234.

Słownik nazwisk współcześnie w Polsce używanych, 1992-1994, wyd. K. Rymut, t. I-X, Kraków.

Słownik staropolskich nazw osobowych, 1965-1983, red. W. Taszycki, t. I-VI; t. VII: Suplement, pod kierunkiem M. Malec, 1984-1987, Wrocław.

Śr&mek R., 1995, Eigennamen im Rahmen einer Kommunikations- und Handlungs-theorie, Namenforschung 1, Berlin-New York, 380-384.

Walczak B., 1988, Z dziejów pewnego stereotypu nazewniczego (szlacheckie nazwiska na -ski, -cki), (w:) Onomastyka w dydaktyce szkolnej i społecznej, red. E. Homa, Szczecin, 275-281.

Warchoł S., 1994, Status przezwiska w polskim gwarowym systemie antroponimicz-nym, (w:) Jazykova a mimojazykova stranka vlastnych mień. 11. Slovenska Onomasticka Konferencia, red. E. Kroślakova, Bratislava-Nitra, 93-97.

Wolnicz-Pawłowska E., 1996, Przezwiska intymne w najnowszej polszczyźnie, (w:) 12. Slovenska Onomasticka Konferencia a 6. Seminar „Onomastika a Skola", red. M. Majtan i F. Ruśćak, Preśov, 126-129.

Wyka K., 1963, „Pan Tadeusz" — studia o poemacie i „Pan Tadeusz" — studia o tekście, Warszawa.

Zaręba A., 1957, Polskie imiona ludowe, cz. II, Onomastica 3, 419-446.