page0102

page0102



NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA

jego zmiany, reprezentuje osobę trwale, przez cale życie, inaczej niż indywidualne przezwisko, które jest z reguły okazjonalne i zmienne, może być utworzone i nadane przez kogokolwiek i jest akceptowane w określonym środowisku.

Współcześnie imię jest przez rodziców wybierane z istniejącego w danym języku zasobu imion. W bardzo nieznacznym procencie powstają obecnie nowe imiona. Odmienna tendencja istniała w epokach odległych — gdy tworzono imiona okazjonalnie i spontanicznie z tworzywa apelatywnego, przyporządkowując je jednostkom i nadając im metaforyczny i symboliczny sens. W kulturach pierwotnych imię nie tylko reprezentowało osobę nim nazwaną, miało ponadto funkcję znaku wróżebnego, swoistego zaklęcia, mocą którego miało się spełniać w jej życiu wyrażone w treści imienia życzenie. Bywało też niekiedy znakiem ochronnym zakrywającym treści właściwe dla zmylenia nieprzyjaznych, demonicznych mocy zagrażających życiu lub zdrowiu dziecka. Imię mogło też zawierać treści opisowe związane np. z momentem urodzenia się dziecka lub jego wyglądem. Symboliczne, życzeniowe, wróżebne treści związane z imieniem i skierowane ku przyszłości dziecka są obecne w antroponimii różnych ludów i epok. Zmieniają się jedynie sposoby ich wyrażania. Charakteru symbolicznego w tym sensie nie mają ani przezwiska tworzone z potrzeby ukazania aktualnych, charakterystycznych cech jednostki, jej wyglądu, usposobienia itp., ani też nazwiska.

Imię reprezentuje osobę w sposób swoisty, inny niż nazwisko czy przezwisko. W identyfikacji własnej tożsamości imię jest postrzegane jako pierwsze, ważniejsze: „Człowiek na ogół nie utożsamia się ze swoim nazwiskiem. Człowiek jest zawarty w imieniu. Pierwsze poznanie swojego ja — to imię" (Anna Kamieńska, Notatnik 1965-1972, Poznań 1982, s. 201).

W komunikacji językowej imię jest ważniejsze w stosunkach bliskiej zażyłości — rodzinnych, przyjacielskich, koleżeńskich. Zwroty: „mówić komuś po imieniu", „mówimy sobie po imieniu" wyrażają relację: ja-ty. Nazwisko jest używane wespół z imieniem, rzadziej samodzielnie, w sytuacjach oficjalnych, w szerszych wspólnotach komunikatywnych, rzadko sytuuje się na pozycji drugiej osoby.

Swoistość kategorii imienia objawia się dobitnie w rodzaju związanej z imieniem ekspresji i uczuciowego nacechowania. Wyraża się ona w sposobie kreacji imienia, np. w odpowiednim doborze leksemów o wartościach pozytywnych w imionach rodzimych, lub w motywach wyboru imienia ze względu na osobę świętego patrona, atrakcyjne cechy

98


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
page0100 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA i bracia. Pokrewieństwo osób znajdowało i znajduje swój wyraz
page0104 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA wiło znaczniejszy ślad w odimiennych nazwach miejscowych i w n
page0106 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA z wyżej opisanych w wyniku opuszczenia początkowego elementu n
page0108 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA słowiańskich jest jej abstrakcyjny charakter. Składają się nań
page0114 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA konkretnych świętych, do treści związanych z ich osobowością i
page0116 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA grec. na -ios i łac. na -ius. W zapożyczonych imionach żeńskic
page0118 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA Bardziej lub mniej przyswojone obce imiona bohaterów literacki
page0120 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA chownych, np. w XI w. biskup krakowski o imieniu występuje też
page0122 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA Malec M., 1990, Onomastyczne sygnały obecności elementów europ
page0124 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA Różnice dotyczą przede wszystkim funkcji. Przezwiska antroponi
page0126 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA mogą one je zmieniać, używając np. formantu deminutywnego: Bal
page0128 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA wych nie posiada jednak utrwalonej w tekście literackim motywa
page0130 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA W przezwiskach stosowane są też, dzięki zabiegom
page0132 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA A tymczasem, należy zapytać: czy Białoń to wyróżniający się
page0134 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA miast, jak zauważa autor, „mało komu wiadomo, że odprzezwiskow
page0136 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA przytoczyć też interesujący sposób przezwania duchownego od na
page0138 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA Kaleta Z., 1996, Świat ludzkich wartości odzwierciedlony w naz
page0140 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA 3.    Zwyczaj lub moda. Pseudonim jest charakte
page0142 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA kowski), Maurice C. Andrews (Andrzej Szczypiorski), Barbara Go

więcej podobnych podstron