NAZWY MIEJSCOWE
przez H. Borka nazw relacyjnych (por. wyżej), wymienione tu nazwy powstałe od innych nazw własnych (pamiątkowe, przeniesione, ponowione, deminutywne) traktuje się jako nazwy relacyjne.
Obecność nazw miejscowych kulturowych w krajobrazie Polski i jej poszczególnych regionów jest trwała, gdyż nazwy te powstawały i powstają we wszystkich okresach historycznych. Równocześnie ich liczebność, a więc zróżnicowanie w czasie i w zależności od regionu, związane jest ze zmianami zachodzącymi w zjawiskach kulturowych.
SŁOWOTWÓRSTWO NAZW MIEJSCOWYCH
Struktura językowa nazw miejscowych omówiona została najogólniej w rozdziale poświęconym klasyfikacjom, przy przedstawieniu zasad klasyfikacji strukturalnej nazw geograficznych. O budowie nazw poszczególnych typów była też wielokrotnie mowa wyżej, przy omawianiu nazw miejscowych według ich podziału znaczeniowego.
Przyjmując za punkt wyjścia budowę nazw miejscowych, stwierdzić trzeba, że:
— Do nazw prymarnych (tj. takich, które stały się nazwami miejscowymi bez derywacji toponimicznej) należą zarówno nazwy od nazw osób, jak i od wyrazów pospolitych. W pierwszej grupie znajdą się nazwy patronimiczne, rodowe i część etnicznych (typu Czechy, Zalesiany). W drugiej grupie — nazwy służebne oraz część nazw topograficznych i kulturowych. Nazwami prymarnymi powstałymi od innych nazw geograficznych jest też część nazw relacyjnych.
— Nazwy prymarne jako jedna określona kategoria nazw miejscowych nie mają wspólnej problematyki poza ściśle strukturalną. Łączą się bowiem, w ramach grup znaczeniowych lub zależnie od rodzaju podstaw, z bardzo różnymi zjawiskami osadniczymi, społecznymi, kulturowymi i historycznymi.
— Wśród nazw sekundarnych, powstałych jako derywaty słowotwórcze w procesie tworzenia nazw miejscowych, wymienić trzeba nazwy od nazw osobowych: dzierżawcze i część nazw pamiątkowych; nazwy od innych nazw miejscowych: deminutywne i niektóre relacyjne. Od wyrazów pospolitych budowane są za pomocą sufiksów i prefiksów (formantów) nazwy topograficzne i kulturowe. Zestaw for-mantów tworzących nazwy miejscowe od wyrazów pospolitych nie odbiega zasadniczo od zestawu formantów tworzących apelatywne nazwy miejsc i derywaty odrzeczownikowe oraz odprzymiotnikowe
221