WA308�7 II5947 NAUKA O LUDACH451 I

Chińczykiem i używa bardzo często kąpieli, w której zresztą, mianowicie w publicznych, wszędzie istniejących, osoby obojej płci bez różnicy nago z sobą się kąpią. Na nogach noszą trzewiki z słomy, które się przed wejściem do izby zdejmuje; na głowie zaś kapelusz do wywróconego talerza bardzo podobny. Mężczyźni podstrzygają włos na głowie, a pozostawiony na szczycie nacierają obficie maściami i zaczesują ku przodowi. Kobiety noszą zaś włos długi, wiążą go na szczycie głowy w pęczek i przytwierdzają do tyłu jej za pomocą na krzyż złożonych wielkich szpilek. Szczególniejszym jest ich zwyczaj malowania sobie ust i zębów, mianowicie wtenczas, gdy są narzeczonemi i w dzień swego ślubu. Zęby nacierają się mieszaniną z opiłek żelaza i saki na czarno, a na wargi nakłada się farba, nadająca im z początku ciemno czerwoną barwę, która potem w ciemno fioletową się. zmienia.

Domy Japończyków są całkiem z drzewa (najczęściej jodły) i zwykle jednopiątrowe. Pojedyncze pokoje mają wielkość pewną, powszechnie przyjętą, albowiem muszą się w^r nie zmieścić i je 'wypełnić plecionki, któremi się podłogę wyściela. Eównież drzwi i okna posiadają stałe i dokładne rozmiary. Zwykle kupują się domy już całkiem gotowe i każe się je złożyć w^T miejscu wybranem. Przegrody wewnętrzne, przesuwalne, są albo z drzewa, albo z papierowej massy, a w oknach szyby z papieru olejem napuszczonego. Kominów nie ma, a dym uchodzi przez drzwi lub okna i inne w domu szpary. Dach, wystający daleko ku przodowi dla ochrony przed słońcem i deszczem, pokryty jest dachówką. W słupach, dach podpierających, są wpuszczone okienice, które się w dzień i podczas pogody wysuw^Ta a na noc i w deszcz zasuwa, najwięcej dla tego, aby uchronić okna od zamoczenia papieru. Prócz obić, pokrywających ściany, wazonów i innych podobnych przedmiotów do ustrojenia pokoju, nie ma w domach najbogatszych nawet nic, coby uwagę na siebie zwracało. Nie ma tam ani stołów, ani krzeseł, szaf, łóżek i innych sprzętów, robiących mieszkanie Europejczyka tak miłem i wygodnem. Każdy japoński dom ma ogródek czy to od ulicy, czy z tyłu, u biednych zasadzony warzywem, u bogatszych kwiatami i zaopatrzony w sadzawki, w których złote rybki pływają.

Pokarm składa się głównie z żywności roślinnej i ryb. Ryż stanowi i w Japonii pokarm główny biednego i bogacza, przyrządzany w najrozmaitszy sposób. Za nim idzie ryba, w której gatunki najrozmaitsze morze japońskie obfituje. Gęsi, kaczki, kury i inny drób’, chowany w Japonii, przeznaczony jest tylko na stół ludzi bogatych

28*

http://rcin.org.pl