tpn w alpach i za alpami7501

VI.

PIEMONT. — TURYN. — STLVIO PELLICO. — AL1IERI. — GENUA.— KRZYSZTOF COLUMB.

Podróż do Turynu najlepiej mię przekonała o raóm do podziwu, do uniesień małóm usposobieniu.

W tycb pierwszych na w^łoskiój ziemi krokach, gdzie każdy zwykł cały wjbuch swego uwielbienia w obłoki ciskać, ja z po-dziwieniem, niemal ze smutkiem, ujrzałam się całkiem obojętną, zimną. Bo pocóż jechać do Włoch, jeżeli nie dla podziwu?... Mniemam nawet, iż ta uwaga niemało się już przyczyniła do tych górno-lotnyeh exklamacyj, od jakich zwykle podobną zaczynają podróż.

Piemont do rolniczych i dobrze uprawnych należy krajów. Widok, przy wejściu do niego, m żyzne Lombardji rozciąga się błonia. Niesie on w skutku dla duszy pociechę; ludzkość tóm bogactwem biednego cieszyć się każe; lecz dla oka wyznać należy iż to są arcy-prozaiczne obrazy. A jak zachwycając się Sabaudyi skałami, wyrzucałam sobie mą rozkosz, nędzą biódnego górala okupioną, tak tu znów wymawiałam sobie obojętność na te ziemi hojne dary. Jednemi więcój niżbym chciała, drugiemi zamało się cieszyłam. Takto w sercu ludzkiem zawsze pełno sprzeczności!

Po tćj prozaicznćj drodze jeszcze prozaiczniejsza napotyka się stolica.