page0170

162

Robert

Robert (Święty), urodzony w Szampanii, r. 1024, w piętnastym roku życia wstąpił do zakonu benedyktynów, blisko miasta Troyes. Osiadł później z siedmią pustelnikami śród lasu Molesmińskiego, w dyecezyi Langres, a następnie w lesie Citeaux, o 3 mile od miasta Dijon. Tu wziął początek zakon cystersów, kórego pierwszym opatem był Robert. Post surowy i nieustanny prawie, głębokie milczenie, 'praca ręczna w ciągu kilku godzin dnia, zupełne odosobnienie, nocy trawione na czuwaniach, modlitwach i pieśniach ku chwale Pana, surowe umartwienie zmysłów, rośliny, korzonki i chleb gruby za cały pokarm: to wszystko czyniło z opactwa cystersów wzór żywota zakonnego. Nakoniec Robert rządził klasztorem w Molesme, aż do błogosławionej swej śmierci, zaszłej r. 1110. Około r. 1113 święty Bernard z 30 towarzyszami przybył do Citeaux, i przyjął ubiór zakonny; za jego przykładem tak wielu poszło , że wspomnione opactwo musiało wystarać się o drugi klasztor w la Fer-te, a wkrótce potem i w rozmaitych biskupstwach zaprowadzono ich klasztory. Zakon cystersów rozszerzył się po całym chrześcijańskim świecie, a ś. Bernard został w Clairvaux opatem, gdzie co rok stu a niekiedy i więcej przyjmował nowicyjuszów, sam założył 60 klasztorowi wiele się przyczynił do rozszerzenia tego zakonu we Francyi. W r. 1151, kiedy już pięćset opactw posiadali cystersi, zakazano aby więcej żadnego nowego nie stawiano klasztoru; wszakże liczba opactw do roku 1451 pomnożyła się do tysiąca ośmiuset, krzewiąc wszędzie zakon założony przez ś. Roberta. Kościół obchodzi pamiątkę świętego dnia 7 Czerwca.— Robert (święty), opat zakonu cystersów, wsławił się pobożnością i świętobliwoscią w Anglii; Kościoł święci jego pamiątkę w tymże dniu 7 Czerwca.    L. R.

Robert, arcybiskup gnieźnieński, trzeci z porządku, którego krytyczna hi-storyja niedopuszcza, licząc do czterech pierwszych legendowych arcybiskupów, których szereg zamyka ś. Wojciech. Wszyscy jednak dotychczas pisarze umieszczają go w poczcie tych arcypasterzy. Miał on być rodem Włoch, przysłany z Rzymu na prośby Mieczysława I, i okazaną przez poprzedników' swoich w rozmnożeniu chwały Bożej troskliwość chwalebnie naśladował, a przez rozsyłanych kapłanów tajemnic wiary nowo nawrócony lud nauczał. Rządził archidyjecezyją lat 15. Umarł w r. 996    F. Af. S.

Robert (Ernest. Fryd. Ludw), poeta niemiecki, pochodził z rodziny żydowskiej, dawniej Levin zwanej, i był bratem słynnej Racheli, zamężnej Varn-hagen v. Ense. Urodź, w Berlinie 16 Grudnia 1778, otrzymał staranne wychowanie, potem krótko był kupcem, wreszcie jako. człowiek zamożny żyjąc niezależnie poświęcił się poezyi, a szczególniej dramaturgii. Wolny od wpływu szkoły romantycznej, w zdaniach i usposobieniu tern bardziej ulegał wypływowi Fichte’go. Podróżował po Niemczech, tlollandyi i Francyi i naprze-miau mieszkał w Berlinie, Dreźnie, w Karlsruhe i Sztutgardzie, gdzie w 1814 przez czas krótki należał do poselstwa rossyjskiego. Sfera w której żyła jego siostra Rachel, zaślubienie kobiety również odznaczającej się pięknością jak i umysłowemi przymiotami, znacznie przyczyniły się do uprzyjemnienia jego życia. Niemało jednak doznał w niem goryczy z powodu biegu spraw publicznych, w których mocny brał udział, ponieważ był stanowczym przyjacielem postępu, azatem każdej surowej władzy nienawidził. W 1831 umknął przed cholerą z Berlina do Bade-Baden, ale i tu wzburzone czasy nie dały mu spokój noś ci., Umarł 5 Lipca 1832 na febrę nerwową, a w kilka tygodni wstąpiła za nim do grobu i małżonka jego. Jego satyryczno-epigrammatyczne utwory odznaczają się najwięcej dowcipem i wesołością. Jego Kampfe der Zeit są peł-