101
— „Ja ją tam widziałam, rzekłam do pani Andzoliny, a w nadziei przyniesienia jej pociechy, pospieszałam dodać, że już wcale nie w postaci nimfy ni amazonki, lecz skromnćj miłosierdzia siostry, i bez tego tryumfalnego wzroku, jakim w Pizie wszystkich podbijała.
— „To nowe jeszcze udanie, nowy przemysł, nowe kłamstwo — bardziej jeszcze zapalając się zawołała chora. — Czybyś i pani tej zmyślonej raptownie cnocie wierzyć miała, pani co tyle podobnych aktorek widzićć po świecie musiałaś? Dobrze to nam dobrodusznym Włoszkom, co tylko kochać umiemy i nic więcćj; ale wy coście wszystkie podobania się i zwodzenia tajniki zgłębiły, wszystkie zalotności sprężyny na swoje macie zawołanie, a żadnćj nie zaniedbujecie nigdy, jakże jedna drugiej wierzyć jeszcze może? Czyż raz zdarzyło się pani widzieć taką, co wczoraj jak huzar wezwał pędziła konia, a dziś u stóp krzyża różaniec liczy? Dziś białego aniołka skrzydełkami się odziewa, a na jutro szatańskie przemyśla figle, przemyśla jak uwieźć rywalce męża lub kochanka? Ja niewiele,’ byłam w świecie, i dziękować Bogu, mało z temi paniami, co latając po całej przestrzeni ziemi aż do nas trafiają, spotykałam się w życiu. Ale odrazu poznałam się na nieb, a nieszczęście chciało żebym jednój z takich padła ofiarą! Dla nićj byłto żart może, codzienna igraszka, bo co-dzień zmieniając kochanków, sercaby nie wystarczało gdyby każdemu choć cząstkę udzielać, a dla mnie życia kres. . . Ale Bóg sprawiedliwy i Jego Matka Święta. Właśnie teraz odprawiam do niej na ten cel nowennę, i umrę spokojnićj. Niedola moja nie zostanie bez kary. Żal mi tylko, o żal wielki! że już patrzóć nie będę na dokonanie tej zemsty, którą w lepsze od moich poru-czyłam ręce. Ja tu już moje odbyłam piekło, a ją dopićro czeka, tu lub tam, ale ją nie minie. Wielką mam radość w przemyślaniu jćj męczarni, lubo mię spowiednik łaje za to, a spowiednika słuchać trzeba, zwłaszcza kiedy kto w moim jest stanie, bo widzisz pani, oto i teraz gorączka mię trawi, w usta nic wziąć nie mogę, a gdy wybije południe, gdy usłyszę dzwon co mię w tćjże godzinie w Pizie przeraził i odtąd zawsze nową przeraża trwogą, mdleję i dostaję attaków nerwowych, które