WA308�7 II5947 NAUKA O LUDACH139 I

Inne pierwiastki służą tylko jako rzeczownik lub czasownik. Dodany z przodu rodzajnik, jakkolwiek luźnie połączony, daje nam poznać rzeczownika, chociać spadkowania jeszcze nie ma, lecz zastępują je przedsłówki. Przy tworzeniu słów bywają zaimki luźnie do pnia przystawiane, tryby zaś i czasy wyrażone przez dodane pomocnicze słowa. Ponieważ jednak te zaimkowe przyrostki dodają się i do rzeczowników i wtedy posiadanie wyrażają, to ścisłe rozdzielenie czasownika od rzeczownika nie dokonywa się jeszcze. Ra?i-i można przełożyć: nazywam, lecz również i moje nazwisko, właściwie zaś znaczy: moje nazwanie ^]). W wielu razach ten język jest dwuznaczniejszy jeszcze od chińskiego, który przez zachowanie ścisłe praw umiejscowienia wyrażeń jasności swej przestrzega. Wyższym zaś od niego jest pizez to, że i zgłoski dodatkowe, ograniczające myśl, nie są więcej samoistne a ich pierwotne formy i znaczenie starły się przez połykanie i odrzucanie tak dalece, że czasami tylko jedna głoska z nich pozostała w skutek czego, będąc już nie do poznania, do użytku gramatycznego jedynie służą.

Szeroka przepaść dzieli najbardziej rozwinięte z niższych języków od języków semickich i aryjskich. Tutaj części słowa, ograniczające jego znaczenie, są zwykle z głównym pniem ściśle zrosłe Znamię pierwiastku znikło już zupełnie w rzeczowniku jako też i czasowniku; one ulegają prawdziwym odmianom przy spadkowaniu i ezaso-waniu, z tą tylką różnicą, że te odmiany u Ario w w inny sposób się spełniają jak u Semitów. Języki Mtfłej Azyi, czyli semickie, dają się po tern poznać, że ich pierwiastki posiadają zawsze trzy spółgłoski, chociaż trzecia dość często jest mało widoma lub zmarniała. Przed te spółgłoski, pomiędzy nie lub za nimi stawiają się samogłoski, spełniające ograniczenie myśli. Spółgłoska jest to, jak Steinthal szczęśliwie się wyraził, materyjał myśli a samogłoska nadaje mu właściwą postać. Możnaby pierwszą także z blokiem marmuru porównać, a samogłoskę z rzeźbiarzem. Przykład, często już używany w tym celu, wyjaśni najlepićj ten stosunek. Na wszystko, co się odnosi do przelania krwi ludzkiej, używa język arabski gromady następnych trzech spółgłosek ą-t-I. Z nich tedy tworzy: qatala on zabija

ąutila on został zabity ąutiht oni zostali zabici uątul zabijać

**) W li i t n e y. 1. c. str. 342.

http://rcin.org.pl