405
Nttrodową bronią Malajezyka jest: pałasz (klewang), kris (puginał) posiadający rozmaite kształty, dzida czyli łanca, proca, i dmu-cbawska laska, z małemi, zwykłe zatrutemi strzałkami. Prócz pałasza i krisa reszta obecnie w małem jest użyciu i Malaj czycy posługują si natomiast chętniej -strzelbą, przez co stali się postrachem dla wszystkich ludów indyjskiego archipelagu. Pomiędzy środkami obron-nemi zasługują na wzmiankę owe małe paliki, które śród trawy w ziemię wbijane bywają i u wielu ludów z wysp Sunda są w użyciu. Starodawnych wyobrażeń religijnych zachowały się już tylko ślady u pojedynczych maląiskich pokoleń; zdaje się tutaj należeć wiara w to, że dusze zmarłych wstępuią często w ciała zwierząt, szczególnie tygrysów, które też za święte bywają uważane. Te wyobrażenia zostały jednak po niej przez bramauizm i buddyzm przygłuszone, o czóm tak wielka ilość nazw indyjskich bóstw w ich języku świadczy; a od 13-stulecia wytępił rv końcu islam wszędzie prawie wszelkie ślady dawniejszej religii. Dla tego też i w życiu potocznem i w poezyi istnieją obok siebie te wszystkie trzy pierwiastki niepoiednane i należycie niezrozumiane, mianowicie zaś rzecz o czarownictwie wykazuje najzabawniejsze pogmatwame z sobą najróżnorodniejszych religijnych wyobrażeń.
Pod względem umysłowego uzdolnienia i ruchliwości czynnej to dzisiejszy Malajezyk przewyższa nawet Jawańczyka, co zapewnie od częstszego i powszechniejszego zetknięcia się jego i obcowania z rozmaitemi kulturowem; ludami wschodu pochodzi. Pomimo to poziom jego wykształcenia nie dosięga z pewnością poziomu wykształcenia Jawańczyka, który go nadto głębokością myśli niezaprzeczenie przewyższa. Oba te narody, Malajski i Jawański są z ludów malaj-skiego szczepu najwyżej wykształcone; one się uzupełniają nawzajem
0 tyle. że jeden z nich jest śmiałym, przedsiębiorczym, odważnym narodem kupieckim, drugi zaś rolniczym z usposobieniem spokojnem
1 więcej wewnątrz siebie zwróconćm. Ztąd to znajdujemy wT Malaj-czykach głównie te przymioty, które znamionują charakter śmiały, swrego stanowiska w społeczeństwie świadomy, mianowicie namiętność niepohamowaną, uczucie osobistej godności prawie chorobliwa, wzgardę życia do zuchwałości posuniętą i nieraz w szał się przeradzającą-przytem zaś pewną uczciwość i otwartość, a zatem przymioty rzadkie śród malajskiego plemienia.