tpn w alpach i za alpami4401

186

Dwa przed nią spiżowe na koniach posągi, Karola III i Ferdynanda I, pipknie plac zdobią, a wieczorem, gdy nie wIJać gór ciężko nad kościołem leżących i gniotących go, gdy miedzy każdą kulumną duża pali się gazowa lampa, cały ten plac wydaje się jakby piękna z jakiego melodramu dekoracya.

Nakoniec dostaliśmy się na Toledo. Ale wjechawszy stanąć musieliśmy, i tak co kilkanaście kroków ciągle stawaliśmy, ho za pojazdami i ludzi potokiem niepodobna było jechać.

Toledo jestto neapolitnnskie Corso; jestto szeroka, prosta i pyszna ulica, daleko od rzymskiego Corso dłuższa, co wieczór suto gazem oświetlona, pełna elegancyi, pojazdów, ludzi, pełna hałasu i wesołości. Z dwóch końców dwoma pieknemi zakończona placami, i. obu stron na paryzki zupełnie sposób urządzone magazyny i jak tamte oświetlone gazem, wabią zręcznie rozwieszo-nemi towarami; kawiarnie czyli cukiernie przez jednoszybowe długie swe okna także zapraszają du siebie, słowem, zdawało mi się, żem raptownie do Paryża przeniesioną została.

Kto lubi Paryż, na Toledo miłe znajdzie i doskonałe złudzenie. Dla mnie było już to nadmiarem tysiącznych dnia tego wrażeń. Już umysł nie mógł -eh ogarnąć, im wystarczyć. Czułam potrzebę spoczynku , bo i ciałem i duszą zrnęc zona byłam, a jeszcze bardziej duszą niż ciałem.

Nie dojechawszy więc do połowy Toledo, kazałam w pierwszą boczną zwrócić ubcę, by co prędzćj do hotelu się dostać, gdzie zamówione miałam mieszkanie i łóżko, gdzie spodziewałam się znaleźć spokój i spoczynek.