tpn w alpach i za alpami8901

132

w swych pysznych ekwipażach przejeżdżali Corso, i lud na dwa rozstępujący się boki, błogosławili. Czasem tćż pogrzeb tam jaki posiali. Ale to wszystko, jak się zdaje, niewielkie musiało nieść owoce.

Nietylko rzymska, ale całego półwyspu ludność, tak jest zwyczajna i chciwa silnych wstrząśnień, że dla niej te wszystkie sprzeczności nową tylko były rozkoszą. Serce na chwilę podwójnie zapukało w piersi, czego Włosi właśnie najbardzii, upragnieni; a w moment potćm, nowój zapamiętale oddając r,.ę ezyto zabawie czy namiętności, już o niczćm więrój jak o nićj nie pamiętają, wszystko inne całkiem tracąc z oczu.

Zaledwo kardynał przejechał, lub pogrzeb wszedł do kościoła, kwiaty i cukierki jeszcze żwawićj latały: karnawał na chwilę wstrzymany, jeszcze silniej rozpinał skrzydła; a że mimo całćj jego powierzchownej przyzwoitości, niepodobna przypuścić żeby i szatan nic brał w nim udziału, żeby tak dobrą opuścił zręczność do płatania swych figlów, , pod czarną lub różową maską, nie posłał tam bladej zazdrości, najdzielniejszó' swej wspólniczki, często bardzo, z rana, pomiędzy kwiatami, znajdują się smutne ofiary.

Rząd więc zważywszy, iż karnawał tak teraz długi i świetny, nietylko ma na celu zabawienie, lecz bardziej może jeszcze, wzbogacenie Rzymu, w którym zwabieni nim cudzoziemcy, przy nie-słychanćj drogości, ogromne zostawują summy; widząc, źe te wszystkie żałobne demonstracye bardziój ich odrażają niż dla ludu przynoszą korzyść, wszystkie zaniechać kazał. Podwoił za to policyą i straże, także niewiele pomagające.

Nie było jeszcze ani jednego tam karnawału z krwi i zbrodni całkiem czystego, i nieprędko, zda mi się, dokazać tego zdołają. TrzcbaLy nietylko w obyczajach i wyobrażeniach wielkićj zmiany, co już długiego wymaga czasu; lecz co jeszcze trudniejsza, trzeba żeby ta ziemia, co na wulkanach spoczywa, zagasiła w swćm łonie palne ich pozostałe zarody, i słońce żeby mnićj ogniste lało na głowy promienie.

Teraz więc karnawał nie zaczyna się już od katowskiego miecza, jak wielki tydzień nie kończy się na oświetleniu kolosalnego krzyża, Nadto, jak mówią, liczną, a niezawsze pobożną skro-