page0221

NAZWY MIEJSCOWE

4. Rozmieszczenie nazw z formantem -no

H. Borek, Zachodniosłowiańskie nazwy toponimiczne z tormantem -hn-, Wrocław 1968

Strukturą, która należy w słowiańskich nazwach miejscowych do najstarszych, są formy z suf. -ica i jego wariantami rozszerzonymi: -nica, -owica // -'ewica, -awica itd. Formant ten, należący do rzeczownikowych, tworzy nazwy miejscowe zarówno od przymiotników, np. Bystrzyca od bystry, Brzeźnica od brzeżny, a ten od brzoza, jak i od podstaw rzeczownikowych, np. Olszyca od olsza, olcha. Nazwy tego typu najliczniej pojawiają się w XIV w. w Wielkopolsce, a w XV w. w Małopolsce i na Mazowszu, choć ich pierwsze zapisy pochodzą już z XI i XII w. Ich liczba w poszczególnych regionach waha się od 2% do 6%, nie jest to więc kategoria liczna.

Przez długi czas panowało nieuzasadnione przekonanie, że nazwy wsi z -ica były pierwotnie nazwami rzecznymi przenoszonymi później

217