tpn w alpach i za alpami
8401

177

w ołtarzu zużytkowanie mozaikowej fabryki, której kosztowne a bezkorzystne utrzymanie, oddawna na rządzie ciąży (!). Do odzłocenia zaś kolosalnych posągów i licznych ozdób, ogromnie wiele wyjdzie szacownego kruszcu, i ztąd wnosić można, że wielki książg nieprądko na taki zdobędzie się koszt.

Po kościele i kaplicach warto rzucić okiem na stary klasztor, a w nim zaraz pospieszyć do sławnej laurentyńskiej biblioteki.

Tam znowu wspomnienie Mcdyceuszów i gieniusz Michała-Anioła nas spotykają. Pierwsze bowiem tego bogatego zbioru rę-kopisma, były staraniem Kozmusa starego i brata jego Laurentego zgromadzone; a budowę z rozkazu Leona X wzniósł Buonarolti.

Biblioteka znacznie się wzbugaciła, gdy w 1308 roku umieszczono na jej pułkach obutwiałe pargamino bmliotek, z pokasowanych wówczas klasztorów zabrane. Rzadko się też da widzióć tak dużo, tak dawnych w każdym języku manuskryptów, i w tak przykładnym utrzymanych porządku. Każda z ksiąg o jakie najozęścićj pytają, ma swej osobny pulpit, do którego żelaznym łańcuchem jest utwierdzoną; a oprawa jej, zapinka, pulpity i ławki tego przybytku, dziwne swą starożytnością, równie prawie są ciekawe, jak to co się w księgach znajduje.

Wpośród biblioteki, na małym stoliczku, w^;dać zpod szklan-nego pokrycia palec! Jcstto palec Galileusza.

Nie uwłaczając bynajmniej astronoma sławie, nie mogłam ani się domyślćć ani się dowiedzieć, zkąd on się tam wziął, i co tam robi?

W akademii weneckićj, w gabinecie rzeźb, rękę Canowy, Wenecyi syna, pierwszego swój epoki rzeźbiarza, zrozumiałam. Ale Galileusz ani był Florentczykiem ani literatem, a jeżeli biblioteki podobnemi mają zdobić się relikwiami, dziwić się należy iżFlorencya, tyle sławnych posiadając zwiok, na jednym Galileusza poprzestała palcu.

(’) Życzę ci ją zwiedzić, jcko rzecz godną widzenia.

33

Alpy. Tom 1.